@hakikat.orucoglu
|
Sen benim platonik aşkım olmalıydın,
Sokak köşelerinde, Otobüs duraklarında, Okul sıralarında, Hiç bir zaman karşılaşamayacağımız Bir yol güzergahında, Günlerce seni beklemeliydi gözlerim Kalbimin kuş gibi çırpınışlarının Farkında bile olmamalıdyın Gidip seni gecelere şikayet etmeliydim Yalnızlık bir başka sarmalıydı beni Kendimi sana soyutlamalıydım Annemin şaşkın bakışlarından kaçmalı Aklımdan bir türlü çıkmamalıydın Utangaç ve mahcup bir edayla Günden güne sevdanla tutuşup Aşkına bedellenmeliydim Kendi ufacık dünyamın içinde Seninle yaşadığım Kocaman bir dünya kurmalıydım Adının baş harflerinden şiirler yazmalı Altına adımı yazmaya korkmalıydım.. Hani birgün cesaret ederde karşına çıkıp Sana söyleyebilirim diye Seni çok ama çok seviyorum sözlerini Yutkunarak ve çekinerek Aynalarda defalarca tekrar etmeli, Yüzüm kızarmalıydı, Yüzün düşünce gözlerime Yanından her geçtiğimde, Kokun sinmeliydi üzerime.. Sahil kenarlarındaki aşıkların, El ele tutuşmalarına özenmeli, Elini bir ömür hiç bırakmamalıydım. Sonra sana kağıttan çiçekler yapmalı Fotoğraflarından albümler, Saçlarından örgüler örmeli, Yüzünü tablolara asmalıydım. Hani aşk insanın canını yakar ya Bizim aşkımız canımızı yakmamalıydı Leyla ve Mecnun, Kerem ve Aslı Hatta Ferhat ve Şirin bile Aşkımıza bakıp, aşklarından utanmalıydı Efkarımdan sigarayı yakmak değil Sevinçlerimden sigarayı bırakmalıydım.. Gözlerine ah gözlerine delicesine aşık olmalıydım Gözlerinde kaybolmak ne güzel Ne güzel seni sevmek, Ne güzel ömrümü seninle tüketmek Bin kez doğsam, bin kez seni bulmak Ne güzel yâr, demeliydim Sanırım ben bir hâyâlin kurbanıyım Sen hiç olmadın, varlığın hiç olmadı Bu yüzden şizofren olabilirim Biliyorum şu an bu satırları okurken Bu adam/kadın Psikolojik bir travma halinde sanıyorsunuz Öyle değil işte.. Aşkı hayal etmek de güzel Biliyorum, her şeye rağmen Aşk bir gün Yırtık dondan çıkar gibi çıkacak karşıma Ve ben çok güleceğim.. |