Bir önceki bölüme giriş bölümü demiştim ama siz onu 1. Bölüm sayın İyi okumalar

Bazı yanlışlar, doğrulardan daha doğruydu belkide. Hayatın, yaşamın kader ve kaza kavramlarından fazlası olduğunu anlama zamanı gelmişti belkide.

Onla ilk defa bir barda karşılaşmıştık. Belki bu shotların bana oynadığı bir oyundu. Ama, o an ilk görüşte aşk sanmıştım. O günden geri aklımda kalan son hatıra hayatımın en mutlu günü olmasıydı. Kendime gelmek için kafamı hafifçe salladım. Onu düşünmeyi en azından şu anlık bırakmalıydım. Bir partiye gidiyorduk. Her ne kadar istemesem de menajerim aramış ve önemli sponsorlarında orada olacağından bahsetmişti.

Şuan da hazırlanırken çektiğim reels videosunu editliyordum. Babam bir yandan arabayı kullanırken bir yandan da bana kaçamak bakışlar atıyordu. Dayanamayıp “Söyle ne söyleyeceksen.” dedim. Biraz düşündükten sonra ağzında ki baklayı çıkardı ve “Cidden iyi olduğunu emin misin?” dedi önüne bakarken.

“Merak etme, iyiyim ve dahada iyi olacağım.” derken paylaş butonuna basıp editlediğim videoyu paylaştım. Yaklaşık yarım saat sonra mekana gelmiştik. Babama görüşürüz dedikten sonra arabadan inip kapıya doğru yürümeye başladım. Tam o sırada telefonuma gelen bildirim beni durdurdu.

Paylaştığım videomun başında, bir yandan makyaj yaparken bir yandan da kısa bir depresyon süreci atlattığım için bir süredir buralarda olmadığımdan, ama şimdi geri döndüğümden bahsediyordum. Ve Mert yorum atmıştı ‘Cidden benim yüzümden depresyona mı girdin. Ne oldu o güçlü kadına, hani hiçbir erkek için depresyona giremezdin.’.

Sakinleşmek için derin bir nefes alıp kafamı kaldırdım. Tam karşımda duruyordu ve gözümün içine bakıyordu. Baştan aşağı mavi giyinmişti. Gerçi dress code mavi olduğu için bu çok doğaldı. Sakin kalmaya çalışıyordum, nasıl böyle bir yorum atmaya cüret edebilirdi ki. Düşüncelerimi bölen kişi, Mert'e doğru elinde iki kadehle yürüyen çakma sarışın oldu. Bu o kızdı, beni aldattığı kız...

Mert’e doğru birkaç adım attım ve gülümseyerek “Naber eski dostum. Beni yengeyle tanıştırmayacak mısın?”dedim. Bana attığı şaşkın bakışlar normalde komiğime giderdi ama şu an dahada sinirlendiriyordu. Sarışın kız sessizliği bölmek adına “Ela beni tanıtığımıza memnun oldum.” dedi

“İçeriye bir göz atacağım izninizle” deyip yanıt beklemeden yanlarından ayrıldım. Sakin olmalıydım. Her şeyden önce sakin olmalı ve mantıklı hareket etmeliydim.

Önüme koyulan kadeh irkilmeme sebep oldu. Kadehi koyan kişiye baktığımda elinde duran kadehten bir yudum alıyordu.
Masadaki kadehi göstererek “Benim için mi?” diye sordum.
Sakince “Evet, sizin için.” diye yanıtladı.
“Teşekkür ederim, isminizi öğrenebilir miyim”
“Ben Emre, tanıştığımıza memnun oldum ezgi.”
“İsmimi söylediğimi hatırlamıyorum” dedim kadehimden bir yudum alırken.
“Sizi tanımayan biri olduğunu sanmıyorum.”
Efe’nin sesini duyunca gözlerimi geldiği yöne doğru çevirdim. Mavi keten bir pantolon ve mavi bir palto ve beyaz bir gömlek giymişti. Gömleğinin üstünde kırmızı bir leke vardı ve söylenerek bizi doğru yürüyordu.

Bu bölümün de sonuna geldik okuduğunuz için teşekkür ederim oy vermeyi lütfen unutmayın