08.08.2020

11:00

Eve döndüğümde yanımda Della da var. Ondan müsaade isteyerek banyoya gidiyorum. O kadar fazla konuştu ve o kadar fazla yalan söyledim ki yalnız kalmam gerekiyor. Sessizlikte yankılanan bazı sesleri dinlemem gerekiyor. Olanlarla yüzleşip onları kabullenmem gerekiyor.

Küveti sonuna kadar ılık su ile doldurduktan sonra belki de bir daha asla temizleneceğini düşünmediğim bedenimi suyun içine bırakıp gözlerimi kapıyorum. Görüntüler orada. Konuşmalar, ifadeler, yalanlar… Normal bir insanın aksine gözüm kapalıyken görüyorum.

Ash çoktan işe gitmiş. Eve girer girmez benim için antreye bıraktığı notu okudum: “Bebeğim bugün üç toplantım var. Seni beklemeden çıkmak zorundayım. Mutfağa senin için Waffle yapıp bıraktım. Seni seviyorum. Akşam görüşürüz. XXXO.”

Mümkünse Ash’le uzun bir süre görüşmek istemiyorum. Onu görmek ya da konuşmak istemiyorum. Hatta onunla gece aynı yatakta uyuyacağımı düşündükçe içinde bulunduğum küveti suyla değil kusmukla doldurabilirmişim gibi geliyor. Bunu hazır değilim. Henüz değil.

Ash’e olanları anlatmadığım takdirde hiçbir şeyden habersiz benimle seks yapmak isteyecektir. Her zamanki gibi. Çünkü normali de bu değil mi? O benim kocam.

Ancak kocam olmayan biri bugün isteğim dışında beni ormanda bayılttı, kıyafetlerimi çıkardı ve her nasıl oluyorsa baygın bir kadının üstünde istediklerini yaptı. Bunu yapabilen bir insanın normal olabileceğini düşünmüyorum. Kesinlikle hasta biri. Çünkü hiç kimse -hiçbir erkek- karşısındaki kadının orgazm olmadığını görmeden onu becermek istemez. Bunu yapıyorsa gerçekten psikolojik sorunları var demektir.

Şerif Clive de bu şekilde düşünüyor. Clive‘e olanları olduğu gibi anlatmadım. Yalnızca ormanda beni takip eden birinin olduğunu ve arabama bir not bıraktığını biliyor. Ama buna rağmen o kişinin kafadan rahatsız olabileceğini düşünüyor.

Şerif benden epeyce detay istedi. Bu detayları verirken ya da düşünürken tahminimden daha az zorlandığımı itiraf etmeliyim. Çünkü prova edilmiş yalanlar her zaman daha zordur. Öncesinden ne konuşacağınızı, ne anlatıp, ne yalanlar söyleyeceğinizi kafanızda tartabilir, bunun defalarca kez provasına yapabilirsiniz. Fakat esas gün geldiğinde, esas kişinin karşısındayken yaptığınız provaların hiçbir değeri yoktur. Hepsini unutur tekrar doğaçlamaya geçersiniz.

Şerif Clive anlattıklarımın hepsine inandı. Ancak takipçimi yakalamanın oldukça zor olduğunu söyledi. Çünkü yüzünü görmemiştim ve yalnızca fiziği hakkında bilgi sahibiydim. Kaldı ki Fortuna’da High School 3 seviyesinin ardından çoğu erkek bu fiziğe sahip olurdu.

Şehir, büyük ormanlık alanlara ve birçok insanın spor yapabileceği parklara sahipti. Bu da kadınlar da dâhil olmak üzere şehrin yarısından çoğunun spor aktivitelerinde bulunduğu anlamına geliyordu. Yani yalnızca fiziğine bakılarak Fortuna’da yaklaşık 10.000 erkek şüphelimiz olabilirdi.

Şerif, önümüzdeki bir hafta boyunca ekiplerinden birkaçını evimin etrafında görevlendirecekti. Bu ekiplerin biri de evden çıkmam halinde beni izleyecekti. Takipçiyi ancak bu şekilde bulabilirdik. Eğer bir not bıraktıysa şerife göre bu notların devamı da gelecekti.

Bir hafta boyunca hiç kimse tarafından takip edilmez ve herhangi bir not almazsam şerif ekiplerini geri çekmek zorunda kalacaktı. Çünkü koskoca Fortuna’da polis departmanı yalnızca benim için çalışamazdı ya. İkinci bir notu birkaç haftanın ardından bulmam halinde ise FBI’a başvurabileceklerini söylemişti.

Fortuna, FBI ofislerinin bulunmayacağına inandığınız bir yerdi. Fakat şehir merkezinde itfaiyenin karşısında şehrin en görkemli binası FBI binasıydı. Şerife kalsa ekipleri şimdi gönderecekti. Fakat Ash’e anlatmadan hiç kimseye göndermemesi için yalvarmıştım. Bu süreç boyunca da Della yanımda kalacaktı. Olanları öğrendikten sonra zaten kafayı tırlatmıştı. Ben Ash’e anlattığımdan emin olana kadar beni yalnız bırakacağını düşünmüyordum.

Bazen yanınızda ne kadar insan olursa olsun ne kadar sevdiklerinizle birlikte olursanız olun bunlar yalnız hissetmemeniz için yeterli olmayabilirdi. Sizinle aynı duyguları paylaşmadığı sürece insanların bedenen yanınızda olması hiçbir anlam ifade etmiyordu.

Evet, Della korkudan çıldırmıştı. Şerif Clive -özellikle oğlunun evden kaçmasının ardından- benim bir takipçim olduğunu öğrendiğinde epey endişelenmişti. Muhtemelen Ash de kafayı yiyecekti. Ancak hiçbiri benim hissettiklerimi hissetmeyecekti. Günün sonunda Della kendi evine gidecek ve kafasını yastığa koyduğunda rahat bir uyku uyuyabilecekti. Çünkü onu takip eden biri yoktu. Onun bedeninin üzerinde herhangi bir işgal gerçekleşmemişti. Onlar ancak endişelenebilir ve benim için üzülebilirdi fakat hislerimin yalnızlığı bana aitti.

Artık bundan sonra olacağı gibi.