Yeni Üyelik
10.
Bölüm

8.BÖLÜM

@1buluttangelen

 

8.BÖLÜM

 

Eveettt yeni bölüm sizlerlee

 

öncelikle hepinizden özür dilerim çünkü bu aralar çok yoğunum ve bölüm yazamamıştım. Bundan sonra inşallah bölümleri iki günde bir atmaya çalışacağım.

 

okumaya geçeliiimm 💙

 

--------------------------------------------

 

Uyanmak istemiyordum, hem de hiç…

 

Çok kötüydü, bir rüya görmüştüm ama o kadar gerçekçiydi ki ağlayarak uyanmıştım.

 

Rüyamda abimle babam hiçbir neden yokken Yavuz Efe’nin üstüne geliyorlardı. Benim duyamadığım bir şeyi haykırıyordu Yavuz Efe. Daha sonrası ise kan gölü…

 

Tabii ki bu gerçek olmadığı için biraz da olsa rahatlamıştım. Yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkamaya gittiğimde düğünümdeki arbedenin neden dolayı çıktığını öğrenmeyi kafama yazmıştım. Banyodan çıktıktan sonra mutfağa inip kendime kahvaltı hazırladım. Kimseyi uyandıracak ne halim ne de isteğim vardı.

 

Sessizlik içinde kahvaltımı bitirip ortalığı topladıktan sonra telefonumun çaldığını fark ettim ama maalesef ki yukarda unutmuştum. Hızlı adımlarla odama çıkarken telefonun sesi kapandı.

 

Çünkü kim aradıysa şuan babamla konuşuyordu. Kapının önünde sinirle babama baktığımda ‘’damadım aramış’’ dedi. İçeri girip hızla telefonu elime aldım.

 

‘’Alo’’ dedim.

 

Yavuz Efe’nin sesini duydum. ‘’Günaydın güzelim’’

 

İlk başta mutlu olurken babamın telefonu cevapladığını bilmeden ona da mı böyle söyledi acaba diye korkmadı değildim. Babamın yanından ayrılıp,

 

‘’Günaydın, günaydın da inşallah babama da böyle demedin’’ deyip kıkırdadım.

 

‘’Ucuz yırttım, diyordum valla ama baban direkt canım damadım! Deyince fırsat olmadı.’’

 

İçimden ne beklentisi var diye düşündüm. Sonrasında ise,

 

‘’Ay pardon, sen neden aramıştın ki?’’ dedim.

 

‘’Kapının önüne geliyorum, ablamın taburcu işlemlerini kendim halledecektim ama sen geleceğim diye tutturunca içim rahat etmedi. Onu haber edecektim.’’ Dediğinde üstümde doğru düzgün bir şey yoktu bile hemen odama dönüp hazırlanmaya başladım.

 

‘’Tamam tamam, sen gel ben hazır olurum birazdan’’

 

Üstüme elime geçen ilk sweati ve pantolonu geçirip avluya indim.

 

Aşağı indiğimde Yavuz Efe arabasının içinde bekliyordu. Yanına gittim ve konuştum.

 

"Aslında ben sen gelmeden sürpriz yapıp gelmek istiyordum ama sen geldin."

 

"Geldim geldim de bugün karımı geri vermeyeceğim."

 

NE! Karım mı dedi o, bırakmayacağım mı dedi?

 

"Neye şaşırdın bu kadar, zaten evli değil miyiz artık. Bu olay olmasaydı şuan evimizde olabilirdik.

 

"birden söyleyince duruldum yoksa tabii ki evliyiz."

 

"ha bu arada düğünümüzün telafisini bugün yapalım diyorum, sen ne dersin?"

 

"Ama ablan iyileşmedi ki, acelesi yoktu."

 

"emin ol ablam da böyle istedi. ben bu durumdayım diye de üzülmeyin dedi"

 

"zaten herşeyi de ayarladım ben bugün akşam yaparız olur mu"

 

"E peki madem, yapalım ozaman bugün"

 

birbirimize gülümsediğimizde arabay hastanenin parkına koymuştu. İçeri girip Naze ablyı gördükten sonra taburcu işlemlerini yapıp tekrar arabaya döndük.

 

Yavuz sürücü koltuğuna geçerken bende Naze ablayla beraber arka koltuğa geçmiştim.

 

Arabada geçen uzun bir sessizlikten sonra onlara karşı ne kadar mahcup olduğumu bir kez daha dile getirmiştim.

 

Naze ablaysa beni anlayışla karşılamış benim bir suçum olmadığını söylemiş ve bugün ki telafi düğünüm içinde tebrik etmeyi unutmamıştı.

 

Bu ailenin içinde gerçekten çok ama çok huzurlu olacağımı düşünüyordum ve en derinlerimde hissediyordum.

 

Arabayla tekrardan beni eve bıraktığında Yavuz'un yüzünde muzip ama sevimli bir gülümseme vardı.

 

Bana doğru eğilip yanağımdan öpecekken ablasının da arabada olduğu gerçeğiyle yüzünü buruşturmuştu.

 

Bu beni çok güldürse de sonraya saklayabilirdim. İkisine de veda edip arabadan indiğimde ilk işim eve koşar adımlarla girip ablamlara haber vermekti.

 

Annemi de yanımıza çağırdığımda söylediklerim hepsini şok etmişti. Annem hemen gelinliğimi çıkarıp bir hasar var mı diye bakıyordu.

Düğün gününden sonra annem hepsini en az iki kere yıkamıştı. En az benim kadar o da üzgündü bunu biliyordum ama dile getirmiyordu.

Gelinliğimin iyi olduğuna kanaat getirdiğimizde Avzem ablam kuaförden randevu almıştı bile.

Akşam olmasına yaklaşık iki buçuk saat vardı ve ben iki buçuk saat sonra yine evlenecektim. İnşallah!

Kuaföre gitmek için arabaya bindiğimizde makyajımdan saçıma kadar değişik ama sade şekilde yapılmasını istemiştim.

Makyajım bittiğinde beni tekrar bir heyecan basmıştı. Ama bu sefer korkuyla birlikte...

İnşallah bu sefer gerçekten de sorunsuz birgün olabilirdi.

Eve geçtiğimizde gelinliğimi de giydim ve çok geçmeden Yavuz Efeler aynı kişilerle yeniden gelmişlerdi.

İlk düğünüm yapılmadan önceki hiç bir şeyi yapmamıştık çünkü ikimizde zaten stres altındaydık. Annemler ve Yavuz'un ailesi aynı arabaya binerken bizde sadece Yavuzla aynı arabaya bindik.

İçimden hem dua ederken hemde kendimi rahatlatmaya çalışıyordum.

Yavuz Efe bunu fark ettiğinde tek elini direksiyondan çekip elimi tuttu ve

"Biraz rahatla bitanem benim. Biliyorum zor ama bu sefer böyle birşey olmayacak." Dedi.

Sözleri bana az da olsa iyi gelirken cevap verdim.

"İnşallah Yavuz Efe, inşallah"

Düğünü yapacağımız yere geldiğimizde Yavuz elimi tutarak beni de indirdi.

Bize ayrılan yere doğru yürüdüğümüz de etrafa göz gezdirdim.

Dün gelen misafirlerin yarısından çoğu yoktu. İyi ki yoktu daha sade bir ortam beni daha da rahatlatmıştı.

Yerime oturduğumda herkes sakin gözüküyordu.

Organizatöelerin ayarladığı şarkılardan biri çalmaya başladığında Yavuz beni ayağa kaldırdı. "Benimle dans eder misin güzelim? "

"Ederim hayatım."

Yavuz Efe dediğimle şaşırmış, yüzünde saf bir gülümseme oluşmuştu ve bu da benim gerginliğimi tamamen atmıştı.

Yavuz'un eli belime sarılırken bende ellerimi omzundan boynuna çıkardım. Bunu yapmamla beni kendine çekmesi bir olmuştu.

beraber konuşa konuşa, gülüşe gülüşe dans etmiştik.

Bu sefer herşey güzeldi. Ve bu sefer gerçekten çok mutluydum.

İyi ki Yavuzla evlenmiştim. Birini hiç sevmeyeceğimi düşünürken Yavuzla zorla evlenecek olmamıza rağmen ilk günden ısınmam bunun kanıtıydı. Ona şimdiden bağlanmıştım.

Günün bitmesine yakın bizde ayakta kalmaktan yorulup oturmuştuk...

 

--------------------------------------------

Bölümü nasıl buldunuz?

Biraz kısa yapmak zorunda kaldım çünkü dokuzuncu bölüm gerçekten çok güzel olacak.

Sizi seviyorum 🦋🦋🧊

Yazabildiğim en kısa sürede görüşmek üzeree

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Loading...
0%