Kitap Tür Kategorileri

Kalbi kül olan bir kızın ateşe olan aşkıydı bu kitap... Denize aşık bir kız ve karanlığa aşık iki sevgilinin hikayesi.

Alya, lise son sınıfta, hayatının en zor dönemlerinden birini yaşamaktadır. Kalbi, ihanetle kırılmıştır. Ancak, ona gizlice destek olan birinin varlığından habersizdir. Bu kişi, tehlikeli dünyasında hızla tanınan Çağrı`dan başkası değildir. Çağrı, gece yarısı yarışları ve karanlık sırların arasında kaybolmuş bir gençtir. Onun için hayat, hız ve tehlikeden ibaret görünse de, Alya`ya duyduğu derin aşk onu bambaşka bir yola sürükler. Bir gün yolları kesişen Alya ve Çağrı, birbirlerinin hayatlarını sonsuza dek değiştirecek bir maceraya atılırlar. Pino`nun gölgelerindeki sırlar ve çözülmeyi bekleyen gizemler, onları beklenmedik olayların içine çeker.

yeniden tanışalım seninle, ama bu sefer giremesin aramıza kimse.

Yeni doğan iki kız kardeş daha gözlerini aralamaya fırsat bulamadan birbirinden ayrıldı. Aile bir kızını evlatlık vererek bir kızından vazgeçti. Yıllar bir anneyi evladına hasret bıraktı. Dayanamadığı evlat acısı onu yiyip bitirirken bu sırrı daha fazla saklayamayacağına karar verdi. Kızına bir kardeşi olduğunu söyledi. Ona kız kardeşinin yanında olmasını tembihledi. Çünkü yüzüne bakacak cesareti yoktu.

"Aysima olmuyor, anlamıyor musun? Bir heves uğruna evlendik ama yürütemiyoruz işte." "Bir heves uğruna mı? Yaşadıklarımız bir heves miydi senin için?" "Evet! Bir hevesti, çocuktuk anlayamadık sadece." Sevdiği adamın tüm yaşadıklarını geçici bir heves olarak görmesi kalbini derinden yaraladı. Titreyen dizlerine inat dim dik durmak için zorladı kendini. Hırkasının kolu ile gözünden akan yaşları hırçın bir şekilde kurulayarak kapıya doğru uzattı elini. "Defol git o zaman! Madem senin için bir hevesti, evimden de hayatımdan da defol!" Genç adamın kasılan çenesinden, duyduğu sözlerin ne kadar ağırına gittiği açıkca belli oluyordu. Koltuğun üzerine fırlattığı deri ceketini alarak hızla evden ayrıldı. Kapıyı çarpıp giderken bir kere bile olsun dönüp arkasında bıraktığı o enkaza bakmadı. *** Büyük bir aşkla yapılan ama yürütülemeyen bir evlilik. Farklı yollara savrulmuş iki hayat. Aradan geçen yıllar. Kader, bir şekilde onları tekrar bir araya getirecekti ama hiçbir şey, yıllar önceki gibi olmayacaktı. Değişen çok şey vardı.

Bir cinayet işlemiştim. Öldürdüğüm kişi babamdı. *** O günden sonra, yaşayamadığım çocukluğum tamamen elimden alındı. Akrep ve yelkovan arasındanki o kısır döngüde sıkışıp kaldım. Bedenim büyüdü ama ruhum hep çocuk kaldı. *** “Hiç çok sevdiğin birini kaybettin mi, İgor?” diye sordum aniden. “Kaybettim.” dedi. Yorgun bakışları beni bularak bir süre suratımda oyalanırken, “Hepimiz kaybettik.” diye tamamladı cümlesini. *** Kreşendo; müzik parçasında, seslerin gittikçe en yüksek noktaya doğru güçleneceğini belirten bir müzik terimidir.

Birbirlerini seven bir çift, bir anda nasıl da birbirlerine tahammül edemez hâle gelmişti. Ve olay da buydu içinde bulunduğumuz Lüzumsuz Savaş...

Geri mi döneyim aşksız hayatıma O sıkıcı günlere ve iç bunaltıcı yalnızlığa Karanlık yeniden kaplasın her yeri Yiyip bitirsin beni... Bunu istemiyorum, Sophie Görüyorsun aslında, Korkup gözlerini kaçırma Aşk korkutmasın seni Korkunç bir şey olsa hiç Sevinçle attırır mıydı kalbimi? || `Eski Bir Hikaye` bir mektup romandır. Hikaye karakterlerin birbirlerine gönderdikleri mektuplar üzerinden kurgulanmıştır.

Hayattan korkarsam her zaman kaybedeceğimi söyledi. Hayatta kalmakla yaşamak aynı değildi, bana en güzel yolla gösterdi. Sonra en büyük korkaklığı kendisi yaptı. `Bizim için savaşmayı seçti, o pes etmeyecek kadar cesurdu` sözleri ağzımdan hiç dökülmedi. Atlas gitti. Ben de söz verdiğim gibi yaptım. Onu beklemedim. Bize zamanın eli değdi. Kaybedilenlerin ve geri kazanılmaya çalışılanların hikayesi.

Bu hayatta hep ikinci plana atılmıştım. Kendi hikayemin başrolü olmayacaksam, neden hayattaydım? Merhabalarrrr! Bu benim ilk kitabım bir şans verir misiniz?

Toygar kibarca kızın koluna dokundu “Adınızı rica etsem.” Dedi. “Dalya.” Dedi. Toygar içinden “Demek adın yıldız çiçeği, yıldız çiçeğim.” Diye geçirdi. ... Toygar yaşamayı değil ölmeyi seçti, Aras ise Toygar`ın anısını yaşatmak için herkesi öldürmeyi tercih etti. Ama onun ölümü ise bir doktorun sesinde oldu.

Tek amacı etrafındakileri mutlu etmek olan kız vs yerleşilmektedir korkan adam…

Ben Kumsal Akça. Abisi dışında kimsesi olmayan, küçücük yaşında istihbarat eğitimi alarak çok güçlü bir kadın olan. Küçük yaşımdan bu yana devlete çalışıyordum. Gittiğim her görevi layıkıyla yerine getiriyordum, ta ki Araf Karadağ ile tanışana kadar. Devlet tarafından gizli bir kimlikle yanına gidip hesaba katmadığım şeyler olana kadar. Bu hesapsız kitapsız hayatıma giren adam kalbimi çok hızlı attırıyordu. "Daha önceden neden hayatıma girmedin mahperi." A.K

Trabzon`un iki büyük ailesi Kurt ve Göksu aileleri birbirine düşman iki ailedir. Düşman olsalar bile birbiri ile çatışması olmayan bu ailenin ateşini Aslan Kurt ve Zeynep Göksu`nun İstanbul`a kaçması ile harlanır. İki gencin kaçtığını öğrenen aileler onları bulup töreleri gereği cezalandırmayı hedefler. Uzun uğraşlar sonucu gençleri Göksu ailesi bulur ve köşklerine geri getirir. Gençleri cezanlandırmaktan son anda vazgeçen Göksuların planını Kurt ailesinin köşkü basması bozar. İki genci ayırmak isteyince Kurt ailesi iki genç buna dayanamaz ve beraber intihar ederler. Ve iki aile öncekinden daha büyük bir düşmanlık beslerler. İki sevdalının cenazesi ise vasiyetleri üzerine aşk ağacının altına gömülür. Yıllar yılları kovalar ve bu iki gencin kardeşleri büyür. Vuslat Göksu 28 yaşında bir savcı, Tahir Yusuf Kurt ise bir askerdir. Kader bağlarını örer ve bu ikili sevda ile bağlanır. "Aşk senin kalbinde yeşerdikçe güzel Vuslat" T.Y.K

Gökmen ve derin

Yıllar önce yarım kalan bir aşk, ayrılan iki hayat. Umay ve Alphan. "Evleniriz bir kızımız olur" Heyecanla kurduğum cümleden sonra bir süre sessiz kaldı. Çok mu erkendi bunu düşünmem rahatsız mı olmuştu? Kafamda kurmaya başlamamı engelleyen şey onun sözleri oldu. "Sana benzer, adı Bade olur" Bir kızım oldu, bana benzedi ve adı Bade oldu. Ama o, bunları hiç bilmedi.

babasıyla kavgası sonucu evi terk edip başka şehirde yeni bir hayata başlayan asaf ve

Yağmur ne güzel kokutmuş sabahı Hava tertemiz, ayaz Bi’ zamanlar severdim böyle havaları Artık hiçbir havayı sevemiyorum Ne yağmur, ne kar, ne güneş Sen yoksun ki Etrafa bakıyorum, aşıklara bakıyorum Onlar her havada mutlular Aşıkken başka bi’ şeye gerek mi var Şimdi ilk gençliği izliyorum, O saflıkta aşk ne güzel yaşanıyor, biliyorum Biliyor musunuz, demek geliyor içimden Şimdi böyle duygusuz olduğuma bakmayın Bi’ zamanlar benimde dünyalara sığmaz bir aşkım vardı Benimde bir aşkım vardı Şimdi hiçbir yerde kalmadı Ama bir zamanlar vardı, Vardı.

İki dizi üzerine çökmüş kanlı ellerine bakıyordu adam! Saçlarından süzülen yağmur damlaları göz yaşlarına karışıyor, kaldırımdan süzülen suyla akıp gidiyordu. Ne sırılsıklam gömleği umrundaydı şimdi, nede etrafindaki meraklı gözler..! Çünkü içindeki canavar zincirlerinden kopmuş acının izdirabın zemberek sokaklarında koşuyordu, ne söz dinliyor ne uslanıyordu! Çok hayaller feda etti. Sayısız yenik şanslar verdi. Kaç kez intiharın kapısından geçti! Çocukulugundan kalan hıçkırıkları doluyordu kulaklarına... Kurban ettiği gençliğini anımsıyor ve bu canavarın ondan ne çok şey çaldığını hatırlıyordu... Şimdi giderek gözden kaybolan kadını izliyordu çaresizce... Bu son damlaydı artık! Bu son kurban! Bu son kaybediş diyordu içinden... Ama bu sefer kaybetmeyi göze alamıyordu! Yumruğunu sıktı şu an buradan bir kişi sağ çıkacaktı! Derince bir nefes, alıp beyninin tam merkezine yerleşmiş olan canavarın alnına tetiği dayadı. Kulaklarında bir patlama sesi ile yığıldı olduğu yere! Sonunda "öldün" diyordu fısıldayarak. "Öldün sen" gözleri koyu lacivert gök yüzüne çivilenirken, bir damla yaş süzüldü uzandığı kaldırıma... Dudağında yarım Bir tebessümle ve yılgın bir nefes vererek, kapattı gözlerini... (YENİDEN DOĞUŞUN HİKAYESİDİR)

Hayatta üç kuralım vardı... 1.Kural; Kimseye güvenme! 2.Kural; Kimseye güvenme! 3.Kural; Kimseye güvenme! Lütfen kurguma bir şans verin... KALP RAFI adı altında yazılan ilk kitaptır! Çalınma olduğu takdirde yasal işlem yapılacaktır...

Yâre-i Dil serisi 1. Kitap Kitappad`de ilk Aşk-ı Reale isimli kitaptır. ••• Elime aldığım valiz ile odadan çıktım, Elijah daha eve gelmemişti. Şalımı kontrol ederek saçımın görünüp görünmediğini kontrol ettim. Aklımı her ne kadar dağıtmaya çalışsam da olmuyordu. Elijah ile ayrılığımız ağır geliyordu. Rabbim, sen beni bu imtihana karşı sabırlı eyle. Elijah`ın sesini duymam ile onu özlediğimi fark ettim. Büyük aşkımız vardı, hâlâ var. Peki son bulacak mıydı? İzin vermeli miydim? "Camelia!" Sesi özlem barındırırken gözleri gözlerimi buldu. Hemen gözlerimi yere indirerek göz zinasını engelledim. Nefsimle yarışıyor, bana Elijah`a bakmam için komutlar veriyordu. Nede olsa son kez bakacaktım değil mi? Hayır, son da olsa, ilk de olsa, asla bakmayacaktım. Elijah gözlerini valize dikerek, "Seviyorum gitme," dedi. "Seviyorum ama kalamam." Ağlak sesim beni dumura uğratırken hayatımda daha önce bu kadar zorlandığım bir an olmamıştı. "İsteseydin kalırdın!" Sert sesi bana olan kızgınlığını yansıtırken yanan gözlerimi kapattım. "İsteseydin, isteseydin bizi oldururdun." İşte, severken yok olmak mümkündü! Acı çekerken birileri için mutlu olmak mümkündü! Kalp kırıkken en ücra köşelerde sakladığımız sevgi ile yaşamak mümkündü! ••• #yaşantı 🥇 #elijah 🥇 #hayat 🥇 #erva 🥇 (Bu hashtag`ler Wattpad için geçerlidir.) Hikayenin (ç)alınması, habersiz kullanılması durumunda yasal yollara başvurulacaktır!

Ona çocukluğunu yaşatan, yıllarca içindeki varlığını herkesten sakladığı o kişi ile arasına aşılamayacak mesafeler girmişti. Ölümdü, bu mesafenin adı. Aşılamayan, sonu gelmeyen. Ermeda Özer, küçük yaşlarındaki kaybıyla birçok duygusunu da içine gömüp kendini iç dünyasına kapatmıştı. Hayatına girecek tek bir kişinin varlığının bile, hiçbir zaman aklından çıkaramadığı o kişiye haksızlık olduğunu düşünerek geçirmekteydi. Fakat yıllar sonra onun bu düşüncesini dağıtabilecek bir kişinin varlığıyla, doğru bildiği gerçeklerden şüphe duymaya başlamış ve kendine verdiği sözlerin, onu gittikçe zorlayacağını fark etmeye başlamıştır.

Nalan demir babasının dogmasını istemediği fakat annesinin doğurmak için mücadele verdiği bir kız çocuğu . Doğduktan sonra ona yaşamı dar eden babası ve buna dayanmaya çalışan nalan kendine defalarca şunları sormuştu Yaşam nedir ki ben yaşamın ne olduğunu hala çözemedim "Merhaba ". dedi genç kız karşısındaki adama daha sonra devam etti merak etmişti bu karşı dairedeki adamı "yeni mi taşındınız ? sizi daha önce görmedim " dedi ve adam devam etti " merhaba ve hayır eskiden burada oturuyordum şimdi tekrar geldim " "Sen hayal kırıklığısın Allah belanı versin senin " dedikten hemen sonra sol yanagında keskin bir acı hissetti . Babası onun en büyük acısıydı