Hayat, benim için istediğim gibi yaşayamayacaksam neden yaşıyorum? diyeceğim bir yerdi. Hiç bir zaman kafamı yere eğip, özür dileyen yada pısrık kalan bir kız değildim. ve böyle gideceğinden emindim. ama hayat bana inat yaparcasına karşıma çıkmaması gereken birini çıkarmıştı. Kim olduğunu bilmiyordum. Ama isminin önüne gelen tehlikeli, ve mafya kelimeleri beni ondan kaçmam için yeterliydi. Kaçtım. Başım dik bir şekilde onu her gördüğümde ağzının payı verdim ama bizi birleştiren kaderdi. bu yüzden kaçmayı bıraktım. Artık ona hayatı cehennem edecektim...

Bazı sırlar vardır… Taşıyanı hayatta bırakmaz. Derler ki bazı insanlar gerçeğin değil, gölgenin ışığıyla yürür. Gördüklerini saklamazlar; sakladıklarını da bir gün mutlaka fısıldarlar. Kaderleri, tıpkı gecede kaybolmuş iki yıldız gibidir: biri gerçeği parlar, diğeri gerçeğin bedelini. Ve evren, büyük sırların yükünü taşıyamadığında, birini mutlaka diğerinin yoluna düşürür. Çünkü en tehlikeli buluşma, iki âşığın değil… Bir sır ile o sırrı taşımaktan yorulmuş bir ispiyoncunun kavuşmasıdır.

Lidya ailesi ile yeni bir yere taşınarak yeni bir hayata başlarlar fakat Lidya yeni okulunda olan zorba olan Ayaz ile karşı karşıya gelir ve düşman olurlar bu düşmanlıkları sürdükçe hisleride değişir ve bu düşmanlık gittikçe aşka dönüşür.

Düşman ailelere sahip olan Aksa Gök ve Ares Avcı yıllardır birbirlerinden nefret ediyorlardı. İki mafya çocuğu olan bu ikili birbirlerini öldürmeye ant içmişlerdir. Ta ki o güne yani ikisinin de hayatının devrim noktası olan o tarihe kadar...

Adım, Evan. Yaşamayı seviyorum. Etrafım, arkadaşlarım ve ailemle çevrili. Sevdiğim ve sevildiğim harika bir hayata sahibim. Girdiğim koma sonucu gözlerimi burada açtım. Buraya ait değilim. Hayır, tüm hayatım bir yalan. Yaşadığım dünyadan silindim. Ben hiç var olmadım. Diyar bizi çağırıyor. Burası benim gibi kaybolmuşlarla dolu. Ve bir de o var. Benim yalancı İnci’m. O gözümün önünde kendini feda ediyor. Ama ben onu görmezden geliyorum. Adım, Amaya. Etrafımdakileri kurtarmak için kendimi hapsettiğim evden uzağım. Bu dünyayı tanımıyorum. Getirildiğim akademiyi tanımıyorum. Diyar bizi çağırıyor. Güce hükmetmemizi emrediyor. Her zaman farkındaydım ama kabullenmeyeceğim. Kendimden nefret ediyorum. Başka kimse kendinden nefret etmesin diye yalnız savaşıyorum. Onları kurtaracağım, hayallerini yok etmek pahasına. Ölümsüzlüğün öldürücülüğünü görmeyecek kadar aptallar. Ve bir de o var. Benim iyimser tarafım. Benden nefret ediyor, diğerleri gibi. Ama hayatım, hayatına bağlı.

Asya, küçük yaşta annesini kaybettikten sonra teyzesi ve eniştesi tarafından Azerbaycan’a götürülür. Yıllar boyunca orada büyüyen Asya, bazı sebeplerden dolayı yeniden Türkiye’ye döner. Ancak eski dostunun izini sürerken, kendini bambaşka ellerde, bambaşka bir hikâyenin içinde bulur... Aşkın, nefretin ve keskin duyguların iç içe geçtiği dördüncü kitabımla karşınızdayım, sevgili okurlar... 💫

Ben, Beritan… Töre evliliğinin, yani berdel geleneğinin kurbanı olan bir kadınım. Kendi isteğim dışında, hiç beklemediğim bir anda, bilmediğim bir hayata sürüklendim. Karanlık bir noktaya, soğuk bir yabancıya, hiç tanımadığım bir adama adım atmak zorunda kaldım. Ve o adımı atmamdaki sebep ne sevgi ne de istekti. Sadece bir kefaretti… Bir bedeldi. Bir borçtu. Ve benim kaderim, abimin hayatını kurtarmak için ödenen bir anlaşmaya sıkışıp kaldı. Bana öğretilen tek şey, bir kadının varlığının ailesinin borçlarını kapatmak için kullanılabilecek bir araç olduğuydu. Ve ben de o araç olmuştum. O adam… Tanımıyordum onu. Gözlerinde bana ait hiçbir şey yoktu. Ne bir tanıdıklık ne de bir sıcaklık… Sadece derin, uçsuz bucaksız bir soğukluk. Aramızda ne bir bağ vardı ne de bir ortaklık. Aynı çatı altında yaşayan, birbirine mecbur iki yabancıydık. Ve bu evlilik… Bir anlaşmaydı. Bir zorunluluk. Ama her geçen gün, her dakika, her nefeste… İçimden bir şeyler kopuyordu. Aşk yoktu. Sevgi yoktu. Aramızda yalnızca intikam vardı. Kırılmış, kararmış kalplerin oluşturduğu dipsiz bir boşluk… O adamın varlığında kayboluyordum, gözlerindeki soğuklukta eriyordum. Onun da bana karşı bir hissi yoktu. Ne bir ilgi ne de bir beklenti. Sadece birbirimize yabancıydık. Ve bu yabancılık, her geçen gün daha da büyüyordu. Ama sonra fark ettim… Sessizlik, bazen kelimelerden daha fazlasını anlatır. Onun gözlerine her baktığımda, o buz gibi bakışların ardında bir şeylerin gizlendiğini hissediyordum. Acı mıydı, öfke mi, yoksa geçmişin küllerine gömülmüş bir pişmanlık mı, bilmiyordum. Ama orada bir şey vardı. Ve beni en çok korkutan şey şu: Ya o soğukluğun ardında saklanan şey, bir gün bana dokunursa… Ya ben de değişirsem? Bu bir oyun değil. Bir masal hiç değil. Kimse mutlu bir son vaat etmiyor. Ama içimde bir korku var. Ya bu zorunluluk, hislerimi benden çalmak yerine bana bilmediğim bir şeyi öğretirse? Ya nefretin içinde sıkışmış duygular, zamanla başka bir şeye dönüşürse? Ya o adam, bir gün bana gerçekten bakarsa… Ve ben de ona bakmaya başlarsam? Bilmiyorum. Tek bildiğim şey, içimde sessizce büyüyen bir ihtimal. Ve en çok korktuğum şey, o ihtimalin bir gün gerçeğe dönüşmesi…

Darsel ailesi, beşiz çocuklarından birinin tehlikeli bir lanetle doğduğunu öğrendiğinde, onu herkesten saklamaya kalkar. Ancak hiçbir sır sonsuza dek sürmez. Yalnızca bir gecede Tanrının laneti büyük bir yıkıma sebep oldu. Masallarda hiçbir zaman öcüler kazanmaz. Bu hikaye, mutlu sonla biten masalların iç yüzü… 🍎🍎🍎 Bu kitabın tüm hakları saklıdır. Çoğaltılması veya herhangi bir şekilde kopyalanması durumunda yasal işlemler uygulanacaktır!!!

Meyra kendi halinde bir kız babasının ortağı meyraya aşık oluyor ve onun peşini bırakmıyor.

Düşman olan ikiz kardeş... ikiside rakiplerinin kızına mı aşık? ama biri öndeydi, Yekta. Efsunla ilişkileri vardı ama Efsunun bilmediği bir sürü şey vardı... Bir ikizi olduğunu bile evlilik teklifi aldığı gün öğreniyor üstelik üstündeki elbise akıl hastanesinden yeni çıkmış Yaman tarafından tasarlanmış bir elbise varken... Efsun Yekta ile evlendiğini sanarken tüm evraklar ve Nikah cüzdanınında başka bir isim vardı... Yaman Pars Kara Güven...

Lyeane, yeni adım attığı bu yabancı dünyada, bildiği tüm gerçeklerin aslında ustaca örülmüş birer yalandan ibaret olduğunu öğreniyor. Ve herkes arasında, bu dünyanın kalbinde özel bir yere sahip olmasına alışamıyordu. Elfan diyarında asla sahip olamadığı her şeye burada sahip oluşu, genç kızı bu dünyaya hem daha çok bağlıyor hem de aklını kemiren büyük sırrın kapılarını aralıyordu. Ve bundan sonra aşkı, dostları ve ailesi için canını verebilecek kadar onları korumaya kararlıydı. --- Lyeane & Darven

Sırların içinde yüzdüğün ve yaşadığın hayatın aslında sana ait olmadığı bir gün ortaya çıksa... Ne yapardın? Devam etmeye gücün kalır mıydı, yoksa nefes almak bile ağır bir işkenceye mi dönüşürdü? Peki ya bir anda kendini bitmeyen bir kaçışın içinde bulsaydın? Her adımında izlenildiğini, her nefesinde ölümün sana biraz daha yaklaştığını hissetseydin? Hayatının, sandığından çok daha büyük bir tehlikenin içinde olduğunu öğrenseydin? Ne yapardın? Devam edebilir miydin?

Konuşmazlarmış ne bağırır ne de mırıldanırlarmış. Cellatlar, sessizlikle yontulmuş adamlarmış. Adımları, infaz edeceği kişinin deli gibi çarpan yüreğinin aksine, ağır ve kayıtsızmış. Korkunç cüsselerinin arkasında hangi yüzü taşıdıkları bir sır perdesiymiş. Bir tek gözleri varmış yalnızca bu dünyaya ait. Fikirleri, ağır iş görmüş damarlı elleri, suskun dilleri birilerinin ağzından çıkacak iki kelimeye aitmiş. Vur de vururlarmış, öldür de öldürürlermiş. Toprak altına girenin de onu toprağa sokanın da isteği dışında gerçekleşirmiş bu durum. Fakat bu dünyada onlara ait bir şey daha varmış gözleri dışında. Zira söylenene, işitilene zincir vurulur da görülene vurulmazmış. Tıpkı yüzlerini kapatan bir bez parçası gibi, isimlerini de bir yamayla kapatırlarmış. Ve yazarlarmış kanlı ellerle yenisini.

Tüm kurgu bana aittir. Cennet mahallesi 0.2 adında ilk kurgudur. Ozan`ın babasının iflas etmesi ile birlikte, küçük bir mahalleye taşınmak zorunda kalırlar. Taşındıkları mahallede çarpıştığı kızı günlerdir rüyasına giren kız olduğunu anlayan Ozan, kıza aşık olur. Fakat kız çarpışmanın olduğu gün o kadar sinirlidir ki, Ozan`a karşı içinde bir öfke belirir. Ozan tanıştığı kızın gönlünü almaya çalışırken başına bir sürü bela açar...

Aşkı soluksuz, ihaneti sarsıcı bir serüven... Katre Vladimir`in esaretinden kaçıp Türkiye`ye gelmiştir. Ona yardım eden yabancı ise geçmişin beklenmedik ismidir. Katre bir yandan Kerem`in mirasını yönetirken bir yandanda Sergei ile dövmesindeki şifreyi çözmeye çalışıyordur. Derken bir gün asansör kapılırı açılır ve havayı dolduran o tanıdık kehribar kokusu kalbine keskin bir sızı gönderir. Dmitri buradadır ve onu bulmuştur. Peki Katre o gözlerde ne görecektir? Aşk mı? Nefret mi? Özlem mi? Pişmanlık mı?

Mısra Korkmaz babasının geçmişte Kaan Demir Soylu`nun annesinin öldürmesi ile aileler arası düşmanlık başladı bu düşmanlığı bitirmek için mafya liderleri toplanarak düşmanlığa son verilmesini söyledi Kaan Demir Soylu tek bir şartla kabul etti annesinin katilinin kızını isteyerek ve Mısra`nın hayatı sonsuza kadar tutsak edildi... UYGUNSUZ BÖLÜMLER İÇERİR‼️‼️ PİSKOLOJİK DURUMLAR İÇERİR ‼️ GÖRSELER PİSKOLOJİK SORUN YAPA BİLİR ‼️

M Guard serisi/1 Jaxon Ryhs Carrington & Vivienne King ❝Zor zamanlar bir fırtına gibidir, ya her şeyi dağıtır ya da birlikte sığınacak bir liman inşa etmemizi sağlar. Gerçek mutluluk, o fırtınaları atlatıp yan yana durabildiğinizde başlar.❞

1704, Atlantik Okyanusu. "Gemi sarsıldığında ayakta kalmak için değil, hayatta kalmak için tutundum halata. Son hatırladığım kaptanın ` Tsunami geliyor!` diye bağırışıydı. Gözlerimi açtığımda... kum, sis, deniz ve bilinmeyen bir adadan başka hiçbir şey yoktu. Ve sonra... o gemi geldi. O lanetli bayrakla."

Bir zamanlar kendi kalemiyle yazdığı hikâyenin içine hapsolacağını kim bilebilirdi? Yazdığım romanda kötü kadını - kaderi karanlık, lanetiyle anılan düşes Virelya`yı - canlandırmak zorunda kalır. Saray entrikaları, ihanetlerle dolu balolar ve ölümle mühürlenmiş yeminlerin arasında Virelya, kaderini yeniden yazmaya ant içer. Ama yazgının kalemini eline aldığında, aşkı da yeniden yazabileceğini hiç düşünmemiştir. Nefretin küllerinden doğan bir tutku... "Yazgıyı Yazdım" - Kader bazen sadece bir cümleyle değişir.

Çok satanlara giren Kızıl Kardelen`in devam kitabıdır. Bağımsız okunabilir. Erkek kılığına giren Mahinur, Hazar Yüzbaşından gizlice eğitim alır. Ancak bu sırada ona aşık olur. Hazar yüzbaşı ile yolculuğa çıkar. Erkek olduğunu anlamamaları için elinden geleni yapar ama sonunda yakalanır ve adını temizlemek için, Hazar Yüzbaşı ile evlenmek zorunda kalır.

Onların gerçek ailem olmadığını, çok önceden öğrenmiştim, sustum bekledim kıyametim olacak o gün için, tek çıkış şansımdı, lakin olmadı, üzerimde ki parçalanmış gelinlikle, ilk yaptığım bir uçurumun kenarına koşmak oldu. O gün orada bedenim öldürüldü Bir gün kaçtığım hayat beni tekrar buldu, sesizce kabul ettim, anlamıştım artık gücün ne olduğunu, artık kurbanda benim kurban edende, o masaya oturacaktım, buradaki örgüt liderlerinin hepsinden önce benim lafım geçecekti, taki ruhumu da bir gün kayıp edene kadar. Eyşan Ala. Hikayenin artı on sekiz olma nedeni, şiddet ve psikolojik şiddet olmasındandır.

Her şey Eymir Ataman`ın kaybolduğumda beni evime bırakmasıyla başlamıştı. Nereden bilebilirdim ki hayatlarımızın tekrar kesişeceğini... Eğer bu hikayenin sonunda kaybolacağımı bilseydim asla onunla aynı yolda yürümezdim.

Ben hevin hayat dolu genç güzel hayalleri olan bir kızdım ama şimdi savaşmak zorunda olan yaşama tutunmay çalışan bir kızım ve bu savaşı ben kazanacağım

"Buzdan bir hayata, ateşten bir aşk düştü." Karam… İstanbul’un zarif sokaklarında baleye tutunmuş bir kadın. Ama soyadında karanlık taşıyor. Gözlerinin ardında saklanan sırlar, geçmişten gelen bir gölge gibi peşinde. Ailesi, yeraltı dünyasının susturulmuş çığlığı. Araz… Bir zamanlar bir kalbi kurtaran doktordu. Şimdi elleri kanlı, yüreği sessiz bir adam. Karadeniz’in hırçınlığını taşıyor damarlarında. Babasının mirası, onun kaderi oldu. Sakladığı şey ise yalnızca silahlar değil… Yıllardır gömülmüş ölüler, unutulmamış günahlar var topraklarında. Bir sokakta kesişen yol, Bir bakışta tanınmayan tanıdıklık. Karam’ı kurtardığında, aslında kendini de ateşe atmıştı. Ve o ateş, zemheride yanıyordu. Yalanlar, geçmişten gelen kan izleri, ölü sanılan dedeler, saklanan cesetler… Her şey ortaya çıktıkça, aşk bir yangına dönüşüyor. Ama bazen yanmadan sevemezsin. Bazen tüm sevdiklerin ölür… Sen hayatta kalırsın. Ve bu, bir kurtuluş değil; kefarettir. "Zemheri Ateşi", buzun içindeki kıvılcımla yanmaya başlayan bir aşkın, sırlarla örülmüş kanlı bir geçmişle yüzleşmesinin hikâyesi. Bu romanda herkes susar. Ama kalpler bağırarak konuşur.

3 Yetim ve öksüz kızın okul hayatında nefret ettiği erkeklere karşı ilgi duyması .....