@hakikat.orucoglu
|
Artık iki yabancıyız.
Belki de artık iki yaralı, Hani herşeyin ilkimi değişir, Sonra sonbahar gelir Çöker ya üzerine yaprakların Hüzün sarar herşeyi, Herşeyin tadı değişir, Rengi değişir, Biz değişiriz. Sana yazıyorum, ellerim titriyor. Bu satırları okurken anlıyacaksın. Sanırım biraz değil, Çok üzüldüm. Kalbim kırıldı kırılacak değil, Yerinden çıkacak gibi. Üzerime çöktü gece, Üzerime çöktü kederin, Bir suskunluk çöktü üzerime, Acıtan birşeyler var Tekrar edip duruyorum kendimi. Kendimle kavga halindeyken dahi Tam "evet tamamlandım" dediğim an da Aniden sustu ve bıçak gibi kesti gidişin Eksildim tamamladığın yanlarımdan. Aslın da biliyordum gideceğini, Eksik kalacağımı, Darma duman olacağımı, Biliyordum, Kendime itiraf etmekten Korktuğum gibi.. Sen ey delice sevdiğim, hatırla Sanki parmak uçlarımız değse birbirine. Kıyamet kopacak gibiydi. Sanki bir deprem yayılıp altımızdan İçeri çekecek gibiydi. Şimdi yenik düştük birbirimize, Kendi yıkıntılarımızn altında kaldık, Zaman üzerimize örttü tüm mazimizi. Bir yetim gibi azarlanırken, Önce bir fırtına koptu içim de Sonra, sonrası işte bu haldeyim, Biraz kırgın, biraz yaralanmış, değil Herşeyin en şiddetli halinde Haksız değildin, olmayacak deyişinde Haksız değildim, Gideceksin biliyorum dediğimde |