@hakikat.orucoglu
|
Sevdiğim, tut ellerimden, tut yüreğimi
Bu boşluk, bu uçurum, bu mesafeler Korkutuyor beni, Korkuyorum sensizlikte Hani hayaller vardır ulaşılmayan Çaresizlik büker ya insanın belini Hani gidip de gelmeyişler, Gelmeyecek diye beklediğin endişeler Hani vedalar vardır bir başına bırakan Ağlarsın da Sesinin duyulmadığı haykırışlar vardır Sonra sevdalar vardır unutulmayan, Dualar vardır göz yaşıyla yoğrulan, Bir de, bir de sen varsın, Aklıma her düştüğünde İçimi yakıp kavuran, Beni tüm aydınlıklarda nefessiz bırakan Bıraksalar ah bıraksalar Kanatlanıp uçacak şu kalbim Sen her sabah ve her akşam Rabbimden dilediğim tek duamsın Şükrettiğim her şey gibi Gönlümün aklımla olan en büyük imtihanı Yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi Mukaddes bir anlam var hayalinde Canımın özü, sevdiğim Kabuk bağlamış yaralarımın, Beni esir alan geçmişim içinde Tüm kaybedişlerimin Tüm yitirdiğim duygularımın ortasında Vuruldum, tutuldum sana Hangi mevsimin kıyısında, Hangi yolun sonunda Ne zaman biter bu fırtına, Ömrüm alabora oluyor yokluğunda Seni sevmenin mihenk taşında Yüreğim örseleniyor, İlahi bir kudretin ellerinde Tükenip gidiyor sonsuzluğa, Baharım ol, yıllarım, kaderim Beni de yazsınlar bir kavuşma destanına Adımı adının yanına noktalasınlar |