Düşlerin yanması mı bu suret bu aynadaki bu belirsiz kişi ?
Hangi rüyadan uyandım hani uzanmıştım ellerine neden bu gidişin,
Kalmış kalemlerin dilinde kalmış defterlerin izinde,
Yazılıp çizilmiş her karış toprağa senin bu yok edişin.

Dünleri gecelere buruşturup bu günlere sonsuz günaydın,
Geceler ki en ağır sessizliğin baş feryadı bırak bak gün aydı,
Düşün hatırla, yüreğinden gözlerinden düşlerinden,
Bir fırtına koptu buramdan belki hissedersin depremlerden,depremlerden.

Yıldızlara dokunmuş sanki ellerin bu gün daha bir beyza,
Siyahlığından kurtulmuş geceler bürünmüş seninle beyaza,
Karamsarlık değil bu gün, dün için değil yarın  için tutun hayata,
Kabuk tutmuş bir kalpti oysa geçmez denilen o derin yaraya.