Instagram: zamaninsilgisi Wattpad uygulamasında yayımlanma Tarihi 19 Aralık 2021 ⚖ (Kişi, kurum ve kuruluşlarla alakası yoktur. Her şey bir kurmacadır.) ⚖ Derin sayılabilecek bir nefes aldı Eymen, bunu yapmasına kaşlarımı çattım. "Belki sen beni her görüşünde pişman olacaksın…” dedi ardından. Ne yaptığını anlıyordum ama ben gidiyordum. “Eymen ben gidiyorum biz ne yapıyoruz?” serzenişimin altı tamamen doluydu. Cümleme hiç takılmadan devam etti. “Artık yüzümü bile görmek istemeyeceksin hatta en kötüsü." doğru cümleleri arar gibi bir saniye durup tekrar nefes aldı. "Bir daha karşılaşmayacağız ama ben bin kere düşündükten sonra bunu yapacağım ve hiç pişman olmayacağım." sol eli yanağımı bulunca gözlerimi kapattım. Bir haftadır ara ara denk gelen daha önce kimse de duymadığım koku akın akın ciğerime dolarken ne yaptığımızın farkına vararak ikimizi ayırdığımda diyeceğim tek bir şey bile yoktu bu konuda. Gözlerim kapalıyken hissettiğimden çok, aldığım kokusu, ilk geldiğim güne dönmeme sebep oldu ve sonrasında olanlar aklımdan bir bir sırasıyla geçti. İlk defa ailem öldüğünden beri birini bu kadar çok kaybetmekten korkuyordum hatta ilk defa hayatımda ilk defa yalnızlığım bu kadar azalmıştı.