Tarih 06/07/1997

Yeni bir ev almıştık, hepimiz heyecanlıydık karım yeni ev hakkında yapacağı oda düzenini sesli bir şekilde düşünürken, 7 yaşındaki çocuğum Ahmet annesini heyecanlı bir şekilde izliyor ve elindeki oyuncağıyla oynuyordu.

Aldığımız ev şehire uzak, arka bahçesi büyük olan güzel bir yerdi. Bahçe bitince sonu dağın eteğine uzanan ormanlar başlıyordu.

Oranın sahibi Salih abi fiyatta güzel bir indirim yapmıştı. Adamın iyi biri olduğunu düşünmek bir yana bunun altında kötü bir sebep yatıyor olması da aklıma gelmiyor değildi.

Belki ev fareliydi veya böcekler basmıştır diye düşündüm ama ev mükemmeldi nerdeyse 70 yıllık olmasına rağmen fark edilmiyordu, güzel bakılmış bir evdi.

Karım eşyaları yerlerine koyarken Ahmet de evi geziyordu, yukarıdan kırılma sesi geldiğinde karım ve ben korku içerisine yukarı koştuk, Ahmet ağlayarak yerde kafasını ovalıyordu. Yerde ne kırılmış bir şey, ne de onun izine sahip bir şey yoktu. Bu kırılma sesi buradan gelmediyse nereden geldi.

Saat akşam 9'u gösteriyordu Ahmet'i uyutmaya gittim, ona sihirli güçleri olan bir adamın hikâyesini okuyordum. "... Büyücü Oz, küçük kızın kırılmış oyuncağını gördü ve eline alıp arkasına götürdü, aman tanrım oyuncak sağlamdı, Oz onu eski haline getirmişti..."

-Baba Oz bana da yardım etti dedi heyecanla.

Ben de, vay be nasıl bir yardımda bulundu dedim gülerek.

O da, bu sabah koridorda koşarken masaya çarptım ve vazoyu kırdım sizin odanızdan garip görünümlü bir adam ağlamamamı söyledi ve vazoya dokunarak eski haline getirip yerine koydu dedi.

Ben de gülerek; o zaman onu bir daha görürsen şöyle arabanın motoru çok ses çıkartıyormuş onu da düzeltsin de masraftan kaçınalım dedim.

Ahmet uyumuştu üzerini ördükten sonra kapıyı yavaşça kapatıp karımın yanına gittim. Bana kırılan şeyi buldun mu dedi.

Çatıya koyduğumuz eşyaları düzgün koymadığımızdan dolayı bir eşya devrilmiştir dedim.

Aradan bir ay geçti düzenimiz tam oturmuştu, kısa sürede eve alışmıştık. Oğlumun büyücü Oz’un ona yardım ettiği hikâyeleri daha çok söylemeye başlamıştı.

-Baba Oz kırılan oyuncağımı tamir etti.

-Baba Oz benle oyun oynuyor.

-Baba Oz beni koruyormuş.

Bu hayalleri hikâyeye kendini fazla kaptırmasına verdim.

Bir gün oğlumun odasından eşya düşme ve bağırma sesleri geldi, hemen odasına koştum kapı kilitliydi.

Ahmet kapıyı açar mısın?

-Hayır baba Oz beni istiyor, siz benim ailem değilmişsiniz.

Ne diyorsun oğlum, çabuk kapıyı aç… Lütfen kapıyı açar mısın?

Sonra aşağıdan karımın sesini duydum.

Çekmecedeki bıçağı sen mi aldın.

Geriye çekilip hızlıca kapıya vurdum, oğlum elindeki bıçağı boynuna dayamış pencereye bakarak sanki birisiyle konuşuyordu.

Koşup hemen elindeki bıçağı aldım ve tokat yapıştırdım.

- Ne yapıyorsun oğlum sen, kendine zarar mı verecektin, sana ne oldu.

Yüzünde ilk defa nefreti gördüm bir çocuğa ait bir nefret değildi bu.

- Beni niye engelledin Oz beni çağırıyordu pis adam.

İlk defa ağzında böyle kelimeler duyuyordum 2 gün cezalısın odandan çıkmak yok deyip gittim.

Olanları karıma anlatınca birden ağlamaya başladı.

- Bunların hepsi benim yüzümden buradaki iş teklifini kabul etmem benim suçumdu hiç taşınmayacaktık bak Ahmet ne hale geldi.

Onu yatıştırdım ve yarın ilk iş onu çocuk Psikoloğuna götürüyoruz dedim karım kabul etti.

Üç günde bir Psikoloğa göründük.

Psikoloğa göre kendini yalnız hissetme ve bir şeye alışamama durumunda çocukların hayali bir arkadaş edinmesi normal bir şeymiş. Ama başka bir şey olmalıydı.

İş yerine gidip Salih abiyi (Ev sahibi) sorup soruşturayım dedim. Herkesin buralı olmasına rağmen kimse onu ne görmüş ne de duymuştu.

Hemen evi araştırmaya başladım ama ev eski gazetelerdeki haberlerden başka bir yerde yoktu onları incelemeye başladım.

03.02.1980

.... yerde bulunan binadaki Aslı .... kocasını ve 2 kızını öldürüp intihar etti.

01.05.1977

Evinde birilerini gördüğünü söyleyen Mehmet K.... evinde boğazı kesilmiş bir şekilde bulundu.

04.07.1970

Arkadaşlarına cesaretini kanıtlamak isteyen 4 genç evde parçalanmış bir şekilde bulundu.

Ve asıl korkutucu ve inanılmaz olan şey olayların resmedildiği en eski yıllardan bu yana koyulan bütün fotoğraflarda Salih abiye benzer bir kişi vardı hep olay yerindeydi. Ama bu imkânsız olmalı adam en az 40 yaşlarında en eskiye dayanan fotoğrafta da bu haliyle gözüküyordu.

Burada garip şeyler dönüyordu.

Bu sefer oğlumun odasına kamera koymaya kadar verdim, oğlum arkadaşlarıyla dışarı çıktığında kamerayı koydum şimdi tek gereken beklemekti.

Sabahleyin öğlen giyindikten sonra okula gitti ve odasına girip kamerayı aldım ve görüntüleri izlemeye başladım.

Hafif bir gıcırtıyla kapı aralandı ve içeri yüzü belli olmayan bir adam girdi, oğlumun kulağına eğilip bir şey fısıldadı.

Fakat onun oğlum olmadığını polisler sayesinde anladık, oğlumun cesedini bulmuşlar karımla bunu asla atlatamadık, yaklaşık biz buraya taşındıktan iki hafta sonra ölmüş ve kurumuş bir su kuyusuna düşmüş. Ölüm sebebi açlık ve susuzlukmuş.

Ondan sonra evi hemen terk ettik.

Ciğerimiz hala yanıyor