Kitap Tür Kategorileri

Bir katil ve bir polis... Birbirlerinin gelecekleri olduklarının farkına vardıklarında belki de çok geç olacaktır...

Lia, çaresizlikle yazdığı bir mektubu hiç tanımadığı birine gönderir. Yalnızlık, zorbalık ve umutsuzluk içinde boğulan genç kız, son çare olarak hapishanedeki birine sesini duyurmaya çalışır. Ancak bu mektup, Seoul’un en tehlikeli mahkûmlarından Jeon Jungkook’un ellerine ulaştığında, Lia`nın hayatı tahmin edemeyeceği kadar büyük bir değişimin eşiğine gelir. Jungkook, geçmişi karanlık ve öfkesiyle tanınan bir adamdır. Yıllarca hapiste yatmış bir katil, fakat Lia’nın masum isteği onun içinde uzun süredir bastırılmış bir tarafı uyandırır. Lia, yardım dileğiyle yazdığı mektupla yanlış kişiyi seçtiğinin farkında değildir, ancak bu yanlış seçim, onu tehlikeli ve geri dönüşü olmayan bir yola sürükler. Bir tarafta acımasız bir dünyada hayatta kalmaya çalışan genç bir kız, diğer tarafta ise intikam ateşiyle yanıp tutuşan bir adam… Lia’nın masum dostluk arayışı, ölümcül sırların ve karanlık niyetlerin kilidini açacak. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Peki, bu tehlikeli dostluk Lia’yı kurtaracak mı yoksa daha da karanlık bir sona mı sürükleyecek?

Yeni yılın ilk dakikaları ve beş yakın arkadaşın geçirdiği korku dolu 25. saat... Beş kız arkadaş yılbaşını birlikte geçirmek için Aden`in sevgilisi Doré`nin müstakil evinde kalmaya karar verirler. Gecenin ilerleyen saatlerine doğru kar şiddetini arttırmış her şey mükemmel gidiyorken aralarından bir kişinin odada olmadığını fark ederler. Yere kadar uzanan pencerenin önünde gördükleri bir çift ayak izi ile onları uzun bir gecenin beklediğini anlamışlardır. Peki etraflarında gezinen bir düşman mı vardı yoksa o düşman içlerinden biri miydi? [Kurgu tamamen şahsıma aittir. Çalınması, alıntı yapılıp kaynak belirtilmemesi durumlarında hukuki süreç başlatılacaktır.]

(#18) dark romance mafya kurgusudur. Eren İpek Şahin, çocukluk aşkı olan üvey abisi Karan Sezer Şahin`in kendini istismar etmesiyle zihinsel olarak çökmeye başlar. On altı yaşındayken dünyası kararan, mafya hiyerarşinin dibine doğan bu genç kızın kontrol arzusu; üvey abisi tarafından istismar edildiği üç yıl boyunca tehlikeli bir hal alır. Ve hayatının dönüm noktası olarak adlandırdığı, ahlaki pusulası belirsiz olan bir adam karşısına çıktığında üç yıllık esareti sonlanır. Karşımdaki adamın ne soğuk ne sıcak bir tavrı vardı. O daha çok, bu mafya şehrinde gördüğüm diğer herkesten bambaşka bir rahatlığa sahipti. Onu erişilemez gösteren. Gözleri, size değdiğinde bile sizi görmüyordu sanki. O halde, ne diye beni gördü? "Prensesler masumdur, o yüzden, ne sen prens olabilirsin ne ben kötü cadıdan kurtardığın prenses. Zira, benim suç defterim fazlasıyla kabarık." dedim ona, kendimi açıklamak için. Kafasında eril bir film çekiyorsa ben o zavallı kızı oynayamam, bunu bilmeliydi. Gözlerini kapatmış, boynunu geriye atmış dinleniyordu. Konuşmam üzerine kaşlarını hafifçe çattı ve sanki içimi görüyormuş gibi bana baktı. "Fark edilebiliyor," diye geveledi umursamazca. Neden bu denli dokunulmaz duruyorsun? Yüksek zekalı, cinsel istismar mağduru bir kızın toplumun algılarını yöneterek, mafya şehrinde kendi örgütünü kurma hikayesi. Bu kitapta yazan her şey hayal ürünüdür asla gerçeklerle bir bağlantısı yoktur:)

5 yaşında yetimhaneden alınıp örgütte eğitim alan. 23 yaşına ordan kaçan bir kız ve onu öldürmek için tutulan bir katil. Sizce bu kitap bu kadar sademi hayır hiç bilemeyeceğiniz ters köşeler, kaos, kavga, gürültü burada hepinizi kitaba bekliyorummm. Amineeminetk <3

Hikâye Nihal`in evden çıkıp gittiği restoranda başlamakta Nihal restoranda otururken sürekli izleniyodur ve izleyen kişi onu kaçırmaya hazırlanıyordur ama Nihal`in bunlardan haberi yoktur Nihal restorandan çıktığında olaylar bambaşka bir rol almaktadır.....

ʙᴇɴ ʙɪʀ sɪʏᴀʜ ᴋᴜɢ̆ᴜʏᴜᴍ.☘︎ Sᴀᴄ̧ʟᴀʀɪᴍ ʀᴜ̈ᴢɢᴀʀɪɴ ᴇsɪɴᴛɪsɪʏʟᴇ ᴀʟᴀʙᴜʀᴀ ᴏʟᴜʀᴋᴇɴ ʀᴜʜᴜᴍ ʜɪᴄ̧ ʙɪʟᴍᴇᴅɪɢ̆ɪᴍ , ᴛᴀᴛᴍᴀᴅɪɢ̆ɪᴍ ʜɪsʟᴇʀᴇ ᴍᴇʏᴅᴀɴ ᴏᴋᴜᴍᴀʏᴀ ʙᴀşʟᴀᴅɪɢ̆ɪ ᴀɴ ʙᴇɴ ᴄ̧ᴏᴋᴅᴀɴ sᴀɴᴀ ᴛᴜᴛᴜʟᴍᴜşᴜᴍ. ᴋᴀʟʙɪᴍ sᴇᴠɢɪᴍᴇ ᴍᴇʏᴅᴀɴ ᴏᴋᴜʀᴋᴇɴ ʙᴇɴ ʙᴜ ɢɪʀᴅᴀʙᴅᴀɴ ɴᴀsɪʟ ᴋᴜʀᴛᴜʟᴀᴄᴀɢ̆ɪᴍ? sɪʏᴀʜ ʙᴜɢ̆ᴜʟᴜ ɢᴏ̈ᴢ ᴋᴀғᴇsɪ ʙᴇɴɪ ɪᴄ̧ɪɴᴇ ᴄ̧ᴇᴋᴇʀᴋᴇɴ ʙɪʀ ʏᴀɴɪᴍ sᴇɴɪɴ ʜᴀsʀᴇᴛɪɴʟᴇ ᴛᴜᴛᴜşᴜʏᴏʀ sᴇᴠɢɪʟɪᴍ. Uzᴜɴ ᴢᴀᴍᴀɴ ᴏʟᴍᴜşᴛᴜ sᴀɴᴀ ᴋᴇɴᴅɪᴍɪ ᴀɴʟᴀᴛᴍᴀʏᴀʟɪ. ᴜᴢᴜɴ ᴢᴀᴍᴀɴ ᴏʟᴍᴜşᴛᴜ sᴀɴᴀ `Mɪʀᴀᴄ̧` ᴅɪʏᴇ sᴇsʟᴇɴᴍᴇʏᴇʟɪ. ʏɪʟʟᴀʀ sᴜ ɢɪʙɪ ᴀᴋɪᴘ ɢᴇᴄ̧ᴇʀᴋᴇɴ sᴇɴ ʙᴀɴᴀ ʙᴜɴᴜ ɴᴀsɪʟ ʏᴀᴘᴛɪɴ? ʜɪʀᴄ̧ɪɴ ᴅᴀʟɢᴀ ᴋᴀʟʙɪᴍᴇ ʜᴀɴᴄ̧ᴇʀɪɴɪ sᴀᴘʟᴀʀᴋᴇɴ ʀᴜʜᴜᴍᴜ ᴏᴋşᴀʏᴀɴ ᴏ ʜɪs ᴛᴜ̈ᴍ ʙᴇɴʟɪɢ̆ɪᴍɪ ᴀʟɪᴋᴏʏᴅᴜ. ʙᴇᴅᴇɴɪᴍ ʙɪʀ ᴄᴀᴍ ғᴏɴᴜs ᴅᴀ sɪᴋɪşɪᴘ ᴋᴀʟᴍɪşᴛɪ sᴀɴᴋɪ. ᴀʀᴅɪɴ ᴅᴀ ʙɪʀᴀᴋɪᴘ ɢɪᴛᴛɪɢ̆ɪɴ ᴇɴᴋᴀᴢᴅᴀɴ ᴍᴜᴛʟᴜ ᴍᴜsᴜɴ? ᴀᴍᴀ ᴀɴᴅɪᴍ ᴏʟsᴜɴ ʙᴜ ᴇɴᴋᴀᴢ sᴇɴɪ ᴋᴀʟʙɪɴᴅᴇɴ sᴏ̈ᴋᴜ̈ᴘ ᴀᴛᴀᴄᴀᴋ.ʜᴇʀ ʏᴇʀ ᴋᴀɴ ʀᴇɴɢɪɴᴇ ʙᴏʏᴀɴɪʀᴋᴇɴ ʙᴇɴ ʏᴇɴɪᴅᴇɴ ᴋᴜ̈ʟʟᴇʀɪᴍᴅᴇɴ ᴅᴏɢ̆ᴀᴄᴀɢ̆ɪᴍ. ᴀᴅᴀᴍ ᴋɪᴢᴀ ʏᴀᴋʟᴀşᴛɪ ᴠᴇ ᴛᴜ̈ᴍ ʙᴇɴʟɪɢ̆ɪʏʟᴇ ᴋɪᴢɪ ʙᴇʟɪɴᴅᴇɴ ᴛᴜᴛᴜᴘ ᴏɴᴜ ᴏ̈ᴘᴛᴜ̈. Sonra Kızıl Ajderha ile Siyah Kuğu

Doğuşundan batışına kadar, Sırma Akçalı`nın trajik ve ürkütücü hikayesi. "Azap vicdana dönüşüp boğaza kuru bir leke gibi oturunca birileri ağlayabilmek için vicdanını boğmak zorunda kalır. Birileri kendi kötülüğünden utanırken bile ruhunun yalan fısıldadığını duyar. Ve pişmanlıklara ağlamak için aslında onları inkar etmekten başka çare kalmadığı böyle öğrenilir. Loş ışıklı bir ayna önünde belirir, oldun der. `İnsan olmak işte bu.`"

❝ Sadece sanatçılardan oluşan gizli bir topluluk. Sapkın, aykırı zevkler ve model/kurban olarak seçilen güzel kızlar. İşte NATURA tam da böyle bir yerdi. Vahşi doğa kurallarının geçerli olduğu gizli bir mabed. Ve vahşi doğanın kuralları gayet basitti, büyük balık küçük balığı yerdi. ❞ ⫷•⫸ Anlam arayışında olan yetenekli fotoğrafçı Aren Erdingi, kendini keşfetme amacıyla yolunun Natura topluluğuna düşeceğini öngörememişti. Birbirinden farklı zevklere, fetişlere ve zaaflara sahip bir sürü sanatçıyla tanışma fırsatı bulurken Natura topluluğunun onu dönüştüreceği kişilikten henüz habersizdi. Âlâ Ilgın ise bu hikâyenin neresinde miydi? Aslında hiçbir yerinde. Belki de tam ortasında. Eski bir psikoterapist ve şimdilerde köşe yazarı olarak sıradan hayatını sürdürürken onu Natura`nın derinliklerine sürükleyen gizem ise birbiri ardına işlenmeye başlayan seri cinayetler olacaktı. Âlâ, Sırtlan lakaplı seri katili yakalamaya koyulan bir avcıyken ava dönüşmesinin amansız hikâyesiyle karşı karşıya geldiğinde ne yapacağı tamamıyla belirsizdi. Tek bir şeyin önemi vardı, ya avsındır ya da avcı. Peki siz bu hikâyede av mısınız yoksa avcı mı? • NATURA, 2025`de sizlerle... NATURA adıyla yayınlanan ilk hikâyedir. UYARI: Bu hikâyede çokça kötü örnek oluşturabilecek türde yetişkin içerik bulunmaktadır. Okuyacak olanların dikkatine sunulur. Copyright © Tüm Hakları Saklıdır

"Tavşan kaç, tazı tut," diye son kez fısıldadı ve ses kesildi. Kabuslarının başlangıcı oldu bu ses. Her gün ölmeye uyandıkları, bir Tazı`nın tavşanları oldukları günlerin ilkiydi. Güneşe hasret kalacaklarını bilmiyorlardı. Öleceklerini de. Arkadaşlarını bir bir gömeceklerini de. Onlar Tazı`nın tuzağına düşmüştü ve olan tek şey buydu. Tazı katildi, onlar da kurban. Dediği gibi oyun da başladı. Oyun içinde oyun ve yine oyun. Üzerlerine sıçrayan kanlar. Tutkulu aşklar. Sarsılmaz dostluklar. 92 gün ve sonrası. Acı, kan ve gözyaşı. Hoş geldiniz. "Burası mahzen. O Tazı. Bizler de tavşanlarız. Burada her şey bir oyundan ibaret. Tazı eğlenen, bizler de ölenleriz."

Özel Karay Müzik Koleji’nde resitalden önce bırakılan resitalden sonrakiyle aynı olmayacak. Herkes yalana bulaşacak. Yalanlar resitali kanla başladı; yalanla son bulacak. Sanat Karay herkesin korktuğu, okulun istenmeyen kızıyken katılımın zorunlu olduğu piyano resitalinde kaderinin notalarını yalanların çaldığından habersizdi. Piyanonun tuşlarından akan yalan onunda parmaklarına bulaşmıştı. Artık gerçeği bulmaktan başka çaresi yok. Tabii onunda… Onun adı Devrim. Devrim Dinçer Demiralp. Yalanlar resitalinin baş şüphelisiyken, deliller onun aleyhine işlerken yanında bir tek o vardı. Sanat. Yalanlar resitali onları bir araya getirdi. Etraflarını saran engeller, karanlık sırlar ve ihanetlere rağmen gerçeği bulabilecekler mi? Üzerlerine bulaşan yalandan kurtulabilecekler mi? Bu hikayenin adı Yalanlar Resitali. Bu hikaye yalan söyleyen aptalların değil; yalanlar resitalinin kurbanlarının hikayesi.

Farklı yerlerde, farklı hayatın içine üç yıl arayla iki çocuk dünyaya geldi. Birbirlerinin kaderi olduklarını bilmeden biri dört biri yedi yıl yaşadı tek başına. Birbirlerini bulduklarında yapbozun tüm parçaları tamamlandı. Bir kaldırım taşında başlayan arkadaşlıkları dört yıl sürdü. Aynı kaldırım taşında ayrıldıklarında ise birbirlerini bulmaları yıllar aldı. Aradan geçen yıllar, küçük kızı genç bir kadın haline getirene kadar ellerini önce kendi ruhunun kanına ardından ise ilk cinayetini işlemesine neden olan herkesin kanına bulamasını sağladı. Korumaya söz verdiği kişiyi koruyamadığında, ihtiyacı olan herkesi korumak için kaptan olma hayalinden vazgeçti küçük çocuk ve büyüdü genç bir adam oldu. İstanbul yıllar önce onları ayırmamış gibi karanlık bir sokağında iki kayıp ruhu bir araya getirdi ve o gece herkesin kaderi yeni baştan yazıldı.

Bu kitap kötü karakter ve rahatsız edici içerikler barındırmaktadır. (Küfür ve şiddet) (Yetişkin içerik) Okurken buna dikkat etmenizi rica ediyorum. İnsanlar tanıdım ben; Sessiz, sesli, gür kahkahalı, acı çığlıklı insanlar tanıdım ben. Kadınlar tanıdım ben; Kimi uzun kimisi kısa fakat kaderleri farklı tarzda. Adamlar tanıdım ben; Kimisi iri kimisi cılız fakat meşakkatleri aynı oranda. Saçları ağarmış kadınlar gördüm ben; acılarını bağırlarına basmış kadınlardı onlar. Suskun adamlar gördüm ben; yorgunluklarını saklamış adamlardı onlar. Sevdalanmış hayatlar tanıdım ben kimisi kavuşmuş, kimisi ayrı düşmüştü yarinden. Küsmüş bedenler tanıdım ben; aynı yerden yara almış özür bekleyen insanlardı onlar. Ağıt yakan kadınlar tanıdım ben; Kimi yaşlıydı kimisi baharında almıştı yarasını tek şeyleri aynıydı: yüreğindeki acı! İntikamının ardına sığınmış küçük bedenler tanıdım ben; Yalanlarla kandırılmıştı ya da doğrusunu bildiği yalanlara inanmıştı içi yana yana! Düşman kardeşler tanıdım ben; ana aynı ana, ağıt farklı tonda! Kolu kopmuş adamlar tanıdım ben; vatan diyordu vatan! Vatana canım feda! Yara almış adamlar tanıdım ben; Acısı farklı boyutta: Öksüz yetimmiş oysa! Alev alev yanan bedenler tanıdım ben; Evlat acısı yaşamıştı yanardı kan ağlaya ağlaya. Hepsi aynı dünyada yaşayan anadan doğma bedenlerdi oysa! Kiminin gözleri renkli kiminin alev alev yanan kahveydi irisleri. Birileri vardı köz gibi bakan simsiyahtı gözbebekleri. Kimi tombuldu, Kimi zayıf ince belliydi aynada. Kimi iriydi devirir geçerdi her bedeni, bir söz bakardı yıkılmasına! Dinleri farklıydı, ırkları farklıydı lakin değişen adamlar tanıdım ben. Vatan, vatan diye diye eksilen bedenler tanıdım ben; Adları şehitti, şehit oğlu şehit! Birde bu Vatana kalleşlik yapan çürüyen etler tanıdım ben; leşti adları leş! Yalan, dolan, sevda, intikam bendini ben yapan sıfatlardı bunlar. Ama bir şeyi unuttular; bir gün toprağa girecek et parçalarıydı hepsi! İşte özeti âlâ budur "RAKKAS" Birer birer eksilen bedenlerin hikayesi...

Ben acımasız bir katildim, zamanında acımasızca darp edildim. Artık kurt büyüdü avlar belli yerleri belli. Daha ne!? Hadi. Kurdun ininden çıkma vakti geldi. ...... Bir travma ve ardındaki acı gerçekler Yaşanan travmanın bir ruhta sebep olduğu yaralar. Bu ruha sahip olan genç bir adam... Sesizce toplum içerisinde gezen bir katil... Kana olan ihtiyacı her gün biraz daha artar ve bu onun daha fazla cinayet işlemesine neden olur. Küçük kumarlar oynayarak kimliğini gizli tutmaya çalışır. Zamansız bir sevgi seline tutulan genç ve güzel bir doktor. Belkide o kumarın ta kendisi...

Ölümün ürpertisini hissederek uyandım. Daha önce hiç böyle bir şey hissetmemiştim ama biliyordum bu ölümdü. Yanlış hissetmiş olmayı diledim ve zihnimdeki çığlıkları en tozlu raflara bıraktım. İmkansızdı... Ölüm hissedilemezdi değil mi? Vücudumda hissettiğim, tenime değen ılık ıslaklık kesinlikle ablamın yeni bir şakası olmalıydı. Az önce hissettiğim hisler beni rahat bıraktı. Her şaka yaptığında oluşan, o şirin bir o kadarda sinir bozucu olan yüz ifadesini görmek için Elna`ya döndüm ama ablama döndüğümde görmeyi beklediğim kesinlikle kanlar içerisindeki bedeni değildi.

Seslenişlerimiz boşumaydı. Ne o bizi duyabilirdi, ne de biz ona sesimizi duyurabilirdik.. Bir kelebek daha, hayatının baharını yaşayamadan göçmüştü bu dünyadan.. İnsanların ayaklanması için, daha kaç kelebeğin göçmesi gerekiyordu bu dünyadan? Ben kardeşimi kaybetmiştim. Ama bu insanlık, bir günah daha kazanmıştı.. Ben arkadaşımı kaybetmiştim. Ama bu insanlık, daha da vicdansız ve kör olmuştu… ~~~~~~~~ “Kelebeklerin ömrü neden bu kadar kısa?” Herkesin sorduğu bir sorudur bu aslında. İnsanların, hayvanların, bitkilerin ve böceklerin. Aklınıza gelebilecek her türlü canlının sonudur ölüm. Şimdi hüznün, acının, hayal kırıklığının ve aşkın başladığı yerdeydik. Ben Umay Karahan. Her gün her saniye, bir kelebek daha ömrünün sonundaydı. Ve, bende o kelebeklerden biriydim… Benimde hikayem şimdi başlıyordu.Yalanlarla, öfkeyle, hırsa ve en önemlisi aşkla dolu bu hikayeme. “Sende hoş geldin kelebek…”

Bir iş uğruna insanları öldüren motorcu bir katil ve katılın peşine düşen kadın polis... ~ Herkes küçük bir çocukken saftır. Hem temiz anlamında, hem de kolayca herkese kanan ve güvenen anlamında. Güvenmek aptallıktı.

Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz? "Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği bu okulun mevcudu yavaş yavaş azalırken polisler ve yetkililerin okulu mühürleme kararı almaması iyice odak noktası haline gelmişti. "Sizce bu okulda neler oluyor?"

Bir kadın vardı... Ateşin ruhuna sahip. Yaratılışındaki tek duygu nefret. Kehanetlerde anlatıldı. Efsanelerde, masallarda duyuldu. İrislerindeki karanlık tüm dünyasını kapladı. İntikam için yaşadı. Öldürdü. Ama kendisi daha çok öldü. Ve bir adam... Kadın, adamın duygularını çaldı. Bir tek nefreti bıraktı. Adam her yerde kadını aradı. Öldürmek için. Kadın öldüğünde adam duygularına kavuşacaktı. Kader onları birleştirdiğinde kadın insanlığın kıyameti oldu, adam kadının. Adam, kadının karanlığına yıldızlar çizdi. Kadın ise adama bir kalp. *** "İşini yap avcı." "Beni paramparça ettin be kadın! Şimdi sen söyle. Görevi öldürmek olan ben miyim avcı, yoksa kalbimdeki okun sahibi gözlerin mi?"

“B-Ben seni öldürmedim ki Mehir,” dedi gözyaşları arasında titreyen sesiyle.Sıcacık elleri buz gibi olmuş ellerimi sıkıca kavradı ve konuşmaya devam etti. “B-Bak yaşıyorsun sen.” boşta olan elinin avucunu yanağıma koyarak okşamaya başladı.Bu hareketiyle gözyaşlarım artık hapis oldukları yerden çıktılar ve bir damla yaş usulca süzüldü sağ gözümden. Hızlıca akan yaşı sildim ve zorda olsa araladım ne zaman titremeye başladıklarını bilmediğim dudaklarımı. İşaret parmağımı göğsüne bastırıp iki kere sertçe vurdum.Gözlerimi kıstım ve “Sen benim hayallerimi öldürdün Atlas Keskin.Ölmesem bile ben artık senin yüzünden yaşayan bir ölüyüm.Senin yüzünden!” dedim sonunu bastırarak ve duygusuz bir sesle.“Şimdi git ve bir daha sakın karşıma çıkayım deme,sakın!” dedim net bir şekilde. Onunda sağ gözünden bir damla yaş akarken hızlıca arkasını döndü bana ağladığını göstermemek için ama ben görmüştüm ve o tek bir damla gözyaşını görmek canımı hiç yanmadığı kadar yakmıştı. Ne yapacaktım ben şimdi onsuz…ne yapacaktım ben?Mehir Atlas’sız olmadan ne yapacaktı?

Sisli bir gecenin unutulmaz kan ve demir kokusu. Zevkler ve Hayatlar, Montajlar ve Şantajlar. ••• Kanlarının içinde boğularak biri, KATLEDİLDİ. Bu aramızdan birisi de olabilirdi? birileri de olabilirdi. O gece hepimiz bir partiye davetli olarak katılmıştık ama çıkışımız şüpheli ve korku dolu olmuştu. Heryeri kan ve demir kokusu kaplamıştı, eğlenmeye gittiğimiz o gece bir cinayete tanık olmuştuk. Bir silah sesi, çığlık, kanlı bir fotoğraf... ••• Ölümün en soğuk kış günlerinden biriydi bu Aralık ayı. Ölümün şehirimize kucak açtığı kanların eksik olmadığı kış günü. Kalbinden vurulmuş, vurulduğu odanın içi kanlarla boyanıp, mantar panosuna kanlı fotoğrafı yapıştırılan bir genç... ••• KANLI MONTAJ:Katliam ________________________

Kitabı okumadan hiç bir şey öğrenemezsiniz. Unutmayın! Cinayetler sırların içinde saklıdır. Ve katillerin sır dolu notları vardır.

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

UYGUNSUZLAR, sırlarla dolu bir sürü karanlık ruhun entrika dansıdır. Bir adam babasının ölümü ardından yıkılan hayatı ve sakladığı bir sebepten yıllarca uzak durduğu memleketine geri dönerken, bir kadın yıllar önce bir bataklığa gömdüğü sırrının ağırlığı altınd boğulmakta, başka bir adam babasıyla yüzleşebilmek için gözü kör bir kararlılıkla fedakarlıklar yapmakta, başka iki kadın çocukluk arkadaşları hakkında derin şüpheler duymaktadır. Yalın Erde`nin gizemli bir niyetle Samsun`a dönüşüyle başlayan tehlikeli olaylar, eski dostları ve düşmanları bir araya getirecektir.

Normal bir şekilde evimdeydim tek yaşıyordum arkadaşım yoktu bir gün herzamanki gibi odamda film izlerken pencereden biri girdi bir adam. evim tek katlı kücük bir evdi ,adam birilerinden saklanıyormuş gibi odamda saklanıyordu pencerenin yanındaki duvarda gittilermi diye baktı beni fark etmedi üzerimde dantelli siyah üst altına dantelli siyah şort vardı hemen örtü alıp kendimi sardım ve oradaki herhangi bir vazoyu ona fırlatmak için elime aldım biraz ona doğru yaklaştım tam atıcakken elimi tuttu ve beni kendine çekti etrafa bakıyordu bir süre sonra beni ittirdi ve oradan gitti ne olduğunu anlayamadan pencereleri kapattım ve yatağıma uzanıp örtüyü üzerime örttüm .

Acı nedir çok iyi bilirim. Nasıl bir his olduğunu ama bana yaşatanları affetmem. Kalbimde bir an için sevgi kaldıysa onuda saklarım ihtiyaç olur diye ama gerisi hepsi nefret ölüm bir kan şeklindedir

Çoksatan gerilim kitaplarının ünlü yazarı olduğunuzu düşünün. Kurguların, karakterlerin tanrısı olduğunuzu. Ancak hiçbir şey sonsuza dek sürmez. Tek bir anda hayatınız değişebilir. Başka birinin yazdığı kurguda bu sefer kurban olabilirsiniz. *** “Sorunlarından kaçarsan onlar büyür, Ophelia. Ve bir yazar olarak bunu benden daha iyi biliyor olmalısın.” Ona “Ehvenişer ne demek biliyor musun?” diyerek karşılık verdim. Gri gömleği, gerilen kasları yüzünden can çekişiyor gibiydi. Ne bana döndü ne de cevap verdi. Zaten vermesini de beklemiyordum. "Kötünün iyisi, demek. Tüm kötü seçeneklerin arasından en katlanabilir olanı seçmek demek." İşte o zaman geniş bedenini yavaşça bana çevirdi. Yorgundu. Belki benden daha yorgun. Ama o kadar güçlü ve heybetli duruyordu ki onun yanındayken kendimi güvende hissediyordum. Belki de o ehvenişer değildi. Elimde kalan tek iyi seçenekti.

Toygar kibarca kızın koluna dokundu “Adınızı rica etsem.” Dedi. “Dalya.” Dedi. Toygar içinden “Demek adın yıldız çiçeği, yıldız çiçeğim.” Diye geçirdi. ... Toygar yaşamayı değil ölmeyi seçti, Aras ise Toygar`ın anısını yaşatmak için herkesi öldürmeyi tercih etti. Ama onun ölümü ise bir doktorun sesinde oldu.

Tiyatro Hocası bir çete lideri, ardında duran altı yaralı genç. “Nedenlerimiz var ve sadece kendi nedenlerimizi değil birbirimizi öğrenmemiz lazım. Öğrenelim ki anlayalım, anlayalım ki kaçmak istediğimiz her an tutunacak kişi yine birbirimiz olalım. Yalnızlıkta boğulmaktansa kim olduğunu en karanlığına dek bildiğimiz kişinin elini tutabilelim.”

Not: Kapak şahsıma ait değildir. "E-book Kapak Oluşturucu" uygulamasının şablonlarından birini kullandım. Halk ve medya tarafından büyük bir sevgiyle karşılanan Tayfun Kaya, oğluyla birlikte iş yemeği için gittiği restoranın bodrum katında, göğsündeki yanık "LM" iziyle ölü bulunur. Ölümünden uzun bir süre sonra oğlu Keskin Çelik Kaya`nın arabasının, kaputundaki LM iziyle bulunması ve ondan bir daha haber alınamaması olayı daha da derinleştirir. İlerleyen yıllarda bu olayların tekerrür etmesi, ülkeye yeni bir adli vaka kazandırmış olur. Bu dosyanın savcısı olmayı kabul eden Lamia Minel Arsin, hayatının dönüm noktasına açılan kapıları sonuna kadar açtığının farkında değildir. ~ yalan söylediler, inci tane`m. masum bir ruhu kimse kanla lanetlemezdi. ama senin kulağına nefes için ağlamaya başladığın ilk an, hayır daha önce annenden kestiklerinde bağını, kanı fısıldadılar. ve sen inci tane`m kan kokmak için, fazla cennet kokuyordun.