Yeni Üyelik
keyboard_arrow_left keyboard_arrow_left14.
Bölüm
keyboard_arrow_right
@hakikat.orucoglu
Sevdiğim, tut ellerimden, tut yüreğimi
Bu boşluk, bu uçurum, bu mesafeler
Korkutuyor beni,
Korkuyorum sensizlikte
Hani hayaller vardır ulaşılmayan
Çaresizlik büker ya insanın belini
Hani gidip de gelmeyişler,
Gelmeyecek diye beklediğin endişeler
Hani vedalar vardır bir başına bırakan
Ağlarsın da
Sesinin duyulmadığı haykırışlar vardır

Sonra sevdalar vardır unutulmayan,
Dualar vardır göz yaşıyla yoğrulan,
Bir de, bir de sen varsın,
Aklıma her düştüğünde
İçimi yakıp kavuran,
Beni tüm aydınlıklarda nefessiz bırakan
Bıraksalar ah bıraksalar
Kanatlanıp uçacak şu kalbim

Sen her sabah ve her akşam
Rabbimden dilediğim tek duamsın
Şükrettiğim her şey gibi
Gönlümün aklımla olan en büyük imtihanı
Yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi
Mukaddes bir anlam var hayalinde
Canımın özü, sevdiğim
Kabuk bağlamış yaralarımın,
Beni esir alan geçmişim içinde
Tüm kaybedişlerimin
Tüm yitirdiğim duygularımın ortasında
Vuruldum, tutuldum sana

Hangi mevsimin kıyısında,
Hangi yolun sonunda
Ne zaman biter bu fırtına,
Ömrüm alabora oluyor yokluğunda
Seni sevmenin mihenk taşında
Yüreğim örseleniyor,
İlahi bir kudretin ellerinde
Tükenip gidiyor sonsuzluğa,
Baharım ol, yıllarım, kaderim
Beni de yazsınlar bir kavuşma destanına
Adımı adının yanına noktalasınlar
modal aç
modal aç
modal aç