Bu bölüm final bölümünden

​​​​​​Barar 13 bölüm.

Barın intikamını almaya saatler vardı.

Barın o gün arene iyi diye virüsün daha hızlı halini vermişti. Aren gittikçe kötüleşiyor ama fark etmiyordu.

"Tamam o iş" adamlar arenin üzerine uyurken bambo yerleştirmişlerdi. Ve ayretten günler önce daha büyük bir bombada evin altında vardı. Süreyya hanıma dokunulmamıştı evden hemen uzaklaştırmışlardı(zorla) Aren diye tuturmuştu. Barın ö*mek istiyorsan git diyince kalmak daha cazip gelmişti.

Aren üzerinde ağırlıkla ve köşe başında kafasına silah doğrultan adam görünce çığlığı basmıştı. Adam sadece durmuş barından komut beklemişti. Aren sonunda boşa bağırdığını anladığı ile hemen barını aramıştı. Ve barın hiçbirinde açmamıştı.

Aren ağlarken adam zorla areni merdivenden indirmiş ve şeneri kaldırmışlardı. Horlarken agızına silah tutulunca uyanmıştı.

Barın hiç üzgün değildi aksine göbek atabilirdi.

"Baba noluyor?" Şener korkak gözlerle kızını izliyordu. Adamlara döndü. "Kim lan patronun-" gerisi gelmedi. Şenere yandan Osmanlı tokadı gelince bayıldı.

Şeneri ayıltılar.

Barın sakın adımlarla içeri girdi Aren barına sarılmak için kalkacakken oturtmuşlardı adamlar. "Aşkım geldin kurtar beni!" Adamlar barına döndü. "Benmi?" Adamlar rahatladı. "Evet sen barbaros!" Adamlar ve barın gülmeye başladı. "Başka odaya götürün şenerin kızını geleceğim!"

Adamlar areni götürürken Aren şaşkınca barını izlemişti.

Yerde kan ter içinde kalan şenere baktı Aren. "Naber donbili?" Şener dikleşti. "Kimsin lan!" Barın güldü. "Tanıyamadınmı beni ne kadar üzüldüm!" Barın üzülmüş gibi dudaklarını büktü. "Geleceğim önce kızına sözüm var!" Şener yine kızardı. "Dokunma lan kızıma,-" barın şenere tokat atınca nefesi kesilcekti. "Ben senin tanıdıklarına benzemem dokunmam hastalıklı kızına!" Şener çoktan kendinden geçmiş bayılmıştı.

"Çıkın!" Adamlar çıktılar. Arenin eli bağlıydı. "Barbaros!" Aren ağlamalı bir ses çıkarttı. "Barın!" Arenin kaşları çatıldı. "Ne?" Barın siyah eldivenind baktı. "Barın ismim barın!" Aren "ne diyorsun hani barbarostu adın?!" Barın oflayarak arene döndü. "Anlamadın mı hala?" Arenin kaşları iyice çatıldı. "Neyi?" Barın ellerini açarak kendi etrafında döndü. "Burayı basan benim!" Aren irkildi. "Neden bastın aşkım?, kaçırmak isteseydin beni gelirdim ben!" Barın burnundan güldü. "Salakmısın Aren, bak etrafa herşey benim gözetiminde, ne yapayım hastalıklı seni!" Arenin gözleri doldu. "Sevmezmisin beni?"

"Seni ne zaman sevdim ki şimdi seveyim?"

Arenin gözleri iyice doldu. "Barın Çakır kayasın değilmi?" Barın "çok şükür anladın!" Dedi.

Aren bir umut yine sordu. "Hiçmi sevmedin?" Barın katı bir sesle cevap verdi. "Hiç sevemedim"

"Bana ne yapacaksın?" Barın arene baktı. "Anlaşılmıyor mu?" Aren üzerine baktı. "Benim sayemde geldin bu aileye, annemi bırak!"

"Benim annem ölürken baban açıdımı?!" Bağırmıştı barın. Aren irkildi. "Onların intikamını anlmaya geldin değilmi?" Barın kafasını salladı.