İnsanlar artık çok acımasızlar. Canları isteyince öldürürler veya öldürmezler. Benim babam bana zorla annemi öldürmeye çalışıyor her zaman zorluyor ama ben kaçıp gidiyorum. Geldiğimdede dayak yiyorum.

Bugün komple kaçacağım ve beni asla bulmalarına izin vermeyeceğim. "Melia aşağı gel!" diye bağırdı babam.

Ben mecburen aşağıya indim. "Burda bekle bugün anneni öldüreceksin. Üstüne kan sıçramaması için bir şeyler getireyim" dedi ve çıktı.

Şuan tam zamanı telefonum bende zaten hemen kaçıp gidicem ve bir dahada gelmeyeceğim. Hemen kapıyı açmaya gittim ama kilitliydi. Şimdi bittim.

Anahtar nerede olabilir. Mutfaktaydı ama hızlıca gitmem gerikiyor çünkü her an babam gelebilir.

Bir zahmet Melia hızlıca gidip geliceksin zaten başka çaren varmış gibi niye düşünüyorsun.

Mutfağa doğru koştum anahtarı aldım kapı'nın önüne geldiğimde babam anahtarı aldım kapı'nın önüne geldiğimde babam merdivenlerin başındaydı.

Beni gördüğü gibi koşmaya başladı. Anahtarı deliğe yerleştirdim ve çevirdim

."Gel buraya seni sürtük bu gece bitecek bu iş" diye bağırıyordu arkamdan. Hemen koşmaya başladım.

Lanet olsun yağmur yağıyor. Arkamdan koşarak bağırıyordu ama onu umursamıyordum sadece koşuyordum.

Koşarken dikkat etmem gerikiyor çünkü buz pateni benim hayalim ve bana bir şey olursa bunları yapamam.

Sokaklardan dönüyordum izimi kaybettirmek adına. Arkamı döndüğümde yoktu sonunda kurtulmuştum ama ben kaybolmuştum.

Biraz daha yürüdükçe susuz halsiz bir şekilde kenara oturdum.

Telefonumu çıkarmak için elimi cebime götürdüm. Boştu tüm ceplerimi kontrol ettim ama yoktu. Napıcam ben kesin ölücem.

Bu sokakta büyük evler ve villalar vardı. Kenara bir yere oturdum. Düşünmeye başladım.

Sonra bir sesle kafamı kaldırdım. "Burada ne arıyorsun küçük" dedi 40 yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim adam. "Şey bayım ben evden kaçtım" dedim. Kızım salak mısın? Niye tanımadığın insanlara herşeyi anlatıyorsun.

"Neden kaçtın evden" dedi. Ben sadece adama bakıyordum buna cevap veremezdim. "Şey söylemesem" dedim kibar bir şekilde.

"Gidecek bir yerin varmı?" Dedi. "Aslında arkadaşıma gidecektim ama kayboldum birde telefonumu düşürdüm" dedim hızlıca. "Adam gülümseyerek saçımı okşadı.

" İstersen bir süreliğine bizim evimizde kalabilirsin" dedi. "Rahatsız olmaz mısınız?" Dedim. "Seni burada tek başına bırakırsam daha fazla merak ederim ve uyuyamam o yüzden gelmelisin" dedi. Başımı olumluca salladım ve ayağa kalktım.

Yan yana yürüyorduk ve buradaki tüm evlerden daha ihtişamlı olan evin önüne geldik. Bahçeye girdik ve yürümeye başladık.

Kapı çok geçmeden açıldı. "Hemen misafir odasını hazırlayın" dedi. Kadın gittiğinde içeri geçtik.

Salona geçtiğimizde uzun boylu kırmızıya yakın renkli gözleri olan biri geldi. " Baba fotoğrafını bulduk" dedi. "Tamam oğlum sen geç ben geliyorum" dedi.

Adam giderken bana uzun uzun baktı ve gitti. "Gel istersen direk odaya geç" dedi. Bende kafamı olumlu anlamda sallamakla yetindim.

Bir odaya geldik ve içeri girdim. "Sen istersen uyu biraz dinlen" dedi. "Herşey için teşekkürler ama isminiz nedir acaba" dedim. "Akif bana Akif amca diye bilirsin" dedi. Bende başımı salladım.

Odadan çıktı ve kapıyı kapattı. Yatağa uzandım tam uyuyacağım sırada konuşma sesleri geldi bende dinlemeye başladım. "Baba bu o kız" dedi. Tahmin ettiğim kadar genç olan söylemişti bunları. "Oğlum evden kaçmıştı gidecek yeri yoktu bende eve getirdim" dedi yaşlı adam. Bir dakika bir dakika ben hangi kızım burada ne dönüyor. "Baba onu bulduk ama ona nasıl söyleyeceğiz" dedi genç. "Bence yarın kahvaltıdan sonra söyleyebiliriz" dedi yaşlı adam. "Tamam baba ben gidiyorum" dedi genç ardından ayak sesleri uzaklaştı.

Ben kimim bu hayatta ben niye varım. Ben sadece yüküm başka hiç bir şeydeğilim ve ben bela getiriyorum kendimle birlikte. Beni sevmiyorlar babam bana kütü davrandığı için kimse beni sevmiyor. Daha demin konuşulanlar neydi öyle ben kimim. Bunları çözmem lazım. Odada yumuşak bir şeyler varmı diye göz gezdirdim ben bir şeylere sarılmadan uyuyamıyorum.

Gözüme peluş bir oyuncaktı çarpı. Ayağa kalkarak peluşu aldım ve geri yatağa yattım.

Kafamdaki düşünceler susmazken kendimi uykuya teslim ettim.

Sabah kalktığımda kapı tıklatıldı. "Günaydın kızım ben geldim" dedi yaşlı adam. "Günaydın, şey ben sizden bir şey isteyebilir miyim?" Dedim. Adam bana baktı "nedir bu isteğin" dedi yaşlı adam.

"Ben telefonumu düşürdüm de sizinkiyle arkadaşımı arayabilir miyim?" Dedim. Adam yüzümü inceliyordu. "Aslında senle konuşmam gerekiyor" dedi yaşlı adam. Bende onayladım.

Yatağa oturduk ve yaşlı adam konuşmaya başladı. "Kızım şimdi bunu söylemesi zor ama o evdeki aile senin ailen değil" dedi. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. "Ne diyorsunuz akif amca" dedim bir çırpıda. Ne yanibunca acıyı aslında ailem olmayan birilerinden mi çekmiştim? Bu olmamalı ben boş yere o kadar acı çekmiś olamam bide zevke ve ailem bile değilken. "O zaman gerçek ailem kim" dedim. En azından onları öğrenseydim.

"Burası senin evin ve kayıp ailen biziz" dedi. İkinci şokuda yedim ne oluyor. "Bunlar gerçek olamaz" dedim. Akif amca yüzüme bakmaya devam etti. "Neden , neden ben" dedim Bir fısıltı şeklinde çıktı sesim. "Kızım biz seni 17 yıldır seni arıyorduk ve sen geldin" dedi. "Arıyorduk derken nasıl yani" dedi. "Ben ve 4 oğlum" dedi. "Ne!" dedim.

"Şimdi benim 4 tane abim mi var?" Dedim. "Evet, 4 abin var ve 1 tanede yaşıtın kız var o kızda senin kaçtığın aile'nin kızı onu o aile'ye vermeyi düşünüyoruz" dedi. "Hayır ya of" dedim. Bir dakika ben her şeyisöylemiştim. Refleksle elim ağzımın üstüne gitti. "Ne dedin kızım duyamadım" dedi. "Pardon söylememeliydim. "Tamam" Dedi. Yatakran kalktı Kapıdan çıkarken "Kahvaltıya gel" Dedi.

Peşinden gidicektimki dün akşamki genç beni durdurdu ardından "babam sana her şeyi anlatmış olmalı seni bulduk tüm herkes seni tanıyor çekinmene gerek yok birde sen aşağıya annemlerin yanına git ben babamı halledicem" dedi ve gitti. Ben aşagıya indim ve orada 3 tane erkek vardı sanırım abilerimde 1 kız vardı oda benim kaçtığım evin kızıydı sanırım vede yaşlı bir kadın buda annem oluyordu.

"Merhaba" dedim. Yaşlı kadın koşarak bana sarıldı. "Kızım sonunda buldular seni. Şükürler olsun" diyordu.

Bende sarılmasına hafifçe karşılık verdim. Anlımı öpüp bıraktı. Sonra abilerimden biriside bana sarıldı. "Yerin dibine girdim sandık hiçbir yerde yoktun" dedi.

Bende ona sarıldım sonra öbür 2 abilerimden ikiside sarıldı ve bıraktılar. "Hadi sofraya geçelim" dedi annem.

Sofraya oturduk sonra tabağıma üç tane zeytinve iki tane domtes aldım. Biraz yedikten sonra bıraktım. Lavaboya giderken kapı çaldı ve hizmetçi açtı.

Kapı açıldığı gibi içeriye daldı. Bu kişi beni zorla annemi öldürtmeye çalışan adamdı. "Senin yüzünden o kadını öldüremedim" dedi.

Bana çok sert bir tokat attı ben tokadın etkisiyle sendeledim ve dudağım kanamaya başladı.

Yemek odasından abilerim koşarak o adımı tuttu ve yere yatırdılar sonra korumalara bir yere götürmelerini söylediler kulağım çınlıyordu.

Yerden destek olarak oturdum. Sakinleşmeyi bekledim biri kafamı kaldırdı ve dudağıma peçete koydu bu kişi yukardaki genç'ti...