Ve ogün geldi okullar açıldı sanki hiç doğmamış hiç bişey hissetmiyordum içimde o tedirgin duygu beni yok ediyordu sanki ama buna alışmam lazımdı o duyguyu yok etmem lazımdı unutmam lazımdı...

uyandıktan sonra annem kahvaltıya çağırdı..."kızım masal kalktın mı" niye her zaman bunları tekrar ederki anneler diyip aşığı indim "kalktım anne aşağı iniyorum" dedim. "Ne kadar yavaşsın çaylar buz gibi oldu" yine ve yine sanki stresim yetmiyormuş gibi annem daha da sterslendiriyor "bişey olmaz aylin sultan" diyip masaya oturdum tabiki babam yoktu sebebi erken gitmişti işe hiç sormadım bile içimden cevapladım kendim.

yemek yerken pat o soru geldi aylin sultandan

"Niye babanı sormadın kızım" tövbe tövbe dedim içimden "annecim " dedim "nerde olduğu biliyorum tabi aslan komser o dedim" annem tabi kahkaha attı

yemeyimi yedikten sonra ellerimi yıkamak için tuvalete girdim saatte baktım çok geç kaldım diyerek evden hızla çıktım tabi neyle gider tüm öğrenciler otabüsle en nefret ettiğim şey hem onu beklemek hemde içine binmek. Ve sonda binip okulun yolunu tutuk yani otobüsle. Okulla gelidiğimde koskocaman Osman ulubaş Anadolu lisesi yazıyor. Şaşkınlıkla 12/D de sırasını bulup durdum oraya istiklal marşı okuyup içeri girdik hemen orta ikinci sırayı tutum ve işte o eleman düşman gibi gördüğüm o öykü ya bana sınıf listesini okurken öykü dedilerde ben düşmanı düşünmemiştim. Bi baktım yanıma geçmiş "Aa sen yenisin galibaa" ağzının üstüne öyle bi yapıştırmak istedimde neyse ben onu nası tanıdım da o beni tanımadı Allah alla dedim . Bende yalancı bir gülümseme ile "evet " dedim ve bi kez daha konuştu " sen dedi" aha dedim şıçtım "sen orta okuldaki masalsın dimi" dedi amk ben o beni unuttu derken daha ismimi bile söylemeden bildi "Şey evet " dedim"daha ismimi bile söylemedim nası bildin "dedim" "kızım insta hesabının adı hiç değiştirmemişim o dan biliyorum" dedi siktir dedim içimden hemen telefonumu açıp takipçilerime baktım ve beni takip ediyor ba ba ba dedim "neyse kısa keselim olurmu"dedim uzun laf düşmanlarla konuşulmaz çünkü oda"tamam olur" dedi ve konuşmayı kestik

Tam telefonumu açarken işte oo Karan vardı burda (yazarın içi tövbe yarabbi niye böyle tepkiler veriyorum) gözlerimi alamadım yanında arkadaşları vardı üç tane öykü yanımdan kalktı ve şunları söyledi(oo karan abi hoşgeldin ) dedi karanın yanındakine de(hoş geldin aşkım )

dedi ben şok demek ki ona açılmamış ohaa diyen gözlerim öyküye çevrildi(karan bak masal buraya gelmiş sonunda orta okulda o gittiğinden beri hiç kız arkadaş yapmadın) dedi öykü nası yani benden başka kız arkadaşı olmadı mı dedim kendi kendime karan elini uzattı(hoşgeldin masal)dedi sonra kollarını açtı ve sarıldı kulağımada(çok güzel kokuyorsun bu koku benim olmalı )dedi tabi sarılınca gözler bize doğru kaydı bende ondan ayrılıp(hoşbuldum ) dedim bana doğru sarılırken tabi dediği sözünün arkasında kalmadım (rüyanda görürsün) diyip ayrıldı ve bi piç gülümsemesi yaptı ve yerine oturduğu an hoca geldi.hocanın gözü yeni gelen bir varmı diye dönerken hoca beni gördü "evet kızım sen yenimi geldin" dedi bende kafamı salladım ve o soru (adın ne kızım) bundan da nefret ediyorum da neyse (Adın Masal Solmaz 17 yaşımdayım ) dedim hocada dururmu (daha fazla tanıt kendini)demez mi (Galatasaray lisesinden geliyorum şimdi arkadaşlar sorar hocam ben galasaraylı diyilim beşiktaşlıyım o okula iyi olduğu için gittim) hocada edebiyatçı çıktı ve (hiç aşık oldun mu)dedi karan başka yöne bakarken kafayı bana çevrildi ama ben hocanın sorusuna cevap vericem ya(hocam ben O kuldan başkasını sevmedim adını sormayın bide biri benim kalbime girecekse benim kalp hırsızım olur) dedim &devamı yarın&