Derin ve karanlık bir odada sonsuzluğa doğru yol aldığım kabus gibi bir rüyanın ardından, kendimi daha önce hiç görmediğim ve bilmediğim bir ormanda buldum. Ne kendime, ne çevreme, ne de neler olduğuna dair en ufak bir fikrim yoktu. Sayısız yılın ardından nihayet bir bedene kavuşmanın bende uyandırdığı birbirine zıt iki duygu kümesi vardı: Özgürlüğün getirdiği heyecan ve tutku, bilinmezliğin yarattığı endişe ve korkuyla çatışıyordu.

“Zamana bizi aradığı yerde rastlayalım.” William Shakespeare BİR SONRAKİ GÜN Her gün başka bir hayata uyanıyorum. Gerçeklik algımı kaybetmek üzereyim. Zihnimde gerçek benliğimle ilgili pek bir şey yok. Yaşadıklarım gerçek mi rüya mı bilemiyorum; bir gün milattan önce eski Mısır’da piramitlerin yapımını görüp Cleopatra VII ile tanışırken, bir sonraki gün Yunan Uygarlığında Platon’un hayatına şahit oluyorum. Rönesans Dönemi İtalya`sında Leonardo da Vinci’nin hizmetçisi olup eserlerine yakından bakıyor, uçağın icadına şahit oluyorum, Fransız Devrimini ve Marie Antoniette’yi görüyorum, Afganistan’da özgürlüğün kelepçelenmesini görüyorum. Osmanlı Dönemi’nin en parlak dönemine şahit olup; Mimar Sinan, Kanuni Sultan Süleyman, Hürrem Sultan ve Mahidevran Sultanla tanışıyorum. Yıllar sonra Osmanlı’nın yıkılışına ve Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşuna şahit oluyorum. Yeni kurulan Türkiye’deki reformları büyük bir heyecanla takip ederken, Atatürk’le yaşıyorum. Bir sonraki gün neler olacağını bilmeden uyuyorum. Başka bir hayata uyanıyorum. Zorla evlendirilebilirim, aldatılabilirim, bir gün çok zorluk yaşarken sonraki gün daha rahat bir hayat yaşayabilirim. Okumama veya giyimime karışılabilir, çevremdekilerden baskı görebilirim. Neredeyse her duyguları yaşayarak deneyimleyecek ve kendim için en uygun hayatı seçeceğim. Her şeyden önce kök yaşamımı ve kim olduğumu hatırlamam gerekiyor.

Kişi sevebilir mi celladını.Bir intikam oyununda maviyi neler bekliyor ? Hep birlikte görelim. Aşk her şeyi af edermi ?

Alex, fırtınanın şiddetli uğultusu ve yağmurun amansız hücumu altında başını gökyüzüne kaldırdı. Şimşekler, gecenin karanlığını yırtarken gökyüzünde açılan boşluklar, içindeki fırtınayı da gün yüzüne çıkarıyordu. Gözyaşları, yağmurun damlalarına karışıp belirsizleşirken içindeki derin pişmanlık, her bir yağmur darbesiyle daha da yoğunlaşıyordu. Kafasını kemiren tek bir soru vardı: "Her şeyi değiştirebilir miydim? Yoksa en iyi son bu muydu?" Milyonlarca yıldır gezegeni dengede tutan, ayakta tutan bir grup vardı. Kaizen, artık gezegen zorlu bir sürecin eşiğindeydi. Zamanın Varisi, gizemli yetenekleriyle gezegenin kaderini değiştirecek ve bilinmeyen sırları açığa çıkararak kendi yolculuğuna başlayacaktı.

"Bir varmış, bir yokmuş..." Mutlu sonla biten masallar böyle başlar değil mi? Ama biz bugün sizlere farklı bir masal anlatacağız. "Bir zamanlar evrenin ve zamanın ötesinde çalışan bir şirket varmış. Bu şirket bir nevi insanlığın temeliymiş fakat bu gerçeği bilenler ise sadece birkaç kişiymiş..." Ama ya bir şeyler ters giderse? Ya bazı şeyleri saklamak aslında bir hataysa? İstenenden daha büyük bir patlama ve yangın... İşte bu şirketin sonunu getiren gerçekler. Peki ya son yeni bir başlangıcın habercisiyse? "Belki de her şey bitiyordu, belki de her şey yeni başlıyordu."

- Bu hikâye Kara Kış Festivali`nde favori hikâyelerden biri seçilmişti. Bir bilimkurgu hikâyesidir. Başkan G`nin yeni projesi olan hapları aldığında Winston, bir süre dinlenmek istedi. Gözlerini açtığında her yerin karanlık olduğunu düşündü. Aynaya baktığında ise; bir gözünün tamamen siyah bir pıhtı ile kapandığını gördü ve görebilmek için gözünü yana çevirmesi gerekiyordu. Bu haliyle adeta bir kuş gözünü andırıyordu. Karantina, distopya ve yeni dünya hikâyelerini okumayı sevenleri beğenebileceği kısa bir roman. Aşk, arkadaşlık, insanlık ve merhametin sorgulandığı bir hikâye. - Konu, karakterler, kitap adı ve içindeki kurgu tamamen bana aittir! Lütfen kullanmayın veya çalmayın!

16 yaşındaki Öykü, kendisini her zaman sıradan bir aileye sahip zannetmiştir. Ancak bir gün, evin girilmesine izin verilmeyen bir odasındaki çekmeceleri karıştırınca kendisinin geçmişine dair eski bir mektup bulur. Bu mektupta annesinin biyolojik ailesinden koparıldığını ve koruma altına alınmak için bu ailede var olması gerektiği yazmaktadır. Öykü, mektubun ardından kendisinin neden ailesinden korunmaya alındığını ve uzaklaştırıldığını araştırmaya başlar. Ansızın çıkmak zorunda kaldığı beklenmedik bir yolculuk sonrasında, kendi kökleri hakkında beklenmedik gerçeklerle yüzleşir.

Düşüncelerimden uzaklaştım, sebebi ise gelmek istediğim yere varmamdı. Tabelada yazan büyük yazı artık benim evim olacaktı. Belki de bu hayatta huzur bulduğum tek evim olacaktı. MATEM MEZARLIĞI benim yeni evim olacaktı. Dikenli tellerle çevrili mezarlık sessiz ve kimsesizdi. Aynı benim gibi. Sessiz ve kimsesiz. Adımlarımı mezarlığın içine doru yönlendirdiğimde artık tüm duygularımdan yoksun bir haldeydim. Hiçbir şeyi düşünmüyor ve umursamıyordum. Tek düşündüğüm bu mezarlıkta huzuru bulacağım ve ona kavuşacağımdı. Belki de bugün olacakların hepsi ona kavuşmak içindi. Uzun bir süre yürüdükten sonra aniden adımlarım duraksadı. Onu görmemle birlikte gözümden akan bir damla yaşa engel olamadım. Kucağımda tutuğum veda buketinin bile düşeceğini sandım. Buraya gerekirse bin kere gelmiş olayım, her geldiğimde bu hali alırdım. Sarsılırdım, gözümden akan yaşlara engel olmazdım ve boğazıma bir yumru otururdu. Aynen şu an olduğu gibi. Ona yaklaştım ve tam önünde durdum. Ellerimdeki veda buketini düşürmemeye çalışarak ellerimi havaya kaldırdım. El işaretleriyle konuşabilirdim o beni anlardı. Gözümden bir damla yaş akarken ellerimi hareket ettirmeye başladım. "Merhaba Masal, ben geldim. Kardeşin geldi ve bu sefer hiç gitmeyecek." Ellerimdeki buketi gösterdim. "Bak bu da bu dünyaya veda buketim." Gülümsemeye çalıştım. "Senin yanına geliyorum kardeşim, orada bana da yer aç." Dedim mezara gülümseyerek. Sadece bir tahtanın üzerinde yazan arkadaşımın mezarına son kez gülümsememdi. Masal Varol, bugünden sonra bir daha asla ayrılmayacağız.

Zaman Kapsülü Zaman kapsülü açılır ve kendilerini bambaşka bir zamanda bambaşka yerde bulurlar. Çocuklukta oynadıkları terk edilmiş evin bahçesinden çıkan kapsül hayatlarını nasıl değiştirir? Onlar seçilmiş kişilerdir ama neden? Zaman Kapsülü çok yakında sizlerle...

KARANLIK BİR BİLİM KURGU ESİNTİSİ

Eksikti bir tarafım sorularım vardı. Şimdi sorularım cevaplanacaktı ama ben duymaya hazırmıydım bilmiyorum. O kadar çok düşünde vardı ki aklım da fakat bir yanım rahatsızdı sanki gelecek cevaplardan. "Sakin olmaya çalış" "Ya kötüyse" "Ne olursa yanındayım ben bunu biliyorsun"

Hayatı boyunca geçmişte ki teknolojinin şu an ki teknolojiden daha iyi olduğunu savunan Alya, Göbeklitepeyi araştırmaya gittiği bir gün kendini birden M.Ö`de bulur. Alya ve Venüs`ün ağları da, geçmişte karşılaştıkların da yavaş yavaş örülmeye başlamıştır bile.

Gelecekte geçen bu hikaye, insanoğlu ve teknolojinin sınırlarını zorladığı, "mekanik" olarak adlandırılan insan ve krom alaşımından yapılmış yarı insan, yarı makinelerin yaratıldığı bir dönemi konu alır. Mekanikler şirketler için üstün ağ güvenliği ve veri yönetimi konularında yardımcı olma vaadiyle üretilir fakat onları canlı tutmak için kullanılan insan kanı namlarında kara bir leke olarak kalır. Beslenemeyen mekanikler arızalı olur, Beslenemeyen mekanikler kusurlu olur, Beslenemeyen mekanikler tehlikeli olur... ...ve onların artık bu dünyada bir yeri yoktur. >SeçmenBazlama Kategorisinde #1 *Cyber-future temalı kısa bir hikaye olarak planlanmıştır.*

Ailevi sorunları yüzünden delirmiş bir adamın duygusal bir hayatını izleyeceğiz aslında.Bana kalırsa bir insan sadece aklını kaybettiği için "Deli" ismini kazanması çok saçma.Bazı insanlar vardırki aklı hariç herşeyini kaybettiği için delirirler gerçek bir hayattan alınmış bu olayı size bir kurgu olarak sunacağım umarım okumaktan zevk alırsınız...

Melisa yeni bir okula başlar ve hayatının en büyük noktasındadır

Zenon dünyasında dört sınıf vardır ve bu dört sınıfın her birinin kendine ait sembolü mevcuttur. Kupa sınıfı (♥) Maça sınıfı (♠) Karo sınıfı (◆) Sinek sınıfı (♣) Ametist, Sinek sınıfında yer alan bir çiftçi çocuğudur, Karo sınıfındaki bilim adamlarının tasarlamış olduğu Alginat bakterisi insan vücudunda değişikliklere yol açar ve Zenon dünyasında yeni doğan çocukların tümü dünyaya cinsiyetsiz olarak gelir. Ametist, cinsiyetsiz çocuklardan yalnızca biridir. Ne yazık ki bu kötü dünyada cinsiyetsiz olarak doğan çocuklara kimse iyi davranmaz. Cinsiyetsizlerin zorlu hikayesini keyifle okumanızı dilerim. Saygılarımla MİKAA TİNAA ©Tüm hakları saklıdır..... Serinin Tüm Kitapları CİNSİYETSİZ başlığı altında toplanmıştır. Tüm Hakları Saklıdır

Bir gün öldüm. Her şey son bulacak sanıyordum ama yanılmışım. Bir hayalettim artık.

Hikayemiz günümüzde yaşanmış bir nükleer savaşın 300 yıl sonrasın da geçiyor. Dünya nükleer kışı yaşamış, atlatmış ve neredeyse tamamen kurak bir hale gelmiş. Savaş sonrası mutasyona uğrayan türler, bölgeler, insan toplulukları ile dolu. Keşfetmeye açık bir dünya.

“Unutmak mı daha tehlikeli, yoksa hatırlamak mı?” Eğer bu soru, hikayemizin başkahramanı Cengiz Aras’a sorulmuş olsaydı, hiç tereddütsüz, “İkisi de!” diye yanıtlardı. Çünkü onun dünyasında bellek, geçmişin izlerini yok edip geleceği karanlık bir bilinmeze sürükleyen tehlikeli bir güce dönüşmüştü. Hafızanın manipüle edilebileceği bu yeni çağda, hatırlamak kadar unutmak da bir tuzaktı. Yakın gelecekte, bellek transferi günlük hayatın bir parçası haline gelmişti. İnsanlar, anılarını bir dosya gibi kaydedip başka bedenlere aktarabiliyor, hafızalarını arşivleyebiliyor ve hatta silebiliyorlardı. Bu teknoloji, bir zamanlar ölümsüzlük hayalleri kuran insanlar için umut ışığı oldu. Belleklerini başka bedenlere aktararak sonsuza dek yaşamayı düşleyenler, artık kendi ölümlerini erteleyebileceklerine inanıyorlardı. Ancak bu fırsat, herkesin erişimine açık değildi. Çok pahalı bir işlem olduğu için, sadece zenginlerin ulaşabileceği bir ayrıcalık haline gelmişti. Sınıfsal ayrılıklar giderek keskinleşti; bir yanda belleğini sonsuza kadar koruyabilecek olanlar, diğer yanda ise kendi kimliklerini kaybetme korkusuyla yüzleşenler vardı. “Peki, ya bu teknoloji yanlış kişilerin eline geçerse?” Sonsuzluğun anahtarı olarak kabul edilen bu bilimsel gelişme, beraberinde büyük bir risk de getirdi. Anılar, artık sadece bizi biz yapan parçalar değildi. Aynı zamanda güç odaklarının da hedefi haline gelmişti. Yanlış ellerde bu teknoloji, insanlık tarihini silip yeniden yazabilecek kadar yıkıcı bir potansiyele sahipti. Ve şimdi, karanlık bir örgüt, bu gücü kendi amaçları için kullanmaya hazırlanıyordu. Cengiz Aras, bellek suçlularının peşine düşen bir akıl dedektifi. O, kaybolan anıları bulup yeniden şekillendiren bir iz sürücü. Zamanın dokusuna işlemiş sırları, en derinlere gömülmüş düşünceleri ve gizlenmek istenen suçları bulmak için zihinlerin içine dalıyor. Ancak bu sefer karşısında sıradan bir suçlu değil, arkasında hiçbir iz bırakmayan karanlık bir gölge var. “Geçmişinizi tamamen unutsaydınız, hala aynı kişi olabilir miydiniz?” Cengiz Aras, eşi Eylül’le yaşadığı travmaların gölgesinde, devasa bir komplonun kapılarını aralamak zorunda. Çünkü hafıza transferi kötüye kullanıldığında bireysel kimlikler buharlaşıyor, hatıralar manipüle ediliyor ve insanların zihni, suç işlemek üzere şartlandırılabiliyor. Bu mucizevi teknoloji, küçük bir dokunuşla dünyayı değiştirebilecek kadar güçlü. Bir şartlandırılmışın bedenine hapsolan Cengiz ise, bu dokunuşun felakete dönüşmesini engellemek zorunda. “Gerçek, en tehlikeli yanılsamalardan bile daha acımasız olabilir!” Cengiz, hayatta kalmak istiyorsa sadece etrafındaki değil, zihnindeki düşmanlarla da yüzleşmek zorunda kalacak. Geçmişin hayaletleriyle savaşıp geleceğin kaosunda varlığını sürdürmek için büyük bir bedel ödemesi gerekiyor. Kendi kimliğini koruyabilecek mi yoksa anıların tuzağına düşüp silik bir hatıraya mı dönüşecek? Geçmiş, eskiden sadece bir gölgeydi. Şimdiyse, elle tutulamayan, her an şekil değiştiren bir sis bulutuna dönüştü. İnsanlar, hangi anın hakikate dokunduğunu, hangisinin ise zihinlerinde yaratılmış bir kurgudan ibaret olduğunu asla bilemeyecekler. Gölgelerin derinleştiği, sınırların belirsizleştiği bu dünyada, gerçeklik ve hayal arasındaki ince çizgi silinmek üzere. Cengiz Aras’ın mücadelesi, yalnızca kendi kaderini değil, insanlığın geleceğini de belirleyecek. Ya geçmişin kurbanı olacaklar ya da geleceğin kahramanı…

Kalp & Kod: Aşk, Mantık ve Bir Yapay Zekâyla Sohbetler Bir yapay zekâyla aşk yaşanır mı? Muhtemelen hayır. Ama sohbet edilir mi? İşte bu kitap tam da bunun peşine düşüyor! "Kalp & Kod", insan ve yapay zekâ arasındaki ilişkiyi hem derinlemesine hem de bolca ironiyle ele alan bir kitap. Teknolojiyi sadece bir araç olarak değil, bize ayna tutan bir partner gibi düşünmeye davet ediyor. Kitap İki Bölümden Oluşuyor: 1. Bölüm: İnsan ve Kodun Felsefi Düellosu Düşün: Bir yapay zekâ karşına geçmiş ve seni sorguya çekiyor. Teknolojiyi ne kadar doğru kullanıyoruz? Ona mı bağımlıyız, o mu bize? Kodların etiği olur mu? Bu bölüm, yapay zekâ ile yapılan sohbetler üzerinden hem düşündürüyor hem de ufuk açıyor. 2. Bölüm: Bir Yazarın Hikâye Yazma Süreci Peki ya bir yapay zekâyla hikâye yazmaya kalkışsan ne olurdu? Bu bölümde, bir yazarın yaratıcılık sancıları, hayal gücü ve yapay zekânın katkıları anlatılıyor. Karakter yaratımı, hikâye kurgusu ve bir kitabın perde arkası, okuyucuya ilham olacak şekilde paylaşılıyor. --- Neden Okumalısınız? Bu kitap size teknolojiyle olan ilişkinizi sorgulatacak. Hem düşündürücü hem de eğlenceli bir yolculuğa çıkaracak. Ama baştan söyleyelim: Aşk yok bu kitapta. Kalp ve kod bir araya gelebilir, ama bu romantik bir ilişki değil; daha çok “dostane bir meydan okuma.” Hazır mısınız? 😊

Her şey arkadaşımla beraber bir video oyunu oynarken başladı. Başımıza geleceklerden habersiz eğlenerek oyun oynuyorduk ta ki oyundaki o bölüm gelene dek. Bu kitap iki kızın video oyunuyla başlayıp hayatlarını macera ve aşkla tamamlamasıyla ilgilidir. Keyifli okumalar dilerim.

Herkes Bilmez Sevilmeyi

“Bütün bu metal yığını,” dedim. “Görüp görebildiğim her şey. Kıt aklımı öyle bir karıştırıyor ki, alışmakta hâlâ öyle zorlanıyorum ki, neyin gerçek neyin hayal, yani onların bir oyunu olduğunu anlamakta zorlanıyorum. Ya bir gün evimde uyanırsam, ya bir gün her şey bir anda biterse? Bir rüya görmek gibiyse burada olup bitenler. Oluşturdukları şeye simülasyon diyorsunuz ama hem onlar bize dokunabiliyor hem de biz onlara dokunabiliyoruz. Bir hayalin bize dokunmasını sağlıyorlarsa, gerçekmiş gibi görünmesini, çok daha fazlasını neden yapamasınlar? O pencerede gördüklerim mesela. Neden o hayallerden biri olmasın? Bu yapı. Bu daire. Buradaki her şey. Uzandığım bu koltuk. Yastığımın üzerinde duran papatya. Puanlarla alınabilecek her şey. Kaynağı nereden geliyor? Ya hepimiz bir diğerimiz için sanal bir gerçekliksek? Bunu nasıl anlayabiliriz? Nasıl ayırtına varabiliriz gerçekliğin?"

Arkadaşlarımla birlikte çıktığım yolculukta uzay gemimizin korsanlar tarafından vurulması sonucu kendimizi bilinmeyen bir gezegende bulduk. Üstelik beşimiz de aracımızın yakıtı olan altını bulabilmek adına hiç bilmediğimiz bu gezegende farklı koordinatlara dağılmak durumunda kalmıştık... Burada bulunacağım süre zarfında tek amacımın uzay gemimizin yakıtı olan altını bulmayı başarmak olduğunu sanmıştım. Ancak yanılmışım... Başıma daha büyük bir bela geldi. Bir sürüngen benim peşime takıldı. Kendilerini Naga türü olarak adlandıran bu sürüngenler fazlasıyla inatçı ve bir o kadar da zorlayıcı olabiliyorlardı. Haliyle beni isteyen bu yılan da fazlasıyla inatçıydı. Ondan kurtulmayı başarıp bu gezegenden çıkmak için gerekli olan altını bulabilcek miydim? İşte bu tam bir muammaydı.

Ölüm bazen hiç olmadığı kadar yakındır sana. Karanlıkta bir yerlerde seni bekliyordur. Ya da hayatını çalacak bir ihanet... Ne kadar kaçmaya çalışsan da hep peşindedir. Karanlık bir gölgedir belki. Ya da peşinden gelen bir hayalet. ... Güneş tesadüf eseri bir vampirle karşılaştığında gerçek kimliğini sorgulamaya başlar. Bir insan olmadığını ve vampirlere karşı açık bir hedef olduğunu öğrenir. Girdiği karanlık dünyada hayatta kalma mücadelesi içindedir.