Dün bütün günümü bizimkilerle geçirmiştim. Bugün bir farklılık yapıp araba yarışlarına katılacaktım. Bizimkiler bunu duyunca çok şaşırmış ve başaramayacağımı söylemişler hatta beni vazgeçirmeye çalışmışlardı. Onlara gülüp yarışa hazırlanmaya başladım. Uzun zamandır araba kullanmıyordum. Bu yarışta birinci olamasam bile ilk üçe girmem lazım diye düşünüyorum. Garaja inip abilerimin arabalarından birini aldım. Arabaya binip eşyalarımı sağ koltuğa koyup kemerimi taktım. Arabayı çalıştırdım ve son dakika tam gidecekken sağ ön kapı açıldı ve Batu abimi gördüm benim eşyalarımı eline alıp kendisi koltuğa oturdu ve eşyalarımı kucağına koydu. O bindikten sonra peşine arka kapı açıldı ve abilerimin hepsi artık arabaya binmiş oldu.

Batu-"araba yarışında seni tek bırakacağımızı sanıyorsan yanılıyorsun bebek"

Ben-"gerçekten gelmenize gerek yok kazanacağım"

Burak-"bizde geliyoruz"

Ben-"tamam o zaman ama bari bana karışmayın"

hepsi ikk önce mırıldansalar da sonrasında tamam dediler. Arabayı piste doğru sürmeye başladım. Yiğit abim arkadan öne doğru uzanıp telefonumu Batu abimin kucağından alıp geri arkaya geçti ve arabaya bağladı. Sonrasında müzik açtı. Bir süre sonra yarışın olacağı yere gelmiştik. Piste şöyle bir göz attığımda çok viraj olduğunu görüp gülümsedim. Bakalım ben drift atıyorken abilerim ne yapacak. Kısa bir süre kalmıştı yarışın başlamasına ve yanımda bir araba belirdi. Bmw F30 du yani arasın arabasıydı. Camını açınca bende camımı indirdim. Bana doğru yaklaşıp göz kırptı ona gülüp"bol şans bayımm" dediğimde bana gülümsedi.

aras-"bol şans güzelim"

yarışın başlamasına az kalmıştı camlarımızı kapatıp hazırlandık. Yarış başladı. En önde ben ilerliyordum. Gazı köklemiştim abilerimin helal diye bağırışlarını duyuyordum. Kısa bir süre sonra viraja gelince el frenini çekip drift attım. Bizimkiler manyak gibi gülmeye başladılar.
Batu-"işte benim kardeşim"

ona gülümseyip daha da hızlandım fakat bir süre sonra Aras benim önüme geçmişti. Ne yapsam da onu geçmeyi başaramadım. Aras birinci ben ikinci olarak yarışı bitirdik. Biraz ilerledikten sonra Aras bana yaklaşıp camını açınca bende camımı açtım.

Aras-"dileğin gerçekleşti şans benden yana oldu güzelim"

sinirlenmiştim camı kapatıp gaza basmaya başladım.

yağız-"sakin ol abim bir daha ki yarışa"

yiğit-"evet bebeğim bir dahaki yarışa hem çok güzel yarıştı benim kardeşim"

yavaşlamaya başladım ve gülümsedim her zaman yanımda oldukları için içim çok rahattı onları her ne kadar geç bulmuş olsam da iyi ki bulmuşum.

Ben-"teşekkür ederim"

Hepsi bir ağızdan -"her zaman"

gülümseyip eve doğru sürmeye başladım. Eve geldiğimizde arabayı durdurup el frenini çektim ve arabayı kapattım. Anahtarı aldım ve Batu abime uzattım. O anahtarı alınca ben arabadan inip eve girdim. Kimseye selam vermeden odama çıktım. yatağa uzandım Asırdan mesaj geldi.

uriel-"seni kızdırdığım için özür dilerim"

ben-"sorun yok"

telefonu masaya bırakıp uyudum.

💫💫💫💫💫

kitabı diğer bölümde bitirmeyi düşünüyorum sizce bitirmeli miyim?