​​​​​17 Kasım 2047

İstanbul

"Sayın seyirciler, ülkemizi istila eden büyük salgın hakkında sayın Cumhurbaşkanımızın açıklamaları canlı yayınla sizlerle. Kendisinden umut verici açıklamalar bekliyoruz"

Kamera başkanın yüzüne odaklandığında tüm Türkiye heyecan içinde bekliyordu. Herkes umudun geldiğine inanıyordu. Fakat umutlar kibrit alevi gibi sönüverdi. Çünkü başkanın yüzü garipti. Sanki kendini bir şeye vurmamak için sıkıyor, öfkeyle bağırıp çığlık atmak için an kolluyordu.

Başkan tam ağzını açıp konuşma yapmak üzereydi. Fakat onu içinde bulundurduğu hayvan güdüsü ona engel oldu. Ağzından güzel, umut verici sesler yerine ofklei bir çığlık ve kükreme kaçtı.

Herkes o an acı gerçeğin farkına varmıştı

Bu bir sondu. Her şeyin dönüşü olmayan bir yola girdiğini ve hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını anlamışlardı.

Ta ki, yeni bir umut doğana dek.

​​​​​