09 Aralık 2023 Memlekete gelmeyeli çok olmuş Üniversite okumak için İstanbula taşındığımda daha 18 yaşındaydım dört yıl sonra ilk dafa geri gelmiştim. Otogardan Kardeşim almıştı beni -Abi be vallahi neler oldu neler evde şu an bayram hazırlığı gibi senin için hazırlanıyorlar gülümsemiştim bilmez miyim o heyecanı ve teraneyi -Neler değişti bakalım?
-Aslında her şey bıraktığın gibi Asi nehri en azından daha yerinde akıyor güldü, arabadan çevreyi izlerken düştü aklıma -Asi..., -Bizim komşu kızına ne oldu?
-Hazan mı vallaha nolsun tam evin altına açtı fırınını yürütüyor
-başka? Bana döndü çok bilmiş gülüşüyle -Evlenip evlenmediğini mi soruyorsun?
-Gevezelik etme var mı öyle bişey?
-Yok yok için rahat olsun içimden bir oh çektim, buralara dönme sebebimden biride Hazandı. Aramızda üç yaş vardı Mahallece okula beraber gider gelirdik. Camdan gizlice birbirimizi izler göz göze gelincede bakmıyormuş gibi yapardık ayrılırken biraz anormal ayrıldık sadece. -Haberi var mı peki?
-Geleceğinden mi? Yok
-iyi acaba nasıl karşılayacaktı beni? Görünce ne tepki verecekti?

Otogardan eve vardığımızda Camda bekleyenler vardı bir Hazan'ın camı boştu Bakican'ın anlattığı fırın da kapalıydı. Annem arabadan inmemi beklemeden açtı kapıyı sarıldı bana -habibim Kurban olduğum hoşgeldin evet bunu özlemiştim anne kucağı. Arabadan Anneme sarılarak indim. Tanıdıklarla beraber eve girdik, hemen başladı sorgu sual -var mı hayatında biri? -Neler yaptın? Hayatımda biri var çok öncelerden vardı ama içimde yaşıyordu estiriyordu mevsimini, Adından sevmeye başladım Son baharı Hazan mevsimini.

Annemin elleriyle açtığı Biberli Ekmekleri kardeşim ve Kuzenlerimle yedikten sonra indik Mahalleye. Çok özlemişim Mahallenin curcunasını, pencereden pencereye bağırışmalı sohbetlerini. -Umut vallaha senden sonra tadı tuzu kalmadı mahallenin güldü Kuzenim -Nazar yazmış bana Nazar mı? Hazan'ın en küçük kardeşiydi Nazar, Kardeşim Bakican'la iyi anlaşırlardı. -Ne yazmış? Diye sordum merakımı belli etmemeye çalışarak -zamanın varsa gel biz Pastanedeyiz demiş Hazanı dört yıl sonra tekrar görme heyecanı sarmıştı içimi -He Umut ne dersin gidermiyiz? Alaycı bir sesle sormuştu Kuzenim Halil. Onun ağzına laf verecek değildim içim kıpır kıpır da olsa -Yok ya beraber takılalım dedim, Bakican gözlerini belertti. Halil yürümeye başlayınca kolumdan çekiştirdi -Sen ciddimisin?
-Hayır tabikide ama Halilin yanında olacak iş değil fısıldaştık. Sahil yoluna doğru ilerledik. Hava kararmaya başlamıştı yavaştan, Kış saati kendini belli ediyordu artık.

Sahil yolu o meşhur yol, ben bu yolda ilk şiirimi yazmıştım Hazan'a, evet Hazan bir şiirdi ben ise onu sayfalara sığdıramayan amatör bir şair. Saatlerce o ergen halimi izleyip gülebilirim kendime belki tavsiyeler de verirdim.

-Pist Umut neye gülüyorsun? Cahil adam ne anlasın duygulardan sorar tabikide. -Deniz içimi açıyor Bakican neyden bahsettiğimi bilir gibi gülüyordu bana. Hava iyice karardıktan sonra yavaş yavaş evlere dağıldık, ben ve Bakican cadde aralarında dolanıyorduk. -Bakican sen istersen git eve ben biraz daha dolaşır öyle gelirim
-Abi annem keser beni
-Yok yok merak etme ben hallederim yarın işe gideceksin
-bişey olursa haber et ama
-Tamam oğlum Bakicanı Eve yolculadıktan sonra mahallede tur atmaya devam ettim sanki ergenliğimi gözlüyormuşum gibi, sadece sokak lambalarının aydınlattığı sokakların arasında oturdum, sokak lambasının altına ve saatlerce izledim sokağın başını. Neler neler olmadı ki o sokağın başında.

Dizlerimi kırmış başımı dizlerimin üzerine yaslamışken birden ara yoldan bir gölge geçti önümden. Elleri cebinde şapkalı orta boylu biri, sokak lambasının altından geçerken belli oluyor sonra kayboluyordu. Ayağa kalktım -Hazan? Birden duraksadı gölgesi bir süre durdu öyle daha sonra döndü arkasını. Gece gibi karanlık olan gözlerini dikti üstüme. İki adım attı bana doğru ve tekrar duraksadı. Işığa yaklaştıkça yüzü belli oluyordu. Ona doğru adımlar attım. Karşı karşıya duruyorduk, şaşkın şaşkın bakıyordu bana -kimsin sen? Kim olduğumu bilmek istemiyormuş gibi sordu, biraz daha yaklaştığımda çattı kaşlarını -Avukat?

2019: -Avukat!
-Asi hayırdır?
-naptın?
-napayım vallaha eve gidiyoruz ya beraber
-biberli yaptım eve geçmeden kapıda beklermisin sana da yaptım
-Kız ne zahmet ettin?
-ne zahmeti ya olur mu öyle şey

O benim Asi Hazanım ben de onun Doktoruydum, kimsenin bilmediği bir diyarda, kimsenin bilmediği bir Mevsimde benim Mevsimimde Hazan mevsiminde yine yeniden