Geçermiş bir vakit,

Nasıl olacaksa?

Kaç kışlık katlayacaksam naftalin kokusuna,

Kaç bahara sığacaksam,

Ve ne vakit inkara başlayacaksam zaman mevhumuna,

Ne kadar sonra alışacaksam güneşin benden önce doğduğuna

O zaman ikna olabilirim,

Ayrılıkların aşka dahil olduğuna.

Işığın girmediği mağara gibiyim,

Gölgemle kavgalı olabilirim yine de,

Kaç insan konuşabiliyorsa işte icat edilememiş bir alfabe ile,

O kadar konuşabiliyorum bu sıralar

Sen olamayan kendimle.

Çok sonradan olmadı aslında,

O sigara yarım kaldığında,

Yağmura şemsiye ile yakalandığımda,

Adımlarım bildiğim tüm sokaklarda benden ayrıldığında,

Bir şiir ile direneceğim sana.

Alışık olmasamda uzun masalların kötü sonlarına,

Kahve fallarının vakitsiz üç boyutlu yalanlarına,

Bir papatyadan medet ummayacağım,

Kanacağım,

Seviyorum, seviyorum diyen bir goncanın kırmızısına.

Yine de yenilmem diye umut ediyorum,

Kokusuz, renksiz ve anlatamayan hikayelerin arzusuna.

Çok sonradan olsa da,

İlk cümleden, ilk nefesten

Bir şiirle direneceğim sana...