Sabah olur, Ceyda alarm sesi ile uyanır. İşe gitmek için hazırlanır. O sırada Jovanka'da uyanmıştır.

Ceyda:_ İyi misin? Dün gece baya kafan gidikti.

Jovanka uykudan yeni kalkmış halde:

_ İyiyim. Kahve için sağ ol. Sen nereye bu kadar erken kalkmışsın?

Ceyda:_ İşe gidiyorum. Emre bey benden özür diledi. " Gel işe başla" dedi.

Jovanka:_ Hayırlı olsun arkadaşım. Bir şey soracağım? Emre beyin yanında bir adam vardı, İrfan mıydı ismi?

Ceyda kafa sallayarak ve sonra gülerek:

_ Evet. Ne oldu? İrfan beyden mi hoşlandın yoksa?

Jovanka utanarak:

_ Hayır, öyle değil. En son bir içmişiz birlikte, verdiğim rahatsızlık için özür dileyeceğim. O yüzden telefon numarası lazım, verir misin arkadaşım numarayı?

Ceyda numarayı verir, işe gitmek için yola koyulur. Bir süre sonra Ceyda iş yerine varır. Danışana Emre'yi sorar. Tam danışan Emre beyin nerede olduğunu söyleyecekken Emre, Ceyda'nın yanına gelir. Takip etmesini söyler. Emre ona çalışacağı masayı gösterir. Ceyda şaşırmıştır ne olduğunu anlayamamıştır.

Emre ona açıklama yapar:

_ Sen sadece İrfan beyi temsil etmeyeceksin. Benimde özel sekreterim olacaksın. Al bunları da ilk işin, A'dan Z'ye bütün gördüğün dosyaları düzenleyeceksin. Sonra diğer asıl işine dönersin zaten. Kolay gelsin.

Ceyda başta biraz şaşkınlık geçirse bile kendini toparlar ve kendi sesini duyabileceği şekilde:

_ Kolaysa başına gelsin. Gıcık herif.

Ceyda bir süre sonra dosya işini tamamlar. Asıl işine döner. O dosyaların çabucak biteceğini zannetmeyen Emre, gördüğü manzara karşısında şaşkınlıkla kalır.

Ceyda:_ Emre bey, dosyalar hazır. A'dan Z'ye hepsini bitirdim. O da yetmedi Z'den A'ya kadar olanını da yaptım.

Emre şaşkınlığını belli etmemeye çalışarak:

_ Tamam. Sen asıl işine devam et.

Her şey yolunda devam ederken Emre, Ceyda ile uğraşırken, ona inat Ceyda'da, Emre ile uğraşıyordu.

Bir gün Emre'ye kardrşinden telefon gelir:

_ Abi, annemler sana kız bulmuşlar sanırım. Seni evlendirmeyi düşünüyorlar. Bugün sana ziyarete gelip süpriz yapacaklar.

Emre şaşkınlıkla:

_ Kardeşim sen şaka mı yapıyorsun? Ben bekarlığımla mutlu bir adamım. Neyin kısmeti bu, kapa telefonu kapa.

Emre'nin eli ayağına dolanır. Kurtulmak için çare düşünür ama bulamaz...

Emre'nin anne ve babası ziyarete gelmiştir. Ama aslında kısmet falan yoktur ortada. Belki Emre'yi kandırırız düşüncesi ile kardeşi kandırmıştır. Artık Emre'nin evlenmesini isteyen anne ve babası böyle bir yola başvurmuştur.

Bir süre sonra Emre'nin anne ve babası odaya doğru yaklaşmıştır. Emre'nin annesi, Ceyda'ya bakmıştır. Bu kız Emre'ye olur mu diye. Ceyda, Emre beye anne ve babasının geldiğini söyler.

Emre anne ve babasını büyük sevinçle karşılar:

_ Anne, baba nasılsınız? Sizi burada beklemiyordum. Hadi sizi eve götüreyim, sonra bolca konuşuruz.

Emre'nin annesi:

_ Hayır şimdi konuşacağız. Oğlum bak, artık geldin evlenecek yaşa geldi de geçiyor...

Bunlar olurken Ceyda kahve getiriyordu. Emre, hemen annesinin sözünü kesip bir sevgilisi olduğunu ve sevgilisinin de Ceyda olduğunu söyler. Ceyda, Emre'ye büyük bir şaşkınlıkla bakıyordur.

Emre, Ceyda'nın kulağına eğilip:

_ Lütfen sus, sana anlatacağım neden böyle dediğimi lütfen.

Bir süre sonra Ceyda masasına geri döner. Emre'nin ailesi gittikten sonra hafif kızgınlık ve şaşkınlıkla:

_ Bu ne demek oluyor Emre bey? Siz ne yaptığınızın farkında mısınız?

Emre yalvarır gibi:

_ Ceyda hanım özür dilerim. Bunu yapmak zorundaydım. Lütfen en azından birkaç gün annemler gidene kadar...

Emre, Ceyda'yı ikna etmek için dil döker ve Ceyda en sonunda kabul eder.

Emre'nin annesi her geldiğinde Ceyda ve Emre sevgiliymiş gibi davranır. En sonunda Emre'nin annesi, Ceyda'yı yemeğe çağırır. Her ne kadar istemese de kabul etmek zorunda kalır...