Yeni Üyelik
31.
Bölüm

*ALINTI*

@vesileninruyasi

MERHABALAR CANIM OKURLARIM. SİZE KİTABIN İLERİDEKİ BÖLÜMLERİNDEN YANİ ŞÖYLE SÖYLİYİM YİRMİ BÖLÜM ÖTEDEKİ BİR ŞEY AMA SİZE BİR SAHNEYİ TAM ANLAMIYLA SPOİLER İÇERMEDEN YAZIYORUM. BÖYLE ARA ARA BÖYLE ŞEYLER ATARIM. İYİ GECELER DİLİYORUM ÖPÜLDÜNÜZ BAYS.

İYİ OKUMLARA...

 

 

Koridorun sonundaki yemekhaneye gelmiştim. İçeri girecekken timin dışarı çıktığını gördüm. Saat daha erkendi. Bu kadar erken gelmezlerdi yemekten. Yemekten çok konuşurlardı onlar. yüzleri sirke satıyordu. Yavuz'un gözleri beni buldu. Askeriyede Komutan Demirhan'dı. İçindeki duyguyu, varsa ateşi veya denizi anamak imkansızdı. Ama ben anlardım. İçinde ateş mi var, yoksa sakinliğin getirdiği deniz mi var anlardım. Şu an içinde kopan fırtınaları görebiliyordum. Karşı karşıya gelince durduk. Gözlerim şüphe ile kısıldı. Aklıma ilk mercimek çorbası geldi. Ya da ben öyle gelmesini istedim. Bilemiyordum. Ama mercimek çorbası olması tek dileğimdi.

 

Sığındım bu dileğe. "Ne o, yine mi mercimek çorbası var yemekte?"

 

Adem ve Baran'ın kafalarını yere eğdiğini fark ettim. Diğerlerinin ise gözlerini kaçırdığını. İçime korku filizlendi. Bu üzüntülerini çorbaya bağlamıştım. Ama değildi. "Mücver var yemekte."

 

Kartal'ın dedikleri ile gözlerim anında hüzünle dalgalandı. Kalbim darmaduman oldu. Timuçin'e kaydı gözlerim. İçindeki yangını gözlerimi ona değdirmeden anlamıştım. Gözlerinde gördüğüm hüzün ve keder dalgası iyice yaktı içimi. Gözlerinin dalgalanması ve saniyelik bir anda hafifçe dudağının titremesi kalbime binlerce bıçağın saplanmasına, kalbimi yerden yere vurmaya eş değerdi. Mücver olmazdı, olamazdı. O kadar anı varken olmazdı. Şimdi anlıyordum neden yemekten erken çıktıklarını. Yemek yememişlerdi. Çünkü yiyecekleri tek lokma boğazlarını yakardı. Haram lokma gibi ömür boyu azap çektirirdi vicdan ile.

 

anılar canlandı gözümde. Eskiler bütün yalınlığı ile gelince içim tekrar yandı. Giden gitmişti ama kendini hatırlatmanın yolunu bir şekilde buluyordu.

 

 

NASIL BULDUNUZ BAKAYIM CANLARIM. YARIN BÖLÜM ATMAYA ÇALIŞACAĞIM. YARIN MEMLEKETTEN MİSAFİR GELİYOR. BELKİ YOĞUN OLABİLİRİM AMA YİNEDE ATACAĞIM İNŞAALLAH. SİZLERİ SEVİYORUM YARIN GÖRÜŞMEK ÜZERE İYİ GECELER.

 

Umut yaşadığın sürece vardır. Kalp durdu mu umutta biter. Umut insandır. Ritim varsa var yoksa yok…

Loading...
0%