Herkes hikayesini anlatmaya ‘bir varmış, bir yokmuş’ diyerek başlar. Ancak benim hikayem böyle başlamıyor. Benim hikayemin nasıl başladığını bende bilmiyorum. Çünkü benim hikayemin belli bir başı yok, sadece bir sonu var. Ve o son da benim için tek bir cümle yazılı. Her şeyimi anlatmaya yeten...



“Bir kız vardı derler;karanlıktan korkardı, sonra da derler ki, bu kız şimdi karanlığa gömüldü...” Diye başladım hikayemi sizlere anlatmaya. Ama bu sözü değiştirerek son veriyorum hikayeme...


“Bir kız vardı derler; yalnızlıktan korkardı, şimdi de derler ki, bu kız şimdi ebedi yalnızlığa gömüldü...”


(...Kitap içerisinde birçok kez ölüm kelimesi ve türemişleri geçildiği için yaş uyarısı vardır...)