Sabah uyanınca çok yorgundum.Ama o gün nöbetim vardı.Zorunlulukla nöbete gittim.Acilde ne var ne yok bana kitlediler.Her hastaya ben bakıyordum.En sonunda hastalar azalmıştı,herkes stabildi.Sonunda kahvemi ve kulaklığımla telefonumu alıp bahçede bankta oturuyordum.Hava kararmıştı.Yağmur yağmıştı.Ama hafif nemle beraber çiçeklerde çok güzel kokuyordu.Telefonumdan yıldızların altında(kargo) şarkısını dinliyordum.Hava hafif esiyordu.Saçlarımın azıcık uçuşması sanki beni mutlu ediyordu.Şarkıyı mırıldanarak kahvemden bir kaç yudum aldım.O sırada tabikide boş durmayan Asaf geldi.Yanıma oturdu.Kulaklığın tekini çıkarıp taktı.Yavaşça kafamı takmadan gökyüzüne doğru kafamı çevirdim.Bana baktı."Birde ikimiz kalsak, yıldızların altında" diye mırıldandı.Bir anlık ona kitlendim.Sonra kulaklığı ondan çekip hızlıca cebime atıp kalktım.

Bir daha şarkı dinlemiyicem diye kendi kendime söz verdim.

O gün bir ambulans geldi.Koşarak ikimizde gidip kapısını bekledik.İki genç vardı.İlk hastaya baktım."Nedir" "Araba kazası.19 yaşlarında kadın.Araç içi Tk.Boyun ve sırtta ağır yaralanma var.İç kanamasıda öyle." "Tamamdır bu bende" dedi Hasan.Öbür ambulans gelince bir erkek çocuğu vardı."19 yaşlarında erkek.Araç içi Tk.Göğüs kafesinde çatlaklar var.Kalbi yolda 3 kez durdu" "Tamam bu bende" dedim ve tam bu anda ambulansın içinden bir kadın indi.Asaf bir anda duraksadı ve kadına kitlendi."Zeynep?" "Asaf?" "Asaf hadi gel" dedim bağırarak.Bir anda bana döndü "Tamam geliyorum" dedi ve kadına bir kaç saniye bakıp geldi.

Hastaya müdahale ederken sürekli kadına bakıp hastaya bakıyordu.Hastaları yoğun bakıma aldıktan sonra Asaf'ın yanına gittim.O kadınla konuşuyordu.

"Görmeyeli nasılsın Asaf"

"İyiyim...Ya sen"

"Bende iyiyim Asaf"

"Evlendin mi?"

"Hayır.Ama sevdiğim bir kadın var"

kadının yüzü asılmıştı.

"İşte bu kötü oldu.Bende evlenmedim.Sevgilim yok.Ama hoşlandığım bir adam var...Hatta sende onu tanıyorsun.Hemde kendin kadar." "

"Tamam bu kadar yeter hadi git artık"

"Neden" dedi ve Asaf'a doğru bir adım attı.

"İşimi yapıcam izin verirsen" "Aaa..Doğru.Sen hala doktorsun.Ne yazıkki ben değilim" "Sen ne oldun?" kadın güldü.Ve bir adım daha yaklaştı.Hatta ellerini Asaf,ın omuzlarına attı.Asaf kadının elini indirdi.Kadın tekrar güldü."Sen benden neden kaçıyorsun" "Çünkü unutuyorsun.Bizim ilişkimiz 15 yıl önce bitmişti!" dedi ve geri çekildi.Kadın bir adım uzaklaştı."Ben öyle düşünmüyorum" dedi ve arkasını dönüp gitti.Asaf'ın yanına gittim."Kim o?" "Eski nişanlım..." "Ne?!" "Merak etme. Onu bir şekilde göndericem" dedi.Ben ise "İyi.Ben bu kızı hiç sevmedim.Ama sana güveniyorum." dedim ve yanağına öpücük kondurdum.Bana ciddi gözlerle kitlendi.Gülümsedim."Seni seviyorum" dedim ve elimi yanağına koydum.Elini belime koydu."İnan bana kimse seni benim kadar sevemez..." dedi ve elini çeneme koydu.Gülümsüyordu.Yavaşça yüzümü yaklaştırdım."Ben seni çok seviyorum,sevdim,sevicem...Bu ilk olucak...." dedi ve dahada yaklaştı.Gözlerimi yavaşça kapadım.Tam bu sırada o kadın tekrar geri döndü.Bana "yanlışlıkla" çarpıp Asaf,ın üzerine itti.

"İyimisin?" "İyiyim.." dedim o kadına bakarak.Sonra ayağını sanki takılmış gibi yaparak yere düşmüş gibi yaptı ve hir anda haykırdı."NEFES ALAMIYORUM NEFES ALAMIYORUM".Yalan olduğunu herkes anlamıştı.Belliki ilgi bağımlısıydı.Yada Asaf'ın peşindeydi.Gözümü devirdim."Rol yapıyor değil mi?" diye sordu Asaf."Yani buda böyle işte" kimse ona yardım etmedi.Bizde oradan gittik.Bir yerden sonrada herhalde gitmiştir ilgi alamayınca.Ertesi gün yanıma geldi.

Kolumdan tuttu."Asaf'la aranızda ne var?" Elimi çektim."Sanane?" "Bak benim asabımı bozma" "Ne yapıcaksın?Düvücek misin?" "Bak benimle adam gibi konuş Esra" kaşlarımı kaldırdım."Demek adımıda biliyorsun.İyi bari tanışalım." "Soruma cevap ver çingene" güldüm."Verdim ya cevabımı" "Adam gibi konuş" "Tamam.Sevgiliyiz.Ama bu seni ilgilendirmez.Ayrıca çocuklar yağrın taburcu olucak."

"Hem sen çocukların nesisin?" diye sordum. "Sanane?" "Karşılık oldu demek" "Evet karşılık oldu" güldüm."Demek sevgilisiniz" "Evet.Ölene dekte ayrılmıyıcaz." "Ölene dek?Bak beninle uğraşma.Asaf beni seviyor anla artık." "Gördüm gördüm." "O zaman çekil aramızdan artık Esra" "Çekilmiyorum.Çünkü sen çekileceksin" bir anda elini havaya kaldırdı.Ben ise elinden tutup iki elini arkasında birleştirip duvara doğru sırtına bir tekme attım.O ise bana vurup duvara sırtımı çarptırdı.Yere düşmüştüm."ÇEKİL DEDİM ARAMIZDAN" "ÇIK GİT" dedim ve yerdeyken ayağına bir tekme attım.Yere düştü.Bir anda ağlamaya başladı.Çığlık çığlığa çocuk gibi zırladı."YA SEN BENİ NASIL DÖVERSİN BİRDE SENİ ÖLDÜRÜCEM DİYE TEHTİT EDİYOR GÜVENLİKKKK YOKMUUU!ASAFFFF" yavaşça ayağa kalktım.Ancak bir anda yere yüz üstü düştüm.Sanki ağazıma bir şey gelmişti.Ayağa kalkıp duvara tutundum.

Asaf geldi.Bu sefer dahada güçlü ağlamaya başladı."BU MANYAK BENİ ÖLDÜRMEYE ÇALIŞTI!BENİ DÖVDÜ" Ancak Asaf yanıma geldi.Kolumdan tuttu."İyi misin Esra?" "İyiyim" dediğim anda birden yeniden düştüm.Bu sever göğüsümü yere çarptım.Tam ayağı kalkarken ağazımdan kan geldi.Gözlerim fal taşı gibi açıldı.Yavaşça geri çöküyordum.Asaf ise tamamen beni destekleyim benimle çöküyordu.Elimle dudakalrımda kalan kanları temizledim."Yavaş ol Esra" "İyiyim.Sadece göğüsüme darbe yedim ondandır" dedim ve ayağı kalkıp tuvalete gittim.Asaf ise beni kapıda bekliyordu.Güzelce yüzümü yıkadım.Bir anda başım döndü.Çıkınca izin alıp direkt eve gittim.