İçimin yanılgısı bir ağrı
Tenhanın saçlarını ördü
Yarım kafiye şiirden sonra
Kar lekesi yüzüm
Aşk kuraklığı çeken serçe gözlerin
Döküldü dökülecek karası
Şöyle varım şöyle yokum
Bir çocuğa konuşuyorum
Hüzünlü bir şarkı gibi hep
Senin de sonuna yetiştim
Uzanan ellerimin boşluğu
Kum kadar çölde, sahipsiz kaldım
Sen benim düşüm,
Uyanıp gitme