@hakikat.orucoglu
|
Bir varmışım bir yokmuş,
Ha varmışım, ha yok. Sonu sen de bitmeyen, Her yolun sonu uçurum Ve bitmiyorsa bu yolun sonu da sen de, Bu rüyadan uyandırma beni, Sorma bir şey, seni anlatamam, Bir tutukluluk halindeyim, Utanırım, ağlayamam, konuşamam Ve bu yüzdendir kendime sitemim, İşte bu yüzdendir, Seni her gece kalbime sarınıp, Her sabah kaybedişim. Her güne sensiz uyanışımsın.. Utanırım sorma bir şey, Gözlerimin içine bakıp anlasan olmaz mı. Hiç bir şey sormadan, Usulca dokunsa bakışların yüreğime Söylesene Olmaz mı? Hani her yara zamanla iyileşir derler ya İçim de zamanla geçmeyen yaralarım var, İçim de zamanın iyileştiremediği, Ağrılarım var benim, Sen, ömrümün en büyük çaresizliğisin, Sen, her gece uykusuzluğma sebep olan Her sabah karanlığa uyanışım, Sen, kırılmışlığım, tedirginliğim Camdan yapılmış yanlarımsın, Sen bağrımın en hüzünlü ahısın Utanırım sorma bir şey, Usulca sokulup o zarif bakışınla Kollarımdan tutup sarılsan Göz yaşlarımı silmeden bıraksan Son nefesim gibi sevsem seni Olmaz mı? Bir yıldırım düşürsen yüreğime. Gelişinin ışığından küle dönsem. Bir, bir devrilse ulu çınarlar Gövdesi üzerine. Bıraksan da senin için, ölsem, ölsem dirilsem... Söyle olmaz mı? |