'Ha bu feleğin guşi, demirdendur pençesi.

Guş yolarum kanaduni, uçta getir annesini.

Nenni uşağum nenni nenni, oy nenni nenni nenni

Nenni uşağum nenni nenni, oy nenni nenni nenni.'

Her gece olduğu gibi kulakları doldurdu kadının naif sesi. Tüm bebekler sustu o güzel sese ancak tek bir bebek susmadı. Sanki tüm olacakların habercisiydi o.

'Oğlum adam olacak, kani deli akacak.

Mertluğun destanuni benum oğlum yazacak.

Nenni uşağum nenni nenni, oy nenni nenni nenni

Nenni uşağum nenni nenni, oy nenni

nenni nenni.'

Annesini arıyordu bebek. Neredeydi annesi? Neden kucaklamadı onu? Daha doğalı 10 dakika olmuştu ama o hâlâ yaratıcının bahsettiği kokuyu soluyamamıştı. Ona layık görülmemiş miydi ki? Korkuyordu, bilmediği bir yerde ona sahip çıkan yaratıcısı olmadan, kıdemli kılınan o kadın olmadan ne yapacaktı?

'Sabah sesinle olur, yayla sesinle meşhur

Bekle sevduğu bekle, uşağum seni bulur

Nenni uşağum nenni nenni, oy nenni nenni nenni'

Doğum yapalı 1 saat olmuştu. Oğlu, biriciği yoktu. Ağlamasınıda duymamıştı. Neredeydi oğlu? Bir kere bile sarılamadan veda bile etmeden gitti mi? Çok ağrısı vardı, gözlerini açık tutamıyordu kadın. Oğlu gittiyse yanına gitmeli miydi? Kapatmalı mıydı gözlerini? Hayır diyordu içindeki ses. Yapma, oğlun gelecek. Kapatma gözlerini...

'Nenni uşağum nenni nenni, oy nenni nenni nenni'

🇷🇺

1 yaşındaki kızıyla gülüşüyordu adam. Minik adımlarla ona doğru geliyordu, sürekli düşecek gibi olsada düşmeden tutuyordu babası. Daha 1 yaşında olmasına rağmen cilvesini o kadar iyi kullanıyordu ki. Adam asla hayır diyemiyordu kızına. Çok seviyordu bu minik insanı.

'Ataerkil bir düzende ne olduğunu ancak o düzene baş kaldıranlar görür. Lotus bunun için var oldu. Var olmaya devam edecek.'

Ne yar ne nizam, olmasın gökte ondan gayrı.

🦋

Selamm, kısa ama idare eder bence. İyi okumalar!