Arasın yanından uzaklaşıp topallayarak biraz ötemdeki askerin yanına gittim

"Kardeşim albayın odasını gösterebilir misin"

İlk başta bana şaşkın gözlerle baktı. Anlamıyorum ki benden hanım hanımcık kadınolmamı falan mı bekliyolar. Şaşkınlığını üzerinden atıp bana albayın odasını gösterdi

yavaş yavaş albayın odasına giderken arkamda bir hareketlilik hissediyordum herhangi bir asker olacağını düşünerek umursamadım

tam albayın kapısının önünde duyduğumda arkamdaki sıcaklık beni rahatsız etmişti önüme dönüp sıcaklığın kaynağına bakarken yüzbaşıyla göz göze gelmiştik fazla yakın olduğumuzdan gözlerimi kaçırdım

"biraz uzaklaş"

"niye rahatsızmı oldun" Dedi eğlenen bir sesle

"ya uzaklaşırsın yada kısır kalmaya göz yumarsın"

Cümle mi bitirdiğim anda yüzü soldu bu tepkisine ufak bir kahka atıp kapıya geri dönerek tıklattım

"Gel"

Hazır ola geçip albayın emrini bekledim ne kadar zorlansamda yarım yamalak hazır ola gelebilmiş timsah

"Rahat"

"Komutanım,ben MİT ajanı aynı zamanda teğmen damla akça demir"

"Memnun oldum teğmen otur" Tabiki oturmadım bu bir saygısızlık olurdu

"Otur bu bir emir dir"

Dediği anda oturdum bacaklarım okadar acıyorduki kendimi bulduğum yere atasım geliyordu

"Evet ajan Saolasın bizim askerler için kendini feda etmişsin ama benim merak ettiğim tek mesele sen nasıl terörist lerin ve askerlerin yerini öğrendin"

"O kolaydı komutanım gerçi eyer benim timim olmasaydı şuan mezarları için parçaları toplanırdı ve ayrıca ben onlar için deil ay yıldızlı Türk bayrağım için kendimi feda ettim"

Albay bana gururlu gözlerle bakıyordu bence kim olsa aynısını yapardı

"Çıkabilirsin teğmen yaralarına dikkat et mikrop kapmasın her an göreve gidebilirsiniz"

"Emredersiniz komutanım"

"Çıkabilirsin"

Ayaklanıp aynı şekilde dışarı çıkacakken kapı açıldı ve içerim yüz başı girdi ona aldırış etmeden yanından geçip odama gittim ah gerçekden canım çok yanıyordu ne yapmalıydım. Eyer böyle ayak üstünde durmaya devam edersem Dikişlerim açılacak acaba mehtabın yanınamı gitsem ama daha sabah gittim öffff napıcam ben. Neyse azcık telefon kurcalayıp uyuyabilirim bence telefonumu elime aldım ve biraz instagram da gelindiğinde yaklaşık 30 dakika sonra tekrar kapım çaldı topallıyarak kapıya doğru yürüdüm ve yavaşca kapıyı açtım karşımda gördüğüm sima tanıdıktı kapıda arda vardı

"Naber kız"

"Ne var ne istiyosun"

"Çok kabasın damlacık"

"Bana bak ula senun o dilini koparir kopeklere veririm"

"Hahahahaha şivene ne oldu beğ"

"Ula hala garşımda sırıtıyo bana bak gaşinma çok pis gaşirim"

"Tamam ya hemen şiddete başvurma Karadeniz kızı gel hadi tim senle tanışmak istiyo"

"Tamam bekle geliyorum" Deyip telefonumu aldım ve kapıdan dışarı çıktım

"Sonunda şiven düzeldi"

"Bak arda o güzel çenenin kırılmasını istemiyorsan SUS"

"Tamam be piskopat" Dedi ve yürümeye başladı bende arkasından ne kadar hızlı gidebiliyorsam okadar hızlı gittim gerçi bunların 1 adımı benim 3 adımım gibi ama yinede kendimede toz kondurmam bende hızlı yürürüm

Kafeterya ya geldiğimizde bütün tim ordaydı arda

"Napıyonuz lan bakın size kimi getirdim" Dedi ve beni gösterdi bende hemen

"Selamun aleyküm" Hepsi bana şaşkın ve afallamış bakıyordu Allahım ben bunları anlamıyorum ne istiyorlar benden söze hemen yavuz komutan atladı

"Aleyküme selam hoş geldin akça" Uzun zamandır ilk defa biri bana akça diyordu genelde akçayı deyilde damlayı tercih ederdim

"Hoş buldum komutanım" Dedim ve bir sandalye çekip oturdum sağımda arda solumda ozan bana sırıtarak bakıyordu

"Ne bakiyisiniz ula ilk defa mi insan gördiniz" Dedim ve herzaman ki gibi masadaki bütün gözler beni buldu

"Bu kızın şivesine ne oldu lan böyle " Diyerek şaşırdı demir

"Karadeniz kızı o ondan dolayı"

Hiç bir tepki vermedim ve önüme gelen çayımı yudumladım

2. Bardağımı yudumlamaya devam ederken gözüme dışardaki siyah kamufilajlı askerler takıldı onlar sanırım benim ikinci tim ı'm olan MİT ajanlarıydı yavaşca haraketlenip ayağa kalktım ve yavaşca kapıya doğru ilerledim.

"Nereye" Diye sordu aras

"İkinci timim Le tanışmaya komutanım"

Dedim ve dışarı çıktım kapının gıcırdısından dolayı bütün ajanların bakışları bana döndü sanırım tek kadın olduğum için şaşırmışlardı yavaşca yanlarına yanaşdım ve elimi komutan armasından komutan olduğunu anladığım adama uzattım

"Merhaba ben MİT ajanı aynı zamanda teğmen damla akça demir memnun oldum"

Hala şaşkın gözlerle bana bakıyordu. İlk önce beni sözdü ve gözleri yaralarımda duraksadı

"Bacaklarınıza ne oldu"

"Önemli bir şey deil sadece bir kaçırılma mevzusu"

"İlk günden kaçırıldın mı "

"Yok ben kendim git-" Lafımı bölen kapının sertçe çarpılması oldu gözlerimi kapıya doğru çevirdiğimde kıskançlıkdan yüzü gerilmiş arası gördüm

Helüüüüü yeni bölüm gealldii sizi çok seviyorum öpüldünüz bebeklerim😘💗💋🌸