Hiç sevilmediginizi histinizmi ben histetim ben çocukluğumdan beri ailemde en Ufa bir tartışma olsa annesini tutan çocuktum halada oyleyi ve devamda ediyorum bazen babamın beni sevmediğini düşünüyor o kadarki ondan çok nadir şeyler istememe rağmen o istediğim şeyleri başıma vuran biriydi bazen kavga ederdim evet doğru benim babam bu dünyada hiç bir baba gibi değildi çok iyi biriydi iyi kalpliydi bizimle oyunlar oynaya dugusmeyi öğreten bir babam var ama nedense bazen sevilmedigimi hisetiriyor insan sevilmedigimi hiseder karşısında ki onu sevmiyorsa oda sevmez derdi annem kalp kalbe karsimis ben diyer insanlar gibi olmadım hiç bir zaman kimseyi rededemedim sadece ofkelendigim anlar haricinda ama sonrasında onun için pismanda oldum gonulerini almak için elimden geleni yaptım duygusal bir yapmim olmasina ramen ufacık birşey üzülme bilen bünyem hep cesur gibi göründü halada öyle bazenacaba diyorum ilgi eksikliğini çocuğu eksik hisetirir yoksa bu çocuğun genindemi vardır her çocuk aynı digildir her anne ve babanın aynı olmadığı gib hayat bu acımasız bazılarımız ailelerimiz tarfindan acı cekiryor bazılarımız ailesi, bazilarimizda mutlu ne garip bir dünya benana göre hayat hep batmayan bir gemi gibiydi hayat bir deniz insansa birgemi önüne çıkan englere ramen hayata kalma çabaları sarfeden cocuklardik biz hayelerimiz elimizden alinsada hep denemeye çalıştık

---------------

Duygularımı yansıtmak istiyorum bu kitapta bazilariniza saçma gelebilir ama bunlar benim hayatımda olan şeyler.