Dışarıdaki Çatışma

Zindandan çıkarken nöbetçi askerlerle karşılaşırlar. Osman, Bala'nın önüne kendini siper ederek savaşır. Her bir düşmanı alt ederken aklı da fikri de karısında ve yavrusundadır.

Bala ise beyinin cesaretine ve gücüne hayranlıkla bakar.

Osman, son düşmanı da alt ettikten sonra Bala'yı da alıp ormanın derinliklerinden doğru ilerler. Orada, sanki ilk günden beri yerinden kımıldamayıp sahiplerinin geri dönmesini bekleyen Alaca ve İltutan'ı görürler. Osman ve Bala, birbirlerine sarılarak bu felaketi de atlatmış olmanın mutluluğunu yaşarlar.

Osman ve Bala, güvenli bir yere ulaştıktan sonra bir ağacın altında dinlenirler. Gözlerinde hem yorgunluk hem de mutluluk vardır.

Osman, Bala'nın elini tutar ve gözlerinin içine bakar.

Bala : Bugün Rabbime bir kez daha şükrettim beyim, beni sana yar seni bana er nasip ettiği için bir kez daha şükrettim.

Osman, Bala'ya sarılır ve mutluluk gözyaşlarıyla onu gözlerinden öper. Atlarına binip saraylarının yolunu tutarlar...