Kıdemli Üsteğmen Atlas Demir 29 yaşında

Yüzbaşı Fatih Burak Bozkurt 30 yaşında

Teğmen Arif Balkan 27 yaşında

Astsubay Kıdemli Başçavuş Caner Salkım 35 yaşında

Astsubay Başçavuş Edip Koray Şeker 29 yaşında

Astsubay Başçavuş Boran Burç 28 yaşında

Astsubay Kıdemli Üstçavuş Faruk Aydın 26 yaşında

Astsubay Kıdemli Üstçavuş Kenan Direk 26 yaşında

Üsteğmen Bahar Sırdar 28 yaşında

Albay Hüseyin Kaya 54 yaşında

Giriş

Elimdeki birayı dudaklarıma götürdüm. Kaç ay oldu bilmiyordum ama aylardır her gün tek yaptığım her gece bu kayalıklara gelip bir kaç şişe bira içiyor sonra siktirolup evime gidiyordum sabaha karşı.

Unutamıyordum o gece verdiğim kayıpları unutamıyordum. O gece yirmi dokuz yıllık hayatımın en karanlık ikinci gecesiydi. O gece sabah hiç olmamış güneş hiç doğmamıştı aylardır O geceydi ve o gecede aylardır ölüyordum...

"Üsteğmen!" derin bir nefes aldım. Gelenin kim olduğunu biliyordum. "Ne kıdem kaldı ne Üsteğmen Albay! Kıdem de Üsteğmen de Atlas Demir'de o gece on iki askeri ile birlikte toprağa gömdü kendini." Arkamdaki adamın derin nefes sesini işitti keskin kulaklarım.

"Üç gün sonra Hakkari Özel Kuvvetler Karargahında yeni bir Tim kuruluyor. Zehir Timi. Seninle birlikte yedi birbirinden özel asker özel olarak seçildi ve yine en az sizin kadar özel bir Yüzbaşı atandı. Karar senin Üsteğmen ister üç gün sonra alacağım içtimada yerini al ister gelme. Ama şunu bil gelmezsen ihraç belgelerini onaylayacağım. Emekli değil ihraç! Çünkü en büyük emir her daim vatandan gelir! Vatan gel diyorsa gelirsin gelmezsen kapı orada!"

Raconu kesip gitti arkamdaki adam. Karar vermek mi? Verilecek bir Karar yoktu! Bu hayatta yani yirmi dokuz yıllık hayatımda anneme babama abilerime öğretmenlerime arkadaşlarıma akrabalarıma herkese karşı çıkmayı bilmiş herkese kök söktürmüştüm. Hatta bu meslek hayatımda komutanlarımın verdiği emri sorgulamaya kadar gitmiş bir çok işleme alınmayan tutanaklar tutulmuştu hakkımda.

Tüm TSK Atlas Demir adının geçmesi ile bile sabır çekmeye başlıyordu ama en çok da rahatlık duyarlardı. Başarısız olmayacağımdan değil asla pes etmeyeceğimden kan kussam kızılcık şerbeti içtim diyeceğimden gerekirse kellemi bırakacağım ama yolumdan dönmeyeceğim için.

Sabır çekerlerdi çünkü zordum. Kontrol edilmesi sorgusuz sualsiz hiç bir şeyi yapmayacağımdan her taşın altında her kelimenin ardında bir şeyler araladığım için komutanları delirttiğim için sabır çekerlerdi.

Kısaca ben gel dediklerinde gelecek git dediklerinde gidecek bir asker değildim. Yanlış anlaşılmasın elbette üstlerime saygısızlık yapmıyordum yapmazdım tabii bam telime dokunulmadıkça bu ben oyuncak değildim bana benim inisiyatifime güvenmeleri gerektiğiydi güvenmezlerse işler değil sarpa boka sarardı sikerlerdi.

Ama simdi çağıran ne Özel Kuvvetlerdi ve komutandı. Çağıran gel diyen Vatandı. Gerekirse kalbimi söker vatanın çağrısına uyardım uymak zorundaydım yemin etmiştim bir yeminimi daha çiğnemeyecektim.

:):):)

Selamlar...

Wattpad'a olanlardan sonra hepimiz bir sevdiğini kaybetmiş gibi olduk... Wattpad geri açılırsa hem orada hem burada devam ederim bölümlere diğer bölümleri yavaş yavaş yükleyebilirim ama en geç pazartesiye kadar yüklemiş olurum. Wattpad açılırsa da hem oradan hem buradan paralel şekilde ilerleriz... Açılmazsa yeni mekana hepimiz hoş bulduk...

Bölüm hakkında bol bol yorum yaparsanız çooook mutlu olurum...