Hayatı yalan olan bir kız.
Hayatı, intikamdan ibaret olan bir kız. İntikam için kullanılan, intikam için ailesinden uzak tutun kız.
.
Gerçek ailem kurgusudur
*16 yaşında ki bir kız baskıcı Ailesi onu evde beklerken eve geç kalmıştı. Kaldırımda gördüğü kediyi severken dalmıştı bu yüzden Yaşanacakları bilmiyordu. Kız eve vardıgında kapıda onu karşılıyan yüzü kıpkırmızı sınırlı bir baba beklemiyordu.. kız babasından dayak yedikten sonra sokağa atılması ile gece nin soğuğunda Patlak kaşı, kanayan dudağı ve bir kaç kızarık, Morluk izi ile karanlık sokakta yürüyordu... Peşine takılan bir adamla korkan kız koşmaya başlar.. evleri şehirden uzaktaydı. Koşarken bir eve rastlayan kız hızlıca kapıyı çaldı. Kalbi yerinden çıkacak gibi atıyordu...*
*Bu eve gelmesinin hayatını değiştireceğini bilmiyordu. Kapıyı Yirmi altılarında bir adam açmıştı...*
Selam, Kitabımda her hangi bir sorun yada rahatsız edici bir durum olursa bana bildirmeniz yeterlidir.
Her hangi bir kötü yorum yada zorbalama istemiyorum. Sevmediyseniz lütfen kitabı okumayın.
(Not: bu Kitapta: Argo kelimeler, şiddet, ön yargı ve yaş farkı vardır...)
•°•* Sevgilerle Naz*•°•
İlk kitabım olan yanlış numara kitabıyla karşınızdayııııımmm...
İyi okumalaarr...<3
Derin ve Aras...
Derin`in abisine yazacakken telefon numarasını son iki hanesini yanlış yazıp yanlışlıkla hayatının aşkını bulması...
Mizah,kaos,eğlence istiyorsan doğru yerdesin
dostum.Bu hikaye tam sana göre.
Gel seninle Aylança`nın hayatına birlikte tanık olalım.
Asla yerinde durmayan ,tek yaptığı iş evde kıç büyütmekten başka bir şey olmayan,ama nasıl bir zıtlık bilinmez aynı zamanda aşırı hiperaktif olan 1.55 Aylança.
Ya bu kızımız doğumda karıştırılmışsa,daha doğrusu bile istiye karıştırılmışsa..
Ve yeni ailesi aşiret çıkarsa.
🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺🐺
Hikayeme besmele ile başlayıp sela ile terk
edebilirsiniz.
Hayırlı Günler.🤘
Yaşarken ölebilir miydi insan?
Ben kaç defa ölüp yeniden dirilmiştim?
Yaşıyordum,bir ölüden farksız nefes alıyordum.Düşmüştüm,sürünmekten başka bir şey yapmıyordum.Çabalıyorum,olduğum yerde dönüp duruyorum.
Bana neler oluyor?
Ölüyor muydum yoksa sürünmeye devam mı ediyordum?
Işılay, Ilgaz ve Ilgın... 17 yıl önce anneleri tarafından üçüzler ayrılmıştı. Işılay ve Ilgaz`ı yetimhaneye bırakan anneleri Ilgın ile Şanlıurfa`dan kaçıp İstanbul`a yerleşmişti.
Işılay ve Ilgaz birbirine aile olurken Ilgın tek başına , annesinden sevgi göremeden büyümüştü.
Kader üçüzleri 17 yıl sonra bir araya getirdi.
Bundan sonra ne olacaktı ? Üçüzler birbirine alışacak mı? Kardeşleri, abileri ve babası ile mutlu olacaklar mı ?
Yıllardır yalnız olan üçüzler bir anda kendilerini kocaman bir ailede bulurlar. Üçüzlerin yeni hayatına davetlisiniz.
{Karıştırılan bebekler kitabıdır}
NOT: BU KİTABI WATTPADDE YAYIMLAMIŞTIM notlardakonusuraga HESABIMDA BÖLÜM YAYIMLAYAMADIĞIM İÇİN BURADAN BAŞTAN ATIYORUM!
Yıllar sonra gerçek ailesini bulan Arven`in hikayesi...
"Beni affedebildin mi?..."
Korkarak sorduğu soruyu içimden cevapladım.
Affettim abi.. hayır, bunu içimden söylemiştim.
" Sen çok güzelleşmişsin." dedi ve bana doğru adım attı.
"Yoo hep aynıyım sana öyle gelmiştir 2 yıldır görmedin ya beni ondandır Ata abi." dedim şaşırdı.
"Ata abi mi?"
"evet abi." dedim.
"sence 2 yıl önce yaşadığımız şeyden sonra abi mi diyiceksin." dedi.
"sen bana yaşadığımız şey yanlıştı kardeşimin kardeşine böyle bir şey yapamam çok yanlış demedin mi?" dedim ve bana bir adım daha yaklaştı.
.............................
1. bölümden kesit
Bakışları yere odaklıyken duyduğu kahkaha seslerine kulaklarını tıkamak istedi.
Yağız öksüz değildi ancak en çok bu günlerde hissediyordu annesinin yokluğunu.
Yıllarca kendine kimsesiz olduğunu hatırlatan Eva`nın hayatına inaden 3 abi 1 anne ve bir de biyolojik baba girerse ne mi olur?
Ayrıntılar kitabın içinde saklı. ;)
Adam çocuğu kucağına aldığında kız çocuğu ayaklarını ileri geri sallayarak adama tekme atmaya çalıştı. Daha iki yaşında olsa bile yabancılara karşı ne yapması gerektiğini
biliyordu. Kız çocuğunun atmaya çalıştığı tekmelerden gram etkilenmeyen adam kucağındaki bedeni daha sıkı tuttu. Kız ellerini adamın omzuna koyup kendinden uzaklaştırmaya çalıştı. Adam adımlarını evin ters yönünde ormana doğru çevirdi. Derhal evin sınırları içinden çıkmak istiyordu. Kız minik elleriyle adamın geniş omuzlarına vurmaya başladı.
"Abiy!" diye bağırarak çırpındı. Saçlarındaki turuncu kelebek tokası bu hareketiyle birlikte ince telli saçlarından
yere düştü. Adam hızlı adımlarla ormandan çıkıp siyah arabaya bindi.
Ağlamak ve çırpınmaktan hâlsiz düşen ufak beden uykuya daldı, nasıl bir oyunun içine düştüğünü bilmeden.
36 yıl önce bir asker bir kadına aşık olur.
Peki bu kadının terörist olduğunu öğrenirse ne olur?
Ya da çok istediği kız çocuğu hayalinin gerçekleştiğini ama ondan saklandığını öğrenirse?
Hadi gelin baraber okuyalım.
Bu sefer çığlıklar dahada yükseldiğinde kaşlarım çatıldı. Kafese girmeden gölgesi düştü. Sonrasında heybetli beden ortaya çıktı. Boyu uzun, kara saçlı, kara gözlü oldukça heybetli bir adam kafesin içine girdi. Abimden uzundu ama abim de an az onun kadar iriydi. O abimin aksine tezahürat edenleri görmezden gelip gözlerini balkonlarda gezdirdi. Kara gözleri bizim balkonda durduğunda göz göze geldik. Sert yüzü bozuldu ve gülümsedi.
Noir bana gülümsedi.
Geçmişte, intikam ve hırs uğruna yalnızlığa mahkum edilen masum bir can.
Verdiği kayıpların halen daha taze acıları ile kavrulan bir aile.
Yıllar boyunca benzer acılarla yaşayanlar, yıllara inat kavuşsalar birbirlerine.
Sahi, kapanır mıydı kalplerinde ki derin yaralar?
♣︎
Sana sarılmalar biriktiriyorum... Sana özlemler biriktiriyorum...
Biliyorum bir gün bütün bu özlemlerim son bulup sarılacağım...
Ellerimiz kavuşacak ve biz yeniden soluklanacağız.
Yeniden sakince derin nefesler alabileceğim...
♠︎
♥︎Kitap kapağı şahsıma aittir!♥︎
Kitabın Kurgulanma Tarihi:
♣︎09.12.2022
İlk Bölüm Tarihi:
♣︎
Kitabın Bitiş Tarihi:
~Talihsiz Bir Aşkın Öyküsü~
"Esmer bir akşam vakti, sevgisizliğine bir kalp verdim!"
"Adın ne senin ? Gül mü, diken mi? " anlamaya çalışıyordu bu öfkenin kime olduğunu. Kendisine mi ? Bırakıp giden o değilmiş gibi.
"Sen... Sensiz yönümü bulamıyorum , önümü göremiyorum. Anlasana!"
"Bunların bir önemi yok, seni istemiyorum." Diye mırıldandı. " Artık olamam seninle, yeter."
Konuşamıyordum... Konuşamıyorum diye canımı daha fazla yaktılar. Kimse anlamadı suskunluğumu, herkes sadece konuşamadığım için yargıladı beni. Neden demediler? Laya, ne bu suskunluğun? Neden konuşamıyorsun demediler! Sormadılar kimse sormadı...
Sahi, insanlar benim gibi durumu olan kişilere bu kadar acımasız olmayı nasıl başarıyordu? Biz onlar gibi değiliz diyemiydi? Biz acımasız değiliz diyemiydi?
Sevilmemek benim suçum değildi, Hor görülmek benim suçum değildi! Değildi... değildi işte...
Bu sözleri insanlara karşı haykıracak bir sesim bile yoktu!
NOT: KİTAP DAHA ÖNCE WATTPAD`DE notlardakonusuraga HESABIMLA YAYIMLANMIŞTIR HERHANGİ BİR ÇALINTI OLAYINDA CEZAYİ İŞLEM BAŞLATILACAKTIR!