TUTKU
Ben tutku. Nasıl biriyim derseniz adımdan da anlaşılacağı üzere tutkuluyumdur. Benim için tutku bir bağımlılıktır. Nasıl desem.. Ben içimdeki bu tutku sayesinde varım.

Her gün güneşin ilk ışıklarıyla gözlerimi açarım. Ah bu his yok mu.. Kimseden çıt çıkmaz düşüncelerim dışında.. Düşünce demişken buradan Düşünceli 'ye selam olsun! O olmasa çok yönlü düşünebilmeyi kimden öğrenecektim ki..

Bugünde harika bir sessizlikle güne başlıyorum . Bu aralar biraz meşgulüm aslında.. Yeni bir müzikale başlıyoruz. E haliyle yorgun oluyorum. Ama Sakin beni hiç anlamıyor. Oysa ben ondan farklıyım. Anlaması çok basit . Her şeyden önce benim enerjimi tüketen bir tutkum var. Böyle dediğime bakmayın siz, bu tutku olmasa ben yaşayamazdım. Zaten tutkum sayesinde bu müzikale katılma şansını buldum. Bu öyle bir müzikal ki herkesin kendi tarzında dans etmesine rağmen birbirimize o kadar uyumlu ilerliyoruz ki, konuk izleyiciler bize şimdiden hayran kalıyor. Benim kostümüm kırmızı ve bileğimde elbiseme uyumlu yakut taşlı kırmızı ipten bir bilekliğim var. En sağ köşe, benim yerim. Dans ederken gözlerimi açık tutmaya ve insanların gözlerinin içine bakmaya bayılırım. (Bir adım atıyorum... Ah bu güç.. Dönüyorum etrafımda.. Her şey dönüyor..) O kadar emin ilerliyorum ki kendimden insanlar gözlerini üzerimden alamıyor.. (Önce sağ sonra sol, sahnede tekmişim gibi kıvrılıyorum.. Vücudumda kemik yok sanki.. )Gelin ve görün benim dansım tutkulu ve enerjiktir.

Ben aslında geceyi de severim. Gece her şey biraz karanlık ve eksiktir. Ama tutku her zaman oradadır. Ancak kendini geceye bırakanlar gecenin güzelliğinin farkına varabilir. Ancak geceyi dinleyenler gecenin sessiz gürültüsünü gerçekten duyabilirler. Bir insanın içine içine attığı çığlıktır gecenin sesi. Bir de gece korkan insanlar var Korkak gibi. Gerçi korkak her şeyden korkar, adı gibi. Sabahın nasıl bir enerjisi varsa gecenin de öyle bir enerjisi var işte.. Beni bana getiren.. Ne gecemi ne gündüzümü değişemem hiçbirşeye ..