Hilal o gün babasının çağırmasıyla saray gibi malikenelerindeki salona geçti.İki abiside büyük yeşil işlemeli koltuğa bakan yanlardaki iki orta boydaki yeşil kırmızı işlemeli koltukta oturuyorlardı.

Hilal gelince babasının oturduğu büyük koltuğun karşısındaki uzun üç kişilik mavi yeşil olan koltuğa oturdu.

"Efendim babacım, beni çaağırtmışsın" dedi vurgulayarak.Hafif parlayan lacivert bir bacağının üçgenimsi bir kesik olan askılı elbisesinin askısını düzelterek

"Haşgeldin kızım.Biz sana bir şey söyliyecektik." "Dinliyorum baba" dedi yine bir kural koyacağından emin bir şekilde."Seni biriyle tanıştırmak istiyoruz" Hilal bir anda bacak bacak üstüne attığı bacaklarını indirip ayağa kalktı "Baba!Nedemek bu şimdi!Ben asla evlenmiyicem!" "Bak kızım.Kaç yaşına geldin.Artık abinlerde bende seni koruyamayız.Evet iyi bir iş adamıyız.Ancak peşimizde çok insan var.

Ve seni artık bizde koruyamayız.Artık evlenicek yaşada geldin.Hem bu ülkede sana fazla talep var" "Baba!Ben evlenmiyicem dedim o kadar!" "Hilal bavamın sözünü dinle otur şuraya" dedi Asır bir dirseği koluğun kenarında elini yanağına koymuş bir şekilde Hilal'e bakmadan.

"Yeter abi artık gerçekten çok sıkıldım!Yanımda koruma olmadan bor erkek olmadan dışarı çıkmak istiyorum!Yaşıtlarımın hiç biri evli değil!İstedikleri gibi gezerken ben bu eve tıkılı kaldım!" diye bağırdı Hilal.Koşarak gözleri dolmuş bir şekilde merdivenlere doğru koştu.Küçük abisi ayağa kalkıp kolunu tuttu."Bir daha böyle bir saygısızlık istemiyorum.Aksi taktirde sende ne olucağını biliyorsun Hilal." dedi hafif sarı sakalları ve kumral düz saçlarıyla. "Siz hiç bir şeyi istemiyorsunuz ki zaten!" dedi ve merdivenleri çıktı hızla.Sabah bir karar almıştı.Asla onlara boyun eymiyecekti.

Hızlıca kalkıp hazırlandı.En sevdiği renk olan lacivert elbisesini giyip hafif makyaj yaptı.Küçük bir çanta aldı.Aynada kendine baktı.Koyu kahve saçlarını ve hafif esmer tenrengine baktı.Ela gözlerinin kenarındaki hafif ve ince eyelinerını gördü.Uzun kirpiklerindeki şeffaf maskarasını düzeltti.Çantasını alıp çıktı.Etrafta gezinirken arkasında bir gölge fark etti.Saçma sapan yerlere girsede gitmiyordu.Evet uzaktı, ama biri onu takip ediyordu.

Bir yola girdi.Adam tam döndüğü sırada iki elini arkada birleştirip adamı duvara dayadı.Adam nefes nefeseyken Hilal bağırmaya başladı."Sen kimsin?Kime çalışıyorsun!" "Konuş!" diye haykıdı.Adam bağırdı."Gizli korumanızım!" Hilal bir anda durdu."Gizli korumamı?" "Abiniz emretti." "Abiiii!" "Galiba artık gizli değilim" "Özür dilerim.Geç" dedi ve geri çekildi.Adam duvarın önünden çıktı."Bu arada adın neydi?Sen beni tanıyorsun sonuçta." "Adım Oğuz.Oğuz Uzunyol" "İsmin güzelmiş.Sevdim"

"Beni tanıyorsun zaten ama abilerim fazla detay vermemiştir o yüzden kısa bir özet geçiçem.Adım Hilal, 29 yaşındayım,avukatım ancak sadece 2 kere çalıştım güvenlik yüzünden,en sevdiğim renk lacivert.Tanıştığıma memnun oldum."