Kitap Tür Kategorileri

Bir oyuncu olan aynı zamanda müzisyen kimliği ile bilinen Oğuzhan Koç. Bir oyuncu olan aynı zamanda güzelliği ile bilinen Yağmur Tanrı Sevsin. Bu ikilinin hikayesi şuan`a kadar okuduğunuz çoğu hikayeye benzemeyen bir hikaye. Biri bana şunu demişti. -Sevmek ancak kalan sevgiyle tamamlanır, zaten birini seviyorsan onu hep içinde hissedersin. Ben ise şu cevabı vermiştim. -Sevgi bir gözyaşı gibidir, akıttığınız zaman içinizi yakan, gördüğünüz zaman dünya açan. O ise bana bakıp güldü ve gitti. Bu hikaye`nin başı ilginç devamı acı bazen de bir gülümseme şimdi ise karanlık ile güneşin ortasında bir yerlerde. Bu hikaye`nin ana konusu sevgi üzerinedir, her bölüm hayatta karşı zorlukları anlatmayı amaçlar. Bir gün ağlıyıcak olsam yine seninle aynı yerde kalbi`nin içinde ağlamayı tercih eder, ve yine sana sonsuz güvenirim. Çünkü sevgi güven, his, vazgeçmemek, zorlukların altından birlikte kalkmayı öğretir. Bazen de öğrettiği şey sonsuz sadakat ve acıdır. İşte o yüzden bizim hikayemiz diğer hikayelerden farklı olan bir hikaye. Adı da o yüzden Bir Sevgi Hikayesi.. Hikaye`nin Sözü: "Sen bana gelen en güzel yıldızın bile, en büyük yerine sahiptin." Bizim sevgimiz kalpten başlayıp yıldızlara kadar uzanan bir hikayedi.

Ceyda nasıl bir işin içine düştüğüne anlam veremiyordu. Kendi kendine konuşmaya başladı. "Kendin ettin kendin buldun Ceyda evlendin de ne bok oldu rahatmısın şimdi" "Ne rahatlaması kızııımmm bütün hayallerim hedeflerim piç olduu" "Yaa bak işte insanın kendisine yaptığı kötülüğü el yapmaz yazık be! yazık!" "Ne yapalım Ceyda düzelticez bu durumu da" "Her şeyi düzeltirsin de Ceyda çocuğunu kaybettin sen onu nasıl atlatacaksın be kızım! Biliyorum için alev alev, biliyorum kimseye anlatamıyorsun, biliyorum kabuslar görüyorsun ben hepsini biliyorum ceyda!" "Her şeyi de bilmeyiver sende sus artık kafamın içinde dır dır dır yeter." İç sesi de sustu Ceyda`nın göz yaşları da durdu.

Hangimiz değmeyen kişiler uğruna acıtmadık ki kalbimizi ?

"Bizim damatla, diğer düğünün gelini kaçmışlar. Size de bu mektupları bırakmışlar." Hayatım aslında bu cümleden sonra aslında çok değişecekti. Ben, ben olmaktan çıkacaktım. Aşka inanmayan iki insanın, aile olma çabasını hep beraber okumaya var mısın?

Karanlık bir gecede doğmuşum. Adıma bu yüzden, `Gece.` dediler. Bir oraya, bir buraya savruldum. Elimden kimse tutmadı. Küçük bir çocukken hem bir yuva edindim, hem de kimsesizliği tattım. Küçüktüm, düştüm, yaralandım, ağladım. Sesimi duyan olmadı. Elime bir beyaz kağıt ve kalem verdiler. `Kendi hayatını yazacaksın.` dediler. Ciddiye almadım. Ellerim yaralıydı, kanattılar. Hayatımı yazmam için zorladılar. Bembeyaz kağıdın üzerine, elimden akan kanlar damlayacaktı, avuçlarımı kapattım. Hayatını yaz dediler, ben de sayfanın üzerine sadece bir nokta koydum. Sonra bir kabus gördüm, beyaz kağııt siyaha boyandı. Hayatını yaz dediler, bu kez kağıdı yırtıp attım. ©2020 · İrem Oruç Uyarı: Kitabın içinde psikolojik hastalıklar, şiddet, argo ve olumsuz örnek olabilecek davranışlar yer almaktadır (!) [YALANCI MASKE adındaki ilk kitaptır.]

Aile; anne, baba ve çocuklardan oluşan toplumun en küçük yapı taşıdır, sözlüğe göre ancak Emir, Yiğit, Yağız, Ekim ve nice kimsesiz yada kimsesiz hissettirilmiş çocuğun aile olmak için anne veya babaya ihtiyacı yoktur. Olmamalıdır. Birbirlerinin yaralarını sardıkları, güvende hissettikleri ve yüzünü güldürdükleri ailedir onlar için.