Yeni Üyelik
keyboard_arrow_left keyboard_arrow_left12.
Bölüm
keyboard_arrow_right
@hakikat.orucoglu
Al işte
Yine uyku tutmuyor gözlerim,
Senin yüzünden.
Ne yana dönsem göğsüm daralıyor
Ne gönlüm söz dinliyor, ne aklım
Bir sigara dumanıyla tükeniyorum
Ateşine, külüne teslim ediyorum
Bütün kederimi

Yok, olmayacak böyle
Çıkıp sokaklara, arşınlamalıyım geceyi
Dizlerine sarılmış bir çocuk hüznüyle,
Sevdim ben seni.
Üşüyorum kaldırım köşelerinde
Bir ağacın dalına takılı kalmış yüreğim
Bu benim türküm,
Her mısrası sensizliğe yakılmış..
Her mısrası gönüllü içimin sızısına..

Biliyorum , ben hep uykusuz gecelerimin
Beni esir alan yalnızlığına mahkumum
Bağışla beni,
Seni gizliden gizliye sevdiğimi
Söyleyemedim hiç bir zaman
Gözlerine her baktığımda,
Tutuyluyordu dilim
Bu yüzden
Hep bir utanmışlığın bahanesine sığındım

Gece karanlık, solgun, soğuk ve yalnız..
Yağmur yağıyor sokağıma,
Sırılsıklam bir aşka bedellenmişken
Yüreğim üşüyor, titriyor ellerim
Şimdi her şeye karşı yorulmuşken ben
Bir bilsen
Seni ne çok bekledim yokluğunda


Bir kabusun, tekrar eden döngüsündeyim.
Sen giderken umursamadan,
Ardından hüznün kaldı gecelerime.
Ardından içimi dağladım kederinle.
Biliyorum, dinmeyecek bu sızı,
Dinmeyecek sesinin yankıları.
Ve yoklugunda
Bitmeyecek gecemin karanlığı
modal aç
modal aç
modal aç