@mp.mahmutpolat
|
Beni bana bağışlasaydın kader
İçimde pembe patikler Her yerde katliam kokusu Ayaklarımın gittiği kadar gitmediği bir yer Ölüme vaatler işitiyor kulaklarım Acıma yok Acı yok Sen hiç yoksun sevgili Başıboş umutlarım ecel gibi Ellerim gitmez silmeye alnımdaki teri Soğuk soğuk Soluk soluğa bir nefes Alsam senin için Versem senin Zoruna giden bir hayat Yaşamak zorunda olmak Karın ağrısı gibi Diş ağrısı gibi Doğum sancısı gibi Bitse Geçse Gülerdim belki de Bir anne gibi Sarılırdım cana eziyet edene Hem de hiç bırakmamak üzere Sevgili... |