"NE!? MİN YOONGİ Mİ?"

Jimin'in omzuna vurup kalktığı yere tekrar oturttuğumda arkadan bir ses gelmişti.

"Ne olmuş bana?"

Aish! Şimdi naneyi yemiş olabilirdik!

"Boşver Yoongi, gidelim."

"Namjoon, senin ismin geçse merak etmez miydin?"

"Hayır. Her yerde ismimiz geçiyor. Alıştım."

Peh! Ego kütlesi!

"Ne olmuş bana dedim!"

Jimin bahane ararken ben gerçeği söylemiştim.

"Birkaç gün önce...gondolda görmüştüm."

"Ne!? Ne gondolu?"

"Bende aynı tepkiyi vermiştim."

Jimin'in sözüne göz devirip Yoongi isimli psikopatın sorusunu cevaplamıştım.

"Hani şu lunaparklarda olan, gemi gibi olup sallananlardan var ya?"

"O kadar cahil değilim!"

Demiş ve beni kolumdan tutup bir yere götürmüştü.

"Nerede gördüm demiştin?"

"Gondold-"

Elleri ile dudaklarımı nazikçe kapattığında susmak zorunda kalmıştım. Diğer eliyle ise gondolu anlatmaya çalışırken kullandığım elimi tutmuştu. Ellerini dudaklarımdan çekip işaret parmağını gözüme sokacak kadar yakında sallamıştı.

"Görmedin!"

"Ne? Ama gördüm!"

"Aish! Görmezden gelsen ne olur yani!?"

"Ama...gülüyordun."

"Ne?"

"Senin güldüğünü ilk kez o gün görmüştüm."

"Pekala. O zaman unut. Çünkü bir daha göremeyeceksin."

"Neden? Gülmekten hoşlanmaz mısın?"

Demiştim o arkasını döndüğünde. Sözüm bittiğinde durmuştu. Ardından bana dönüp tekrar elimi tutmuştu. Fakat bu sefer iki elimdi.

"Hayır. Hiç hoşlanmam!"

Tam arkasını dönüp gidecekken bir yerden bağırma sesi gelmişti.

"HEY! ÇOCUKLAR! SEVGİLİ OLMAK YASAK!"

"Aish! Sikeyim!"

Demiş ve bana dönüp bileğimden yine nazikçe tutup koşmaya başlamıştı. Beni de peşinde götürürken arkamızdan güvenlik abi geliyordu.

Bir dakika! Nasıl bir kuraldı bu böyle? İnsanlar zaten okula gelmek istemezken bir de özel hayata müdahale mi ediliyordu? Cidden mi?

"İçeriye gir!"

Demiş ve beni bir odaya itmişti. Kendisi de girdiğinde kapıyı kapamıştı. Fakat malzeme odasına girdiğimizden alanımız oldukça kısıtlıydı.

"Sanırım gitti."

"Neden böyle bir kural var ki?"

"Ne?"

"Çok saçma!"

"Neden? Sevgilin mi var?"

"Yok. Ama bu olmayacağı anlamına gelmez, değil mi?"

"Doğru."

Demişti gözlerimin içine bakarak. O değilde, Yoongi'nin gözleri ne zamandan beri bu kadar güzel parlayabiliyordu? Ayrıca...belimdeki el de neyin nesiydi?

"Kıpırdama. Yakalatacaksın bizi!"

"Ama belimde bir şey var."

"Evet. Kolum var."

"Çeksene!"

"Çekemem."

"Neden?"

"Çünkü...arkanda kırık bir cam var."

"Ne?"

"SİZİ BULDUM!"

/ Bu bölümde bu şekilde bittiii.

Okuyanlara çook teşekkürlerrr. Oy ve yorumları unutmayınnnn.