Kitap Tür Kategorileri

Tuğkan (not delisi) : Aslansın, kaplansın, aşkımsın. Luna Handan : Aşkın mıyım? Tuğkan (not delisi) : Şaka olsun diye.

Mezun olduktan sonra bir kafe işleten Nazlı, dükkan sahibinin onu çıkarmasıyla yeni bir dükkan arayışına girer. Bu süreçte çocukluk arkadaşıyla yaşayan Nazlı, arkadaşıyla evden de çıkmak zorunda kalırlar. Böylece yeni bir mahalleye taşınan ikiliyi yeni maceralar beklemektedir. “Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” der Tolstoy. Bizim hikayemiz de böylece başlamış oldu.

Alin, 17 yıl sonra gerçek ailesine kavuşur ama neden karıştırıldığını her iki ailesi de kendisi de bilmiyordur. "Baba, biri sizden intikam almak istemiş olabilir mi?" Kendimce düşündüğüm fikir mantıklı olmalıydı ki babamın kaşları havaya kalkmıştı. "Eğer birileri seni bizden intikam için almışsa..." Gerisini söylemesine gerek yoktu. Şu an ki yüz ifadesi, yeteri derecede lafının devamını yerine getiriyordu.

Bu bir Düğüm hikayesi... Güneşin, denizin, kuşların aşka düğümlenişinin hikayesi... Kaç gün, kaç ay, kaç yıl geçti. Beni bir çift yeşil göze tutsak edip, ruhunu kalbime düğümleyip gideli? Çocuk kalbimin vermiş olduğu hevesle bir şey yaptım. ASLA yapmam dediğim bir şey! Ona ulaşabileceğim en saçma yolu seçtim. Ya da seçtirildim! Aşk insana neler neler yaptırırmış? Aklını alır, sallar, çarpar, acıtır aynı zamanda kahkaha attırır, hüzne bulanmış sevinçler yaşatırmış... Bana ise yurt odamda, canım kadar sevdiğim iki yarenimle ilk mesajı atmayı uygun gördü. ✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨ "Yeter lan yeter! Buramıza kadar geldi ! Başlarım senin aşkının ızdırabına!" "Ama Meyra!" Poşetten çıkardığı telefona alık gözlerle baktık. Ama onun hinlik dolu gözleri kendinden çok emindi. Nazenin elimi tutunca korkusunu anladım. O da benim gibi yaklaşan fırtınanın farkındaydı. "O... O ne?" "Ben oturur bunun gelmişini geçmişini anlatırım da yeri değil. Babannemim üstüne hat aldım. Kaçakçılar çarşısından aldım lan ben bunu! Tipi kayık adamlardan mal isteyen müptezeller gibi kaçak telefon sordum! Kaç günlük yemek paramı Imeal atsınlar diye verdim! Ne diyorsam yapacaksın!!! Şimdi şu senin ünüformalı bıldırcını ava çıkıyoruz! Bağırtısı hiç kimsenin karşısında düşmeyen burnumu eğiyordu. Hızlı hızlı gezen parmaklarına dehşetle baktım. O ise keyifle bana telefonu uzattı. "İlk mesajı attık. Hayırlı olsun gaziler." O gülüş bizi bitirecekti... Ya da yep yeni bir kapıdan geçmem için güç verecekti. Uzattığı telefonu alıp ekrana baktığımda beynimden vurulmuşa döndüm. Canım dediğim kızın bana yaptığını düşman yapmazdı. "Beni bitirdin Meyra! Sen beni bitirdin..."

Birbirinden bağımsız dört kişi mi? Hayatın yellerinde savrulan, esen rüzgara kapılıp bir araya gelen dört yabancı... Hayır onlar yabacı değiller, yıllar önceki gecenin özenle seçmiş olduğu dört çocuklar. Bir dolunay gecesi doğan dört çocuk, evet o gün, o çocuklar için seçilmişti. Kayra Kuzgun, Akasya Efşan, İlgiz Işık, Baturay Çevik... Tesadüfen gittikleri restoranta yedikleri yemek sonrası yürüyüşe çıkan dört kişinin, dolunay karanlığında etrafını ışıklar kaplayan küçük külübeye yaklaşmasıyla, her birine ayrı ayrı açılan kapıdan, bilmedikleri bir cinayet ortasından bulunmaları mı? Tesedüf yoktur kader vardır... "Siyahın taht kurduğu hayatımda yeni bir renk mi?" ~KAYRA KUZGUN~ "Lal birinin çığlık atmasını istemek mi?" ~AKASYA EFŞAN~ "Gölgesine güvenmeyen birinden güven beklemek mi?" ~İLGİZ IŞIK~ "Konuştukça ruhu iyileşen birinden susmasını istemek mi?" ~BATURAY ÇEVİK~ Wattpad kullanıcısı olarak burda bulunmaktayım.

"Kamp falan yok Anıl." dedi abim, "Haftaya okulun başlıyor, sınavın var anca kamp derdine düş sen, sınav bir kere aklına gelmesin!" Aynı okuldan mezun olmuş, aynı üniversitede okuyan iki erkeğin zamanla bir güneş gibi doğan dostluğunu anlatır.

Levent: Aklıma eskiden lisede yaptığımız mallıklar geldi. Duygulandım. Erdem:  Mallıkların demek istedin herhalde. Levent: Knk beni seviyor musun, nefret mi ediyorsun ben anlamadım? Erdem: Sen karar ver. Alya: Sen, böyle kırıcı olmak zorunda mısın? Erdem: Sen, böyle olmak zorunda mısın peki? Alya: Kimse sen olmak istemez. Levent: Ver o mübarek elini öpeyim. Alya: İstemez kalsın. Levent: Öpmeyecektim zaten!

Kadem: Uğur, Şans İlerleyen Bölümlerde... ------- “beni seviyor musun?” dedi. “tam anlamıyla değil.” “o zaman evleneceğimizin de bir garantisi yok.” Dediğinde şoka girmiştim. “sen beni sadece tanımak istiyorsun anladığım kadarıyla, sana göre uygunsam da evlenmek.” “pazardan meyve seçmiyoruz, ben bunu demedim.” ------- “o zaman burada bitirelim, çok da istekli değilsin anladığım kadarıyla.” “olur.” dedim. “cesaretimle senin korkaklığının gölgesinde kalamam.” ------- “e bana da liste yaparsın artık.” Dedi Umut. “önce karar ver, sonra yaparım. Beni boşu boşuna yorma.” Dedim. “bakarız.” Dediğinde tekrar kıkırdadık. “iradene hastayım.” Dedi Can. “ben de diyetlere. Alerji yapıyorlar.” Dedi Umut. “o zaman neden kızı yoruyorsun oğlum?” dedi Seyit. “e hepinizin diyetisyeni vardı, benim olmasın mı?” ------- “beyaz atlı prensini bulmuşsun.” Dedi Bora göz kırparken. “beyaz atlı olduğunu sanmıyorum, önce güvenliği aramaya kalktı.” Dediğimde herkes kahkaha attı. “bu Can’ın başına birkaç kere daha gelmişti, onlardan birisi sanmıştır seni, o yüzden.” Dedi Seyit. “evlen de kurtul şu muhabbetlerden be kardeşim.” Dedi Bora. “iyice sardın sen de benim evliliğime, gören de emekli oldum hala evlenmedim zanneder.” Dedi Can. ------- “yanında ben varken hesap ödetmeyeceğimi bilmiyor musun?” dedi Umut. “bilmiyorum.” Dedim. “ayrıca yeni komşularıma da bir jest yapmak istedim.” dedim. “şimdi nemlendirici rujumu çıkartıp sürmem mi gerekecek?” diye sordu Bora. “ne yani şimdi prenses mi oldum?” dedi Can. “hesap kavgası yapmayacak mıyız?” dedi Seyit. ------- “ne kadar süre?” “bilmiyorum, neden bu kadar çok soru soruyorsun?” diye sordum. Terslememiştim. Sadece merak etmiştim. “merak ettiğimden. Peki o adam da orada olacak mı?” Sessiz kaldım. Kuzey’den bahsediyordu. “muhtemelen.” Dedim yutkunurken. “o zaman birlikte gideriz, benim de olmam işleri hızlandırır.” Dedi gözlerimin içine bakarken.

-Nasıl yaparsın bunu. -Unutamadım. -Yalan söylüyorsun. -Neden yalan olsun.? Senin kollarında onun için ağlayıp ismini sayıklamadım mı? Seni o sanıp öpmedim mi? Şimdi neden yalan olsun? Bir abimin arkadaşı kurgusudur. Abisinin arkadaşına aşık olan Ebrar sonunda ona kavuşabilecek mi? Onları neler bekliyor. Hep beraber öğrenelim...

Bazı insanlar evsizken size yuva olur.

Lise sona giden 5 arkadaş girdikleri iddia sonucu kendilerini hiç bilmedikleri bir evin karşısında bulurlar. Tek yapmaları gereken şey ise sosyal medya üzerinden canlı yayın açıp evi gezdiklerine dair kanıt göstermeleriydi fakat aralarından birinin cesedinin çıkacağını tahmin edememişlerdi. Bir türlü katilin kim olduğunu bulunamayan okulda müdürün aklına bir fikir gelmişti.

Timden daha ötesi, aile, kardeş. İnsan ne için canını feda eder ki, vatanı için feda eder. Birde vatanı gibi sevdiği insanlar için kendini feda eder. Kor timinde de hep öyle oldu bazen vatan için bazen vatanı gibi sevdiği kardeşleri için kendine feda ettiler. Ama gün bittiğinde hep birbirlerini korudular. Kor ateşlerde yürüdüler vakti geldiğinde o kor ateşin ta kendisi oldular. Aşık olduğu adamla vatan için savaşmak işte o çok ayrı bir histir.

Fırat karanlıkta elinde bir fenerle bir kitap getirdi. Işığı yakınca sabahki defteri görür gibi oldum. En son elinden alarak torpidoya koymuştum. Ne ara getirmişti? "Ne okuyorsun?" dedim. "Kübra`nın otobiyografisini mi?" Feneri yüzüme tutup gülerek soruya soruyla karşılık verdi: "Kübra`nın günlüğü elimde desem bana inanır mısın?" Sabahki tokatı niçin yediğini anlamış gibi gülüyordu. "Lan sen hâlâ o kızın defterini mi okuyorsun?" diye çıkışınca başını defterden kaldırmadan "Evet," dedi. "Ne tesadüf öyle değil mi? Önce kıza aşık oluyorum, sonra karşısına çıkıp tokat yiyorum ama.. öyle şeyler buldum ki sen bile söylediklerime inanamayacaksın!"

" çok merak iyi değildir küçük hanım." Dedi sert mizacına nazaran alaycı bir ifade ile dudakları yana kıvrıldı ve ekledi, "Sonuçları ağır olur." Ne demekti bu ?

İçimizdeki meyveler serisi 1. Kitap. Seri klişeleri komediyle birleştiriyor. Hepimizin acıları var, bunlar bizim çekirdeğimiz. Hepimizin kişilikleri var, bunlar özümüz. Hepimizin maskeleri var, bunlar da şeftali kabuklarımız. Aslında hepimiz birer şeftaliyiz. Ve ben aslında bir Nektariye aşık oluyorum. Bu hikaye şeftalinin nektariye aşık olma hikayesi. Ha, unutmadan. Bir de şeftalinin gerçek ağacını bulma hikayesi var. Beni ağacımdan koparıp yanlış sandığa koymuşlar. Biz beş şeftaliyiz ama birimiz karışmış.

Seslenişlerimiz boşumaydı. Ne o bizi duyabilirdi, ne de biz ona sesimizi duyurabilirdik.. Bir kelebek daha, hayatının baharını yaşayamadan göçmüştü bu dünyadan.. İnsanların ayaklanması için, daha kaç kelebeğin göçmesi gerekiyordu bu dünyadan? Ben kardeşimi kaybetmiştim. Ama bu insanlık, bir günah daha kazanmıştı.. Ben arkadaşımı kaybetmiştim. Ama bu insanlık, daha da vicdansız ve kör olmuştu… ~~~~~~~~ “Kelebeklerin ömrü neden bu kadar kısa?” Herkesin sorduğu bir sorudur bu aslında. İnsanların, hayvanların, bitkilerin ve böceklerin. Aklınıza gelebilecek her türlü canlının sonudur ölüm. Şimdi hüznün, acının, hayal kırıklığının ve aşkın başladığı yerdeydik. Ben Umay Karahan. Her gün her saniye, bir kelebek daha ömrünün sonundaydı. Ve, bende o kelebeklerden biriydim… Benimde hikayem şimdi başlıyordu.Yalanlarla, öfkeyle, hırsa ve en önemlisi aşkla dolu bu hikayeme. “Sende hoş geldin kelebek…”

İki kız arkadaşın sonsuza kadar sürecek arkadaşlığını anlatan ve gerçek hayat hikayesi olan bu kitap benim laotang`ımı anlatıyor...

İstanbul`da küçük abisiyle beraber yaşayan Aysun, çay toplamak için memleketi Rize’ye gidecek. Sonrasında orada olan olaylar, bütün düzenini değiştirecek bir karar vermesine sebep olacak. Sizlerde bu kararı duymaya, hikayemizi okumaya hazır mısınız? O halde buyurun içeriye...

-Tanıtım- İki düşman ailenin çocukları farklı yer ve şartlarda tanışır ve aşık olurlarsa ne olur? Sevgi mi yoksa düşmanlık mı kazanır? Düşmanlık biter mi yoksa artar mı? Peki ya sonunda mutluluk var mı? Yanlış anlaşılmalar, gizli tehdit mesajları, pişmanlık, düşmanlık ve aşkı bir arada yaşayan düşman çocuğu Emre ve Cansu onlar. ‘Hangisini yapmam daha doğruydu? İçimden ne yapmak geçiyordu? Kendime bu soruları sorup cevaplarını bulmam gerekiyordu.’ ‘Bunları okurken azım açık kalmıştı. O kadar çok şaşırmıştım ki bu gerçek olabilir miydi? Nasıl olur da bu denli denk gelirdi nasıl bir tesadüftü bu.’ ‘Kendi sessizliğimdeki çığlıklarımı acımı bile duyan kardeşlerim vardı bunun için çok şanslıydım ve sadece duymuyor beni o sessizlikten de çıkarıyor çıkmak için ellerinden geleni yapıyorlardı. ‘Kendi sessizliğindeki attığı çığlıkları bile duyacak kardeşlere sahip olmalı insan bu gerçekten muhteşem bir şey çünkü ne olursa olsun düştüğünde de kalktığında da güldüğünde de ağladığında da onların yanında olacağını biliyorsun.’ ‘ ***: Bence sen beni dinle yoksa yaşayacağın kötü olaylar olacak.’

Alisa hayatında birçok zorlukla mücadele ederken, iki yıl önce eline geçen yüklü miktardaki paranın gizemini çözmeye çalışmaktadır. Ancak bu paranın, başarılı iş adamı Araf’a ait olduğunu bilmemektedir. Araf, kaybolan parasını geri almak için gizli bir plan yapar. Alisa’nın hayatına giderek, onun güvenini kazanmayı hedeflerken, Alisa da Araf’a karşı bir bağ geliştirmeye başlar. İkili arasında ilerleyen ilişkide, hem geçmişin sırları hem de geleceğin belirsizlikleri ortaya çıkar. Zamana karşı bir yarış başlar; Araf, gerçek niyetini saklarken, Alisa kendi geçmişiyle yüzleşmek zorunda kalır.

"yine mi sen " yine mi oydu arkasına bakmadan gitmiş di şimdi ne işi vardı ki Burda Okumayan pişman canın komiklerini Ece köpek balığı fantesizisini ve efe derin askını

Zehra, Ankara`dan Balıkesir`e taşınırken kafasında deli sorular vardı... Yeni lise, yeni arkadaşlar? Bir de üstüne üstlük sınav yılıydı. Berbat geçireceğini düşündüğü sınav yılında kendisi gibi çılgın bir arkadaş grubu bulabileceğini nereden bilirdi ki? Vedat, Efsun, Ceyhun ve Zehra Aşk ve komedi bir arada!

İstanbul’un zorlu şartlarında bir ev bulma telaşındaki yeni mezun Alev[24], emlakçıdaki bir hata sonucu kendini genç müzisyen Deniz’in[27] yanında bulur. Biri ateş, biri su gibi, tamamen zıt bu iki karakter aynı evde mecburi bir yaşam mücadelesine girişir. Üstelik bu durumu ailelerinden ve çevrelerinden saklamak zorundadırlar. "Bir Sıcak, Bir Soğuk" zıtlıkların çatıştığı, sırların gün yüzüne çıkmayı beklediği bir hikaye. Bir sıcak,bir soğuk okuyuculara sıradan bir ev arkadaşlığı hikayesinden daha fazlasını vaadediyor. ♥

Küçükken annesi tarafından yetimhaneye bırakılan duygu 6 yaşında bir aile onu evlat edinmiştir. Ama Duygu bunu hatırlamamaktadır.Duygu yeni ailesinin yanında yazılıma merak sarmış ve birçok yazılım dili öğrenmiştir. Duygu gündüzleri gitar çalıp şarkı söyleyen normal bir liseli ama geceleri ise Gizemli bir hackerdir. Duygu, geçmişinin yarasının farkında olmamakla birlikte, gelecekteki hayatının önündeki engelleri aşmak için çalışmaktadır. Geçmişinin kötü hatıralarını, yaşadıklarını ve yaşadığı çevreden aldığı dersleri, Halkın görünmez kahramanı olmak için kullanmaktadır.

Quasimodo` un Esméraldası

Belki de asla bir numarası olmayacaktım. Bana hiçbir zaman aşık olmayacaktı. Beni sevdiğini bile tam anlayamıyordum ama onun yanında olmak için inanılmaz bir çaba gösteriyordum. İdeal bir insan değildi. Dengesiz, ruh hali bozuk, ne dediğini bilmeyen şizofrenik bir kişiliği vardı. Benim en güzel tablom, tuvaldeki en güzel rengim, kitabımdaki en güzel karakterimdi. Filmimin başlangıcı değildi ama sonuydu. En güzel melodim, en güzel notamdı. Bana göreydi, benim içindi. Ona bağlanmak istemezken, tuzağa düşürülmüş yunuslar gibi ağlıyordum. O benim Gökyüzüm, Denizimdi... Bana aşık olmamasına dayanabilirdim ama bir başkasını sevmesine katlanamazdım.

3 sene önce annesi öldürülen Mayıs, annesinin katilini bulmak ister fakat ablasının ölümü üzerine bu fikirden vazgeçip yeni bir hayat kurmak ister ama geçmiş onun peşini bırakmaz.

Yıllar önce birbirimiz için herşeyi yapacak beş kişiydik, ama şimdi bir yabancı olduk. Hepimiz biliyorduk bu hikaye bitmemişti ve bir gün ansızın devam etmeye başlayacaktı ama zamanından hiç birimiz emin değildik, bir kişi hariç. Yıllar önce bedelini ödemiştik suçumuzun ve o gün bizim son günümüz sanmıştık. Ama herşey Güneş Doğarken başlamış, Güneş Doğarken bitmişti. Şimdi de bittiği yerden tekrardan Güneş Doğarken başlayacaktık. Eskisi gibi olacak, birbirimiz için canımızı verecek ve herşeye herkese rağmen dimdik duracağız. Hatalarımıza, yanlışlarımıza ve yalnızlığımıza rağmen tekrar biz olacağız.

Ev arkadaşımın, Pers prensi kadar yakışıklı sevgilisi; dünya ahiret eniştemdir.

Canan, ailesi tarafından yetimhaneye bırakılmış ve yaşını doldurunca yuva bildiği yetimhaneden ayrılmak durumunda kalmıştır, ama aile bildiği yetimhane müdürü Sevda, ve Sevdanın oğlu Selim, ona dışarda da kol kanat germeye devam eder. Canan, Selime bir dost gözüyle baksa da Selim Cananı canından bile çok sevmektedir. Yıllar sürmüş sevgisi ama Canan ona asla o gözle bakmaz diye duygularını içine gömmüştür