Annem ve babam evden çıkar çıkmaz, soluğu köyün hocasının yanında aldım. Beni yine evine buyur etmemişti.

Dedemden kalma tesbih elimdeydi, tesbihe ve yüzüğe gözü ilişti. Dik dik bakıyordu yüzüğüme ve tesbihe.

Hocaya olanları anlattım, sakin bir şekilde beni dinledi ve evine çağırdı.

Hocanın bir kızı varmış benle yaşıt, ama daha önce hiç görmemiştim. Yüzünü de göremeyeceğim bir şekilde sarmıştı, zaten o anda görmem imkânsızdı.

Hoca beni odasındaki minderlere oturttu. Bak oğlum, ne evinin camına taş atan, ne de koyunlarınızı parçalayan bu köyün insanlarıdır.

İnsanoğlu yıllardır hırsları uğruna şeytani vesveselere yönelir.

Baban seni okutabilmek için çok uğraştı, belki sen bilmiyorsun ama bütün köylü senin okul paranı, yurt ücretini birlikte ödedik, ama babanın işleri bir türlü düzelmedi, düzelemedi.

Bir gün baban şehirden bir adam getirdi, kimse o adamı göremedi, görünmezdi sanki.

O adam eve şer ve şirkten başka bir şey getirmedi. Baban istediği parayı buldu ama... deyip sustu.

Aması nedir hocam dedim.

Kimden ve nasıl buldu bilemiyoruz. Aklıma gelen tek şey, babanın cinnilerle işbirliği yapmış olması ki vaziyet onu gösteriyor dedi.

Aklıma direk dedemin evinin üst katındaki mücevher ve eşyalar geldi.

Hocam dedim, ben bu dakikadan sonra siz ne derseniz onu yapacağım.

Hoca bana kendisinin yeteri kadar tecrübeli olmadığını, diğer komşu köyden Şah hoca isimli bir hocayı çağıracağını söylemişti. Açıkçası hocanın dediği her şeyi yapmaya sıcak bakıyordum.

Tamam hocam, peki anne ve babama nasıl davranmalıyım dedim.

Oğlum onlar ne olursa olsun senin annen ve baban, durumdan haberdar olduğunu onlara hissettirme, onlara karşı gelme, geceleri onlarla aynı ortamda bulunma.

Aynadan, tablodan, fotoğraflardan ve cam yüzeylerden uzak dur, onlar izlediğini hissedebilirler dedi.

Peki bu cinni varlıklar ailemi ne zaman rahat bırakacak hocam? dedim.

Bunları annen ve babandan öğrenmelisin, ama bu noktada bunu yapamayız, Cinninin ne istediğini cinniden öğreneceğiz evlat dedi.

Büyük korku içine düşmüştüm, o sırada telefonum çaldı, arayan babamdı. Hocanın yüzüne baktım, "konuşabilirsin" der gibi başını salladı.

Telefonu açtığımda babam gayet keyifli bir sesle evi tuttuklarını ve bu geceyi dayımlarda geçireceklerini söyledi.

Evde tek kalacağımı söylediğinde biraz ürktüm, ama hocam telefondan tek kalacağımı duyar duymaz bana hemen bir muska hazırladı.

Al oğlum, belki daha sana ve evinize musallat olmamışlardır, ama sen yine de taşı.

Cinniler yatsı namazından sabah namazına kadar kapı eşiğinde bekler. Onlara fırsat tanıma, namazını kıl, iyi bir uyku çek; sigara içme, evde ateş ve duman olmasın dedi.

Hocanın dedikleri bana huzur ve güven vermişti, ama o gece hiç de düşündüğüm gibi kolay geçmemişti benim için.