Aşağıdaki yıldızımızı parlatirsaniz çok çok sevineceğim 🌼🌼🌼 °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Eve gelince arabadan indik. Hasret hanım eve girene kadar kapıda bekledim o girince bende girdim. Dün aniden hayatıma girmişti. Daha doğrusu ben onun hayatına girmiştim. Onu markette görmüştüm. Bembeyaz yüzü simsiyah saçları vardı. 165-170arasi boyu 60-65 kg arası çok zarif gülüşü güzel bir hanımdı. Marketten çıkarken sanki sendeledi gibi gelmişti. Ve yanilmamistim aynı yöne gidiyorduk ve sürekli sendeliyor gibiydi derken poşetler yırtılinca başladı konuşmaya.

Yardım etmek istedim ama susmuyordu. En son soluklaninca korksun istemedim. Bogazimi temizledim gözgöze geldik.Masmavi gözleri yuzune o kadar yakisiyordu ki.Bir bakan bir daha bakası gelirdi.Oyle duru bir güzelliği vardı.

Ona eşyalarını evine taşırken yardım ettim ama sanki gittikçe beyazliyordu yuzu. Endişelendim olabildiğince oyalandim evde ama tüm bahanelerim tükenince mecbur eve geçtim. Yemek hazır olana kadar onu izledim. Adını sormayı unutmuştum ama artık bir komşum daha vardı. Genç bir komsu. Kasabada bu çok güzel biseydi tahsillide birine benziyordu. Harıl harıl temizlik yapıyordu. En azından temizlik yapacak kadar iyiydi sevindim buna.

Balkona çıktığı ara beni gördü.Önce sasirsada güldü.Neden "Sen burada mı yasiyorsun"dediğimi anlamıştı.Bas selamı verdi.Hic dinlenmediğini fark ettim.Yemek götürmek aklıma geldi.Kapisini çaldım açtı.İceriye davet etti.

Tanışalım istedim.Adı Hasret miş. Acaba öğretmen mi dedim kendi kendime. Hasret adında bir öğretmen gelecekti okuluma ama hiç işinden bahsetmedigi için haddimi aşmak istemedim ve sustum.Bahceyi düzenlerken yardım etmek istedim izin verdi sağolsun.O kadar keyif aldım ki ve sonucu öyle mükemmel olmuştu ki gözlerimi alamamistim. Dediği gibi bir sürü yeni binaya taş çıkartırdi bu konak.Evet ben bu eve konak diyecektim kararımı vermiştim. Minimal bir konağı andirmiyor muydu zaten. Sonra izin isteyip evime geçtim

Sabah okula giderken sanırım o benden önce gitmişti bunu az daha onu çarpacakken fark ettim.Gene bembeyazdı.

-Ya hu bu kadın hergun daha da beyaz olmayı nasıl başarıyor anlamadım ki sanki daha da mümkünmüş gibi hergun daha da beyaz oluyor.Makyaj desem göz kalaminden başka bişey yok o kadar naturel duruyor ki.Hay Allah insene Deniz kadının aklı çıktı.

Onun iyi olduğunu gördükten sonra okulun bahçesinde yeniden tanıştık. Onun öğretmen olduğunu bilmeme ve söylemememe sitem etsede gene uzlasmistik.

Çok geçmedi ki Hasret'i ilk günden bir vukuat bulmuştu. Ve tabi kan gören Hasret hanım gene ruh gibiydi. Bu kadını böyle görünce içim çekiliyor camdan saray gibi dokunsan büyük bir iniltiyle yikalacak yok olacak gibi korkuyorum.

İyi olmadığı belliydi.Törenden sonra kahvaltıya geçtik.Daha önceden tanıştığımız buralı olan Yusuf hocada bizimle geldi. Meğer amca cocugularmis.Cok şaşırdım birbirlerinden haberleri yoktu ama belli ki kavgalı ayrılmışlardı. Ama sohbet ilerledikçe bu akrabalık değil de sanki daha farklı bir boyutmus gibi bir hal aldı. İkiside birbirine kırgındı belli. Zamanla öğrenirsin nasılsa.Benden ne kaçmış.

Derken birde Yasemin hanım çıktı.Yusuf'un nişanlısı bizim okulun rehberlik öğretmeni. Yusuf beyin haberi yoktu sanırım ve ben pot kırmıştım. Üzüldüm sürprizdi herhalde. Masada ki ufak çaplı düello dan sonra okula geçtik.

Öğle arasında ben gene carpiyordum kadını.Allah'im tamam kadın çok güzel ama eceli benim elimden olacak.

-Sen koru rabbim.

Arabadan inip uzlastikdan sonra onu eve bırakmayı teklif ettim naiflikle geri cevirsede gene ben kazanmıştım.

Onu eve bırakıp bende daireme geçtim. Yemeğimi yiyip çıktım evden. Şimdi Hasret hanımı birakip mi gidecektim yoksa cagirmali mıydım. Yanlış anlamasından emri vaki yaptığımı dusunmesinden korkuyorum açıkçası. En iyisi samimiyetimle sorayım kendisine deyip zile bastım. 3 kez bastım ses çıkmayınca gittiğini anladım.

Okula gittiğimde tam giriş kapısının orda gördüm Hasret hanımı biraz yavasladim oda dikkatle sağa sola baktı beni görünce tebessüm edip yana geldi eliyle yol verdi. Gülümseyip bahçeye geçtim.

-Bu sefer başardık dedim başıyla onayladı.

-Cok şükür ,dedi. Gülüşüp yanyana binaya doğru yürüdük.

- Hmmmm... Ben zile bastım ama çoktan cikmistiniz beraber gelebilirdik.Okul aşırı da yakın değil aslında.

-Nazik düşünceniz için teşekkür ederim Deniz bey ama kimseye yük olmayı sevmem.

-Estagfirullah hocam ne yükü

- Öyle olmasa bile ben rahat hissetmem hocam kusura bakmayın.Ara ara illa ki olur gelir gideriz nasipse ama kendinizi buna mecbur etmeyin kafanız çıkış saatlerinde bunla meşgul olsun istemem.Acaba gitti mi cagiracak miyim o mu cagirsin vs.vs. bunlar çok yorucu değil mi?

-Aslinda haklısınız netlestirmemiz iyi oldu bu konuyu iş arkadaşı ve komşu olduğumuza göre illa karşılaşacağız ve sürekli tereddutte olmak gerçekten çok yorucu.

Bu konuda da uzlasmistik saygı cervcevesini asmazsaniz her dediğinizi onaylayan tertemiz kalpli bir kadındı. Binaya girince izin isteyip odama geçtim.

Teneffüs aralarında camdan dışarıyı izlemeyi çok severim.Mahmut hoca gibi :) Hasret hanim sonradan geldiği için 1-b sınıfını Yusuf Bey'e de 1-a sınıfını vermiştik. Hasret hanım tüm tenefüs çocukları izliyordu. Çocukları seviyordu belliydi.

Akşam okul çıkışı halletmem gereken evraklar olduğu için ben geç çıkmıştım.Eve gectigim de baya karanlıktı. Mutfağa geçtim biseyler hazırlamak için o sıra kapım çaldı .Diyafondan seslendiğim de Hasret hanım olduğunu anladım. Kapıyı gidip aşağıdan açıp karşıladım.

-Gec geldiğinizi fark ettim yemeğiniz yoktur Deniz bey,dedi gülümseyerek.

- Ödeşiyor gibiyiz sürekli ,dedim ve teşekkür ettim.İceriye davet ettim ama işten geç geldiğim için müsait olmayabilirsiniz dedi ve girmedi ısrar etmek istemedim.Evine geçti.

Saat 23.00 civarı evinden bir erkek çıktığını gördüm.Yusuf tu çıkan ama bir hayli sinirli duruyordu. Neydi bunlarin derdi acaba?