KARDEŞ

Cevap verdim sorularına,
Benim sorullar;senin sorullarında.
Senin cevabın kollarımda.
Tık yok Iğdır'ın bucaksız yollarında.

Bir yol olmak düş'üm,
O yolda koşabilmek düşün.
Ben o yolda düştüm.
Beni düşüren taşa tükürdüm.
Evden attı ,Ağrı Dağı dün.
Evlatlık aldı kardeşi bu gün.
Onun etekleri kısa;
Koşamamak mümkün,

Senin tepen buz
Tepende ölüyoruz!
Rüzgârında savrulluyoruz.

Ben ölü yaprağım
Bir daha geri dönmeyeceğim,
Ağrı Dağı beni özleyeceksin;
Senden küçük olan kardeşinden de
Küçüleceksin!




HATİCE HATRINA

Dünya'dan habersiz küçük Hatice,
Aç,susuz hasret bir ekmeğe.
Yetim Hatice,gezmek isterdi el elle.

Dedesinin yanından ayrılmaz.
Küçük boyuyla eşarbını bırakmaz!
Onun hikayesidir ,-fakirlik-
Ayna karşısında saçını tarıyor,
"Dünya güzeli"denmesini istiyor.

Küçük Hatice kalem, defter,boya aldı,
Babasının anıtını boyadı.
Sade lavaş ekmekle hikayesini bir bir saydı.

Gözleri boncuk güzeli,
Saçları bakır telli,
Elleri pamuk ama nasır işlemeli.
Dudakları kırmızı bir çizgi.
Bembeyaz yorgun bedeni.


Hatice sabrın büyük;
Acı anılları ile özlemi yük.
Hatice çok küçük,
Baban öldüğünde
Bahçede koşacağını düşünmüşmüydü?
Hatice babasını görmüşmüydü?


AFGANLI HATİCEYE YAZILMIŞ BU ŞİİR,
ONA ARMAĞANIMDIR.



SABIR

...Espiri yaptı.
Herkes şaşa kaldı.
Kimse gülmeyince,
Devre yandı,ya sabır.


...Anasına kızdı,
Babası ona yapıştırdı!
Odasına geçip ağladı,
Devre yandı,ya sabır.

Yaz artık uykuya daldı.
Korkudan odasından çıkmadı.
Sıkılıp dışarı bakınca,
Kış uykusuna daldı,ya sabır

Dünya'yı düz sayarmış...
Kendini akıllı sanarmış...
Ben yaşlanmam ,zamanmış...
Devre yandı,ya sabır.