*Seni seviyorum ve senden vazgeçmiyorum...*

Anonim;

Tamam belki fazla abartıyordum ama ben Asrın'ı seviyordum ve ondan vazgeçemek gibi bir niyetim de yoktu. İsterse başka bir kızı sevsin isterse beni hiç görmesin ama ben onu sevmeye devam edecektim.

O beni zaten hiç görmemişti görmemeye devam edebilir. Benim ona mesaj atma amacım beni görsün diye değildi ki. Sadece onu seven bir kızın olduğunu bilmesini istemiştim.

Asrın da kendince haklıydı boşa ümit vermek istemiyordu. Ama bana her mesaj attığında ben zaten ümitleniyordum. Ben o ümit kırıntısına tututnmayı kendim seçmiştim. Tıpkı ona mesaj atmayı seçmem gibi. Ben istemezmiyimdim karşısına çıkıp seni seviyorum demeyi. Sadece korkuyordum.

Telefonumu açıp biraz gezindikten sonra bana cevap vermeyeceğini bildiğim halde mesaj yerine girdim.

0512352..." Seni seviyorum"

0512352..." ne dersen de"

0512352..." seni sevmeye devam edeceğim"

0512352..." tamam belki abartıyorum"

0512352..." belkide beni takıntılı bir piskopat sanıyorsın"

0512352..." ama takıntılı bir pisikopat değilim"

0512352..." sadece...."

0512352..." biraz fazla seviyorum"

0512352..." başkaları gibi değil"

0512352..." olsada olur olmasada olur diyenler gibi değilim ben"

0512352..." olmazsa ben de olmam dedim"

0512352..." Ve bu yaptıklarımdan sırf sen bana boşa umut veriyorsun diye vaz geçecek değilim"

0512352..." sana mesaj yazacağım zaman nasıl kimseden izin almadıysam"

0512352..."şimdide sana mesaj yazmamak için emir alacak değilim"

0512352..." kısacası tereyağım kimse bana mesaj atmam için engel olamaz"

0512352..." buna sende dahilsin"

0512352..." her ne kadar bana cevap vermesende bu mesajları okuyacağını biliyorum"

0512352..." Eninde sonunda bu mesajlarıma cevap vereceksin"

0512352..." Çünkü seni tanıyorum"

0512352..." hem de uzun zamandır "

0512352..." Seni Seviyorum Tereyağım"

Telefonu masama geri bıraktıktan sonra annemin yanına indim. Asrın ile konuşmalarımı ancak annemin yanındayken unutuyordum..

-Anne nerdesin??

-Mutfaktayım canım

Mutfağa doğru seri adımlarla yürüdükten sonra annemin yanına varıp yanağına sulu bir öpücük bıraktım.

-Ee ne yapıyorsun??

-Mm galiba senin sevdiğin bir yemek yapıyorum.

-Yoksa?

-Evet evet kıymalı börek.

-Yaaa anne sen cansın can.

-Biliyorum canım.

-Anne bu ne hava böyle.

Annem gülmeye başladı.

-Anne ablam ne zaman gelecek biliyor musun?

-Son konuşmamızda iki ay sonra geleceğini söylemişti.

Annemin dediğine yalandan üzüldükten sonra anneme salonda olacağımı söyleyip mutfaktan çıktım. Ablamla son konuşmamızda iki gün sonra geleceğini ama anneme sürpriz yapmak istediğini söylemişti.

Salona geçmiş otururken kapı çaldı.

Annem içeriden bana bağırarak "Canım kapıyı açar mısın? Ellerim krili" dedi.

Oturduğıum yerden kalkıp kimin geldiğini merak ederek kapıyı hızlıca açtım. Karşımda gördüğüm kişiyle küçük dilimi yutacakmış gibi oldum...

Sessiz bir şekide;

-A-Asrın..... dedim.

Bölüm sonu....

En kısa zamanda yeni bölümde görüşmek üzere tereyağlarım.

Sizleri seviyorum❤❤❤