Kara dumanlar yine başucumda,
Umutlar bu seferde bir menekşenin kokusunda,
Kurulan hayaller yaşananların enkazında,
Enkazdan çıkacaklar çoktan toprak altında.

Sahi tutunmak zor mu hayata?
Bir tebessümle dönmek yaşama,
Umut denilen şey tutulmayı bekleyen dalda,
Tutunacak dal çoktan uçurumun aşağısında.

Bir türlü unutup gitmedi akılda,
Çarptı yine bir tokat surata,
Özenle kurulan cümleler,
Yine takıldı kaldı boğazda.