Yeni Ãœyelik
keyboard_arrow_left keyboard_arrow_left7.
Bölüm
keyboard_arrow_right
@efekanyucel
Alkollü bir gecenin ardından gergin bir sabaha uyandım.
Kalktım biraz dolaştım evin boş odalarında.
Kendime bir fincan çay demledim ve geçtim balkona.
Günün ilk saatleri bunlar.

Doğan güneşle birbirimize bakarak yeni güne başladık.
Güneş ölü bedenimi ısıtırken bir yandan çayımı yudumluyorum.
Bir yandan da işe giden insanları izliyorum,
Günün ilk saatleri bunlar.

Kuşlar balkonumda geziyor, kediler kapımın önünde yemek yiyor.
Çok hafif bir rüzgar kollarımı üşütüyor.
Gökyüzünün maviliği her şeye rağmen bana umut veriyor.
Günün ilk saatleri bunlar.
*
Benim şiirlerim çay gibi kokar,
Bazen de bir bardak viski.
Yer yer viski gibi soÄŸuk,
Ara sıra çay gibi sıcak.

Bir demlikte ısınan çay gibi,
Herkes başında bekler.
Bazen de sonu gelen ÅŸiÅŸe gibi,
Kimse sonunu içmek istemez.

Demliğin kaynadığı ortamlar gibidir,
Gülüşmelerin olduğu sıcak yerlerdir.
DediÄŸim gibi bazen de viski gibidir,
Efkarım bol olduğu.
modal aç
modal aç
modal aç