Kitap Tür Kategorileri

Lady Shava’nın dediği gibi ejderhanın ona itaat etmesini sağlamak kolay olmadı. Ejderha onu tuzağa düşürmüştü. Üzerine doğru gelen tehlike karşısında hızla düşünerek omuzlarındaki yükün sandığından daha da ağır olduğunun farkına vardı. Ya burada balık yemi olacak ya da bu müşkül durumdan kurtulup yoluna devam edecekti. Son bir kuvvetle elindeki kılıca sıkıca sarılıp bağırmaya başladı. “Gloryaaa… El Nasrrrr….” Kılcın üzerinde ki elmas ışık saçmaya başladı. Getsun ejderahaya sıkıca tutunarak diğer elinde tuttuğu kılıcı savurup balığın bıyıklarından birini kesti. Bıyığı kesilince havadaki kontrolünü kaybeden balık yan dönerek tekrar göle dalıp kayboldu.

Bir gün düşünün, ufak tefek sıkıntılar dışında oldukça sıradan bir gün. On yedi yaşında dinç, gururundan ödün vermeyen, hatta kibirli bir gençsiniz ve o sırada tek derdiniz fakültenizin merdivenlerini hızlı bir şekilde tırmanarak yarım saat sonra yapılacak olan sınava yetişmek. Düşündünüz mü? Şimdi de çıktığınız o merdivenlerde sonsuz bir döngüye sıkıştığınızı ve oradan nasıl çıkacağınızı bir türlü anlayamadığınızı düşünün. Yiyecek yok, su yok, yatak yok, yorgan hiç yok. Sadece siz ve merdivenler. Oradan kurtulmak için delicesine çırpındığınızı düşünün. Düşündünüz mü? Şimdi de merdivenin gizemini çözüp kurtulduğunuzda eve döneceğinizi umarken önünüzde devasa bir kapının açıldığını ve orada hiç bilmediğiniz kişi ve yaratıklar arasında yaşamak zorunda olduğunuzu düşününün. Düşündünüz mü? Şimdi bir de çok güçlü bir tanrının tek çocuğu olduğunuzu ve orada kaldığınızı düşünün. Son olarak da bunların hepsini birbirine karıştırarak düşünün. Ya da boş verin, düşünmeyin. O nadide beyninizi yormayın, çünkü ben bunların hepsini sizin yerinize düşündüm ve ortaya Asar`ın Çocukları çıktı! Türk Mitolojisinden beslenen, kurguya özel çizimlere sahip bu büyüleyici hikayeye hepiniz davetlisiniz. -Asar`ın Evlatları uzun bir seri olacak olan Asar serisinin ilk kitabıdır. Önemli Not: Çizimler için Ateşin Yüreği kitabının yazarı, dostum Serhat Kalip`e en içten teşekkürlerimi sunarım.

Zehirli gazların ve tehlikeli atıkların kuşattığı dünyada, en yüksek dağların tepesine kurulmuş on iki şehir, dünyada "güvenli bölgeler" oluşturmayı başardı ve bu güvenli bölgelere yerleştirdiği insanları, kendi medeniyetini yükseltmek için kullandı. On iki şehrin acımasızlığı, beraberinde bir isyanı getirdi ve yeni, güçlü bir krallığın doğmasını sağladı. On iki şehir, yeni Hildeswat Krallığı karşısında çaresizdi, eski ihtişamını kaybeden şehirler, Hildeswat tarafından tek tek yok edilmeye başlandı. Octavia Tarquinia, bulutlar arasındaki son üç şehirden birinin prensesidir. Kendini herkesten soyutlamış ve günlerini yıkık dökük bir kütüphanede geçirmekte olan Octavia`nın hayatı, kendi şehrinin de işgal edilmesiyle tepetaklak olur. Octavia, geriye kalan son kişidir. Şehrini işgal eden ordunun mensubu bir subay olan Maksymilian Friedrich ile karşı karşıya gelen Octavia için sonu gelmeyen bir düşüş başlar.

Fantastik bir dünyada daha fantastik olabilecek bir şey düşünün, herhangi bir şey. Büyücüler? Hayır sıradan. Goblinler? Elfler? Orglar? Troller? Cüceler? Bunlarda fantastik bir dünyanın olmazsa olmazları bunlar da değil sevgili okur. Zorla biraz kendini bulacaksın bence. Buldun mu? Tanrılarla savaşan yarı insanlar mı? Belki olabilirdi ama yine de çokta fantastik bir şey değil. Yunan mitolojisine bakabiliriz bunun için. İp ucu veriyim, aptal bir çocuk, saf, bu dünya için fazla iyi. Gelmedi mi aklına bir şey? Arkadaş grubu var. Tabii arkadaşları olmasa nasıl maceraya çıkabilirdi ki? Dur dur hemen " Bu kitapta sıradan arkadaşlık temalı, macera kitaplarındanmış." deme. Bunlar öyle sıradan arkadaşlar değil. Garipliğin sıradanlaştığı bir dünyada ki sıradan canlılar. Ne? "Peki o zaman Fantastik bir dünyada daha fantastik olabilecek şey ne söylesene artık." mı diyorsunuz? Aslında bunun cevabını tüm kitap boyunca yavaş yavaş sırasıyla öğreneceksiniz şu an söylemem maalesef üzgünüm; ama sevgili okur sana bir şeyden daha bahsedebilirim. Neden maceraya çıktıklarından. E tabii bir nedeni olmalı. Ne o öyle macera arayışı içerisine girmek diyerek kestirip atsa mıydım? Tabii ki de hayır. Bu dörtlü arkadaş grubumuz Tuilyn adındaki saf arkadaşımızın rüyasına aşık olmasının peşinden gidiyorlar. Peki nereye, nereye gidiyorlar? Bunu onlarda bilmiyorlar. Daha adını bile bilmediğiniz, yüzünü bile hatırlamadığınız hatta ve hatta ne olduğunu bile bilmediğiniz birisini nasıl bulabilirsiniz? Peki son bir soru daha sorayım. Bu zahmete girer miydiniz? Size bu kitapta vaat ettiğim şey, hiç umursamayacağınız bir detayın dahi tüm hikayeye etki etmesi ve her ilerleyen bölümde, daha da şaşırarak daha da merak ederek ilerleyeceksiniz ve tabii ki koskoca bir fantastik dünyada kaybolma şansı.

-Tamamlandı.- Serinin ilk kitabı. Bu kitapta; standart aşk hikayeleri, elementler ya da büyücülük okulları yok. Yeni evren, yeni ırklar hatta keşfedebileceğiniz bambaşka bir dünya var.

İçeri bir uğrayın derim ~ Duyduklarının şaşkınlığını üzerinden atabilmişti nihayet. Kelimeler doğru sırayı bulduğunda döküldü dudaklarından. "Siz bunu bana nasıl yaptınız?". Basit bir soru cümlesiydi altında binlerce hayal kırıklığı yatıyordu yaşadığı yaşayacağı ne varsa altüst olmuş dünyası başına yıkılmıştı. "Bunu hak edecek ne yaptım? " dedi fısıltıyla. Düşünceleri susmuyor beyninde bir o yana bir bu yana koşturuyordu. Bu soruyu kendine sormuştu fakat cevap alamadı. Döndü arkasını her şeye karşı bir çift kahverengi göze, baktı uzun uzun. Belki oralarda bir yerde cevabı vardı tüm bu yaşananların. İlk defa kaçırdı gözlerini genç adam gök mavisi gözlerden. Bir kız düşünün... O çok sağlam kazıklar yedi. Onda yaralar sarılmaz saklanır. Geceleri çok düşünür, aklından geçenleri bilseniz sıkı sıkıya sarılırsınız. ... Bir adam düşünün... Kafasında bin bir tilki dönen. Kendini düşünen.. Sevdiği kız uğruna ölen , öldüren. Zamanında çok sağlam kazıklar attı Onun yaraları her daim açık Sevdiği uğruna can alan bir acımasız. *Tüm hakları saklıdır hiç bir şekilde kopyalanamaz, paylaşılamaz.

Aola 17 yaşındaki bir sokak çocuğudur. Şans eseri kronograf adında zamanı kontrol etmeye yarayan bir alete rastlar. Yaşadığı birçok acı tecrübeden sonra Amarus adında gizemli bir adam belirir ve ona aleti tam olarak kullanabileceğini, zamanın efendisi olabileceğini söyler. Amarus`un fikri Aola`yı cezbeder ve Aola zamanın efendisi olmak için Amarus`u aramaya başlar. Ancak bu yol uğrunda yapması gereken fedakarlıklardan haberi yoktur. Aola kendini bekleyen zorlu eğitim ve acı dolu gerçekler karşısında nasıl bir mücadele verecektir? Zamanın efendisi olabilecek midir? "Sıradan bir insan zihni basit bir alet ile zamana karşı gelebilir mi? Zaman, bütün yasalarına rağmen boyun eğdirilip bencil çıkarlar için kullanılabilir mi? Peki, bedel ödemeden çıkar elde etmek için bir koz olarak kullanılabilir mi? Yoksa gereken bedel çoktan ödenmiş midir? Akrep ile yelkovan sadece bir ibre mi? Yoksa yaratılış ve yok oluşa şahit olan tek tanıklar mı? Asıl soru ise; bir mahkum mudur zaman, yoksa bir efendi mi?"

Başlangıç Tarihi 02.05.2020 Genç köpek, Panter`in kaybolduğunu öğrenince ufak bir kahkaha attı. "Az önce bana kaybolup kaybolmadığımı sordun ama kaybolan sensin. Anlaşılan yardıma ihtiyacın var." "Burası neresi?"diye sordu, kara kedi. Genç köpek patisinin üzerinde gezinen karıncayı diğer partisi ile kovup Panter`e döndü. "Pati Şehrine hoş geldin." Yazılan bazı sahneler hayal ürünüdür. Öbür hesabıma giriş yapamadığım için yeni bölümleri bu hesaptan yayınlayacağım. "Terk edilmek tüm canlılara aynı acıyı verir."

Herkes bilir ki insanlar bu evrende yalnız değildir. Vampirler, periler, hayaletler, cadılar, troller... Hepsi bu evrenin bir parçası. Bizim hikâyemiz ise ailesinden dışlanmış, doğal hali olan ejderhaya dönüşemeyen...

Elimde tuttuğum kitabı daha da sıkı tutmaya başladım ve gittikçe tükenen havayı içime çekmeye devam ettim. O bana doğru yaklaştı. Kırmızı gözleri hırsla, öfkeyle ve nefretle parladı. Her zaman sırıtmaya hazır olan dudakları tiksinircesine büküldü. Şeytan bir adım daha yaklaştı. "Fazla zamanım kalmadı." diye mırıldandı ve bir adımda yanıma ulaştı. "Öldüğünde beni hatırlamayacaksın bile." Nefesi boynuma değerken şiddetle titremeye başladım, onun önünde güçlü durmaya çalışsam da bunu beceremedim ve ayaklarının dibine düştüm. "Bunu yapamazsın!" diye çığlık attım son kez. Gözlerimi yukarıya çevirdiğimde yüzünde duran sırıtma büyüdü. "Çok geç." Kırmızı gözleri sinsilikle parladı ve büyük elleriyle boynumu kavradı. Son kez gözlerinin içine baktım ve orada biraz da olsa merhamet kırıntısı aradım. Yoktu. "Öldüğünde beni hatırlamayacaksın bile."

Bir boyut, Yeni dünyalar Yeni dostluklar Yeni maceralar ...

Tanıtım bölümüne göz atarmısın.