Alper'den

Türkan evine girip kapıyı ardından kapattıktan sonra eve girdim. Ancak her yer adeta dağılmıştı. Sanki eve birileri girmişti sonra Mehmet'i aradım ama evi düzgün ve derli toplu bıraktık dedi. İçime Bi kurt düşmüştü acaba biz evde yokken eve birileri mi girmişti! Bu zamana kadar sadece filmlerde görmüştüm bu sahneyi. Ev dağınık eşyalar her yerde ya eve hırsız girmişti yada birileri gerçekten kötü bir şaka yapmaya çalışıyorlardı. Acaba neler dönüyordu.

Salona doğru ilerledim ama içimde garip bir his vardı tarif edemediğim bir his insanı bir anda gıcık eden sinir bozucu bir adrenalin ve heyecan hissi.

En son hatırladığım şey ise birinin kafama bilmediğim bir cisimle vurduğuydu sonrası ise tamamen karanlık.

Gözlerimi açtığımda her yanım dayak yemiş gibi ağrıyordu. Gerçi zaten dayak yemiştim ama her şey çok silikdi. Elimi başıma götürdüğüm zaman başımda çok şiddetli bir ağrı baş gösterdi. Elimi başımdan çektim ve kanamanın durduğunu farkettim. Çünkü hiç bir sıcaklık hissetmiyordum sanki bütün hislerimi kaybetmişim gibi hissediyordum. Burası neresiydi, ben neredeydim. Burası neden bu kadar karanlıktı. Gece miydi gündüz müydü hiç bir şey belli olmuyordu. Gözlerimin karanlığa alışması için biraz bekledim. Gözlerim karanlığa alıştığı zaman daha ilginç olan bir şey fark ettim. Burada sadece ben yoktum ve yanımda şu anda adeta bir gölge gibi bir şey dikiliyordu. Ne olduğunu bilmediğim için korktum. Sonra bana elini uzattı korkuyordum neden burası bu kadar karanlıktı ve bu gölge gibi olan cisim neydi ve neden bana elini uzatıyordu.

Korkuyordum ama bir yandan da merak ediyordum. Sen kimsin acaba bana söyler misin dedim o karanlık gölgeye doğru.

"Benim adım zubeadır ama sen bana Zübeyir diyebilirsin Alper"di.

Peki Zübeyir sen kimsin dedim. Ben cuma gününün cin kralıyım. Benim görevim aşk ve iki insanı bir araya getirmek ve ben seni onun gerçek yüzünü görmen için kaçırdım.

İyi de benimle ne yapacaksın zaten biz onunla karşı komşuyuz. Zaten yüzünü görüyorum her gün. Bu arada Zübeyir eğer sen cinsen beni kim kaçırdı. Benim emrimde bulunan bazı insanlar var seni onlar kaçırdı çünkü onlara ben emrettim seni kaçırmalarını. Yarım saat sonra Türkan buraya gelecek ve seni alıp buradan götürecek ancak bir şartla sana gerçek yüzünü gösterecek yoksa buradan çıkmana izin vermem.

"Peki ya o gerçek yüzünü şimdi göstermek istemezse o zaman ne olacak."dedi Alper. O zaman himayemdeki 2 cini ikinizin odasına nöbetçi gibi dikerim çıkmak istediğinizde izin vermezler engel olurlar. Ve onları sadece siz görebilirsiniz ev arkadaşlarınız göremez. Anlaşıldı mı Alper aladağ.

Anlaşıldı anlaşılmasına da onun gerçek yüzünü nasıl göreceğim peki.

Onu biraz sinirlendirmen gerekebilir. Eğer gerçek yüzünü görmek istiyorsan onu kıskandırmak zorundasın yoksa hiç bir zaman mutlu olamazsınız Alper düşünsene en sevdiğin kız hatta aşık oldum dediğin kız senden sır saklıyor bunu düşün o sırrı çöz Alper o sırrı çöz.

Türkan'dan

Yoldaydım ve rüyada gördüğüm yere doğru gidiyordum ilk dönüştüğüm yere umarım Alpere bir şey olmazdı.

Eğer Alpere zarar geldiyse ben yaşayamazdım. Kimin kaçırdığını da bulamamıştım zaten. Sinirliydim hani eğer arabada olmasam dönüşüp de giderdim onun yanına. Ormanın kenarına kadar gelmiştim ve yol burada bitiyordu. Artık ya yürüyecekti ya da dönüşüp o şekilde gidecekti. Ama ben daha Alpere gerçek yüzümü gösteremezdim. Ya benden korkarsa o zaman ben ne yapardım.

Ama bu düşünceler beni dönüştürdü kendimi yine kurt formunda buldum. Bu nasıl olmuştu onun karşısına bu şekilde çıkamazdım. Ormanda kurt formunda koşmaya başladım 2 dakikaya o eve yakın bir yerde yeniden insan formuna döner ondan sonra çıkarım karşısına diye düşünüyorum. Artık eve yaklaştım Bi çalılık vardı evin yakınında oraya gelip tekrardan insan formuna dönüştüm. Bu o evdi bundan emindim. İçeriye girdiğim zaman içimi değişik bir korku kapladı, neden olduğunu pek umursamadım. Sanki takip ediliyormuşum gibi hissediyorum.Ve her zaman tetikte olan ben bunu umursamıyordum.

Neler oluyordu Alper neredeydi bulamıyordum. Ve bir ses duydum o an onun sesiydi."Türkan neredesin, Türkan seni göremiyorum. Burası çok karanlık. Bana yardım et lütfen senin yardımın olmadan buradan çıkamam."dedi. Sanki şok geçiriyordum. Onu sesini duyduğum halde bir türlü bulamıyordum.

Sonra başka bir ses duydum bu sefer o ses diyordu ki Alper benim elimde eğer onu gerçekten seviyorsan eğer onu kurtarabilmek için ona gerçek kimliğini göstermelisin yoksa Alperle ölene kadar mutlu olamayacaksınız.

Asuman bana bunu sakın yapmamamı söylemiş olsada Alperi çok seviyordum. Evet kabul ediyorum ona gerçek yüzümü göstermeyi kabul ediyorum. Eğer benden kaçarsa onun peşini bırakacağım ama eğer kaçmazsa onu sonsuza dek koruyacağıma söz veriyorum. Eve girdim ve hala Alperi arıyorum.

Her yere baktım ama bir türlü göremiyordum onu.

Sonra kulağıma bir ses geldi. Türkan lütfen bana yardım et beni bul diye bir ses kulağıma çalındı. Kendimi kurt haline dönüştürüp tekrardan aramaya başladım. Ve onu gördüm. Kendiside kurt adam olmuştu. Bu evin laneti miydi acaba bu olay. Bu kurta dönüşme olayı. Onu kafamın içinde duyabiliyordum. Kendisinin kurda dönüştüğünden haberi yoktu anlaşılan.

"Neredesin Alper bana söyle ben seni daha rahat bulurum neredesin Alper." dedi Türkan.

Alper adeta şok olmuş durumdaydı. Çünkü Türkan'ın sesini duyuyordu ama kafasının içinde. Kafası karışmış ne yapacağını bilemez hale gelmişti. Bu sevdiği kızın sesiydi ve onu kafasının içinde duyabiliyordu.

"Alper neredesin seni bulamıyorum. Bana yerini söylemen lazım şu anda karanlık evin hangi tarafındasın." dedi Türkan tekrardan. Alper sadece düşündü düşündüğü yer evde bir bodrum katının olduğunu gösteriyordu Türkan'ı.

Alper ordan dışarı çıkabilir misin? Yaralı mısın her hangi bir şey var mı kapıya benzeyen bir şey.

Alper bağırmak istiyordu ve bağırdı ama bu ses bir bağırtıdan çok ulamaya benziyordu. Auuuuuuuu diye bir ses çıktığını işitti Alper ama o sadece bağırmıştı hayır diye bağırmıştı ama bu ses nereden gelmişti. Bu ulama nerden gelmişti. Çok yakından geldiğini farketti Alper ama o uluyan'ın kendisi olduğunu henüz farketmemişti. Gözlerinin karanlıkta sanki gündüz gibi gördüğünü de şimdi farketmişti. Etrafına baktı. Bu lanet olası yerden bir an önce çıkmak istiyordu. İllerdeki kapıyı farketti ama oraya bir türlü gidemiyordu kapıya.

Bir ayna farketti Alper o sırada aynaya doğru baktı gördüğü şey karşısında gerçekten çok korkmuştu. Aynada kocaman bir kurt ona bakıyordu. Alper gerçekten çok korkuyordu. Elini kaldırıp yüzüne getirdi ve daha çok korktu çünkü artık elleri yoktu onun yerine kocaman pençeler vardı.

O aynadaki korktuğu dev kocaman kurt kendisi miydi gerçekten. Bu inanılmaz bir şeydi. Her şeyin farkına yavaş yavaş varıyordu ama eğer bir kurta dönüşmüşse nasıl geri insana döneceğim diye düşündü Alper. Kafası bu düşünceyle doluyken tekrar Türkan'ın sesini duydu.

"Alper tekrar insan olmak istiyorsan korkunu ve şaşkınlığını aşmalısın. Ondan sonra da bu gerçeği kabul edersen ancak o zaman geri insana dönüşebilirsin. Eğer bu olayı yani artık senin kurt adam olduğunu kabul etmedikçe insana dönüşemezsin. Evet Alper aslında bende kurda dönüşebiliyorum ve şu anda senin bir üst katındayım. Evet biliyorum ilk başta 4 ayak biraz zor gibi geliyor ama zamanla alışacaksın çünkü sen benim gibi bir öğretmene sahip olacaksın. Sana her şeyi öğreteceğim. Ama şimdi senin o depodan çıkıp benim yanıma gelmen gerekiyor."dedi Türkan'ın sesi.

Alper bir anda kendini rahatlamış hissetti. Çünkü sevdiği kızın sesini duyuyordu ve rahatlamıştı. O eski korkusu üzerinde yoktu ve adeta kendini kuş gibi özgür hissediyordu. Kapıyı gördü kapıya kadar gitti ama elleri yerine pençeleri varken bunu nasıl yapacaktı. Türkan'ın sesi duyuldu yine dediğim şeyi unutma kurt adam olduğunu kabul et ve insan formuna dön.

Alper düşündü artık o bir kurt adamdı bunu kabul etmesi gerekiyordu. Ve Alper sırf sevdiği kıza duyduğu güvenden dolayı onun dediği gibi yapmaya karar verdi ve inandı.

Tekrardan aynaya bakmak istedi ama gözleri bu sefer sadece karanlık görüyordu kapının kolunu buldu çevirdi ama o da ne kapı kilitliydi. Ne yapacağını bilemedi bu lanet olası kapı niye kilitliydi. Tekrar kurda dönüştü. Bu sefer kapıyı tırmalamaya başladı. Türkan'ın onu duyması için içinden yalvarıyordu.

Türkan hala Alper gelmediği için endişelenmeye başlamıştı. Tekrardan kurda dönüştü. Alper korkuyordu.

Türkan bunu fark etti ve aklından geçenleri Alpere sordu. Alper ise kapı kilitli dışarı çıkamıyorum dedi Alper.

Herşey neden bu kadar ters gidiyordu. O deponun kapısının kilitli olmaması lazımdı. Oraya geliyorum Alper sakin ol. Ben gelene kadar sakın bir şey yapma tamam mı dedim ve direk insana dönüşüp elimde fenerle aşağıdaki depoya doğru inmeye başladım.

Kapıya varmıştım ama gerçekten açılmıyordu. Kapının arkasında Alperin olduğunu bildiğim için ona seslendim.

"Alper ben kapıyı sana doğru iteceğim sen de kendine doğru çek bu böyle olmaz."dedim.

Ve bir anda kapı açıldı ama arkasında Alper yoktu ama orada koskocaman bir kurt vardı. Alper neredeydi yoksa bu kurt Alper miydi.

"Ah hadi ama bu evin laneti bu mu her giren kurda dönüşüyor diye içinden lanet ediyordu Türkan"

Alper eğer bu koca kurt sensen kafanı salla.

Ve kurttan bir kafa sallama geldi. Bunun üzerine Türkan da kurda dönüştü. İkisi kurt halinde birbirlerini görüyorlardı ve tekrardan birbirlerine aşık olmuşlardı.

Türkan'ın aklından geçenleri Alper

Alper'in aklından geçenleri Türkan duyabiliyordu.

Türkan Alperin hala kendisinden çekindiğini farketti. Alperde hala Türkan'ın nasıl olup da bir kurda dönüştüğünü anlayamadığı için hala Türkan'dan çekiniyordu.

Sonraki bölümde görüşmek üzere