Ali eve gelmişti, kapıyı çaldı Firuze zaten Ali bilmese de her an gözü kapıda eşini bekliyordu. İçeri girdiğinde eşinin yüzüne bile bakmadan sadece yemeği sordu. Firuze eşine sert bakışlarıyla bir şeyler anlatabildiğini zannetse de Ali hiçbir şey anlamıyordu çünkü o sırada çoraplarını ters çıkarıp kenara atan ve uzanıp sadece yemek bekleyen bir adam vardı karşısında. Firuze sinirlerine ne kadar hâkim olmaya çalışsa da artık olamıyordu. Sabrı taşmak üzeriydi ve artık katlanamıyordu bazı şeylere sevgisizlikten ne yapacağını şaşırmış ve her şeye duygulanıp ağlıyordu psikolojik olarak asla iyi değildi.
Her şeye rağmen güler yüzle sofraya oturan Firuze, Ali ile sohbet etmeye çalışsa da Ali sadece telefonla oynuyor ve önündekileri boğulurcasına yiyordu. 3 yıl uzun bir ilişki yaşamış olmaları ve Firuzeyi görmeden geçirdiği tek bir gün olmayan Ali sanki 6 aylık değil 60 yıldır evliymiş gibi evliliğinin en güzel aylarını monotonlaştırmıştı. Ve daha fazla dayanamayan Firuze kafasındaki konuşmayı yaptı, ilerlemediğini ve bu şekilde bir evlilik yaşamak istemediğini ve ardından ayrılmak istediğini belirtti. Ali sessizliğini korumuştu ve aslında suskunluğuyla Firuzeye cevabını vermişti bile.
Firuze ve Ali boşanmıştı kendilerine sıfırdan yeniden bir hayat kurmuşlardı. Firuze kararlıydı kendine düzen kuracak ve çok başarılı bir kadın olacaktı bir yıl süresince evden hiç çıkmadı ve sadece ders çalıştı. Ali için yarıda bıraktığı hayallerine koşuyordu ve üniversite kazandı, çok güzel bir işe girdi aradan iki yıl geçmişti ve Firuze artık çok güçlü kendinden emin ne istediğini bilen akıllı bir kadındı. Hiçbir şey onu yıkamazdı artık ve beklenen şey gerçekleşti, Ali çok pişman ve perişandı Firuzeye geri dönmesi için yalvarıyor ve özürler diliyordu. İş işten geçmişti ve Ali pişmanlığıyla kalmıştı. Firuze ise hayallerinin peşinden gidebilecek tüm kadınlara tek başına ayakta durabildiklerini gösterebilmek ve onlara destek olmak için Blog yazmaya başladı.
Sadece bir kadının hayatına bile dokunabilmiş ise ne mutlu biz kadınlara…