Barar 2

Barın o gece areni aramış ve konuşmuslardı. Barına hiçbir iş yapmadığını söylemişti. Barın ise küçük bir çiçek dükkanının olduğunu söylemişti.

Barın ilk görüşte areni kendine aşık etmişti.

Barın arene aşık olmayacak bu oyunu büyük oynayacaktı.

Barın eline kırmızı kelebekli çiçekten almıştı. Areni bekliyordu.

Arende bugün kırmızı giymişti. Barın areni yavaş yavaş kırmızıya alıştırmaya çalışıyordu. Çünkü arene en çok kırımızı kefen yakışırdı.

Arenin gördüğü çiçekler ile nutku tutuldu ve istemeden barının boynuna atladı. Barın afalladı ama sonrada arene sarıldı.

"Bunlar çok güzeller!" Barın şaşırmıştı. "Bir çiçeğemi mutlu oldun bu kadar?" Aren kafasını salladı.

Aren bir anda panikledi. "Benim sana ne almam gerekiyor, ne yapmalıyım, neleri seversin?" Barın arenin yüzünü avuçlarının içine aldı, ve anlından öptü. "Benim panik ayagım sakin ol ben sana bana birşey al diye almadım!" Aren kaşlarını çattı. " Yani birşey istemiyor musun?" Barın sinsice güldü. "Bir öpücük ise neden olmasın!" Göz kırptı. Aren duyduğu şeyle barının ellerini itti,geri çekildi. "Fırsatçı seni!" Barın arenin bu hallerine gülmeden edemedi.

Aren ve barın yine sözleşmişlerdi. Buluşmak için...