Yeni Üyelik
7.
Bölüm

7. Bölüm

@1senaswriting

Keyifli okumalar🫶🏻.

 

"Deliler gibi aşığım kadın."

 

Gözlerim hayretle aralığında o gülümseyerek dudaklarıma eğildi. Kendimi geri çektiğimde elleriyle yüzümü kavradı ve öptü.

 

"Deliler gibi aşığım sana kadınım."

 

Gülümseyerek dudaklarımı dudaklarının üstüne kapattım. Dudağımdan ayrılsa da elimi tutmaya devam edip arabayı çalıştırdı. Birkaç gün başbaşa kalmak ikimize de iyi gelecekti.

 

Berçem'den

 

"Evet 40 tane pizza istiyoruz. Moranoğlu otel evet. Tamam teşekkür ederim kolay gelsin."

 

Şilan bana şaşkın bir şekilde bakıyordu. Berzan beni otelde bir başına bırakırken elime bir de kredi kartını vermişti. Ben de madem otel var,para var keyfini çıkarayım ama bir başıma da çıkarmayayım diye düşünerek en yakın arkadaşımı da çağırmıştım.

 

"40 pizzayı kim yiyecek Berçem?"

 

Omuz silktim. Bana neydi ki? Berzan açık çek sunmuştu.

 

"Kaç gün kalıyorum belli değil. Her gün yerim."

 

"Adam sana kimseye görünme demiş,sen adamın oteline pizza söylüyorsun."

 

Gözlerimi devirdim. Madem beni kimse görmesin istiyordu o zaman neden kendi oteline getirmişti?

 

"Aman Şilan. Kim tanır ki beni bu otelde?"

 

Çalan telefonumu açtım. Kuryeydi arayan.

 

"Bozuk muymuş? Merdivenleri çıkamaz mısınız? Anladım ben gelirim."

 

Asansörler bozukmuş aman ne güzel(!). Kurye de astım hastasıymış. İlla balayı suiti diye tutturmuştum ve balayı suitini en üst kata koymuşlardı.

 

"Hadi şu pizzaları alıp gelelim Şilan. Asansörler bozukmuş,kurye de astım hastasıymış."

 

O kadar katı nihayet indiğimizde bizi lobide bekleyen kuryenin yanına gittim. Ödemesini yapıp,paketleri aldık.

 

"Arkadaşlar yardımcı olun Berçem hanıma."

 

Otel çalışanları ne kadar gerek olmadığını söylesem de paketleri odama kadar çıkardılar. Berzan beni almaya geldiği zaman hepsine bahşiş verdirecektim.

 

"Al işte bak. Tanıyormuş çalışanlar."

 

"Çalışanlar tabi tanır. Beni bizzat Berzan getirdi."

 

Birkaç arkadaşımı daha çağırmayı düşünüyordum. Ama Şilan abartmamam gerektiğini söylüyordu. Ne olurdu yani otelin barında parti yapsaydık?

 

Pizzaları sohbet eşliğinde gömerken canım tatlı çekmişti.

 

"Tatlı yiyelim."

 

"Ne yiyeceğiz?"

 

Omuz silktim. Otelin restoranında tatlı olarak ne vardı acaba?

 

"Gel aşağıda bakalım neler varmış. Her şeyi de Berzan'ın parasıyla alacak değilim ya."

 

Menüdeki tatlıların hiçbirini canım istememişti. Oflayarak masalardan birine oturdum.

 

"Dışardan yeriz Berçem tamam."

 

"Evet ama dışardayken dışardan yiyelim. Bunaldım 2 gündür."

 

Amacım kesinlikle mızmızlık yapmak ya da Berzan'ın parasını hunharca harcamak değildi. Beni otele bırakıp,elime kart tutuşturup ben gelene kadar burdan hatta odandan bile çıkma demesiydi. Sanki eve gelen misafiri kedi sevmiyordu da kedisini başka odaya atıyordu.

 

Dışarı çıktığımızda gördüğüm ilk baklavacıya girdim. 'Antep baklavası' yazısını görünce canım çekmişti işte.

 

"Kolay gelsin usta. Ben şu 3 tepsi Antep baklavasını almak istiyorum."

 

Adamın 'Hemen hanımağam' dediği sırada Şilan kulağıma yine kim yiyecek bu kadar şeyi adlı dizelerimi döküyordu.

 

Ödemeyi yapıp çıktık. Yol üstündeki bir çocuk parkına girip oturduk. Birkaç çocuk oyun oynuyordu.

 

"Çocuklar bakar mısınız?"

 

Hepsi anında yanıma koştu gülümseyerek tepsilerden birini tahminimce en büyük olan çocuğa verdim.

 

"Arkadaşlarınla yiyin olur mu?"

 

"Sağ ol hanımağam." sesleri hepsinin ağzından aynı amda çıkmıştı ve geldikleri gibi koşarak uzaklaştılar.

 

"Sanırım herkes tanımış seni."

 

Diğer çardakta baklavaları yiyen çocuklara bakarken 'Sanırım.' dedim.

 

Çalan telefonun ekranında Bervan'ın aradığını görünce önce şaşırsam da ardından açtım.

 

"Efendim aslan eltim sen bizi arar mıydın?"

 

"Kayınço çok kötü bir kelime,elti daha güzel."

 

Şilan şaşkın gözlerle ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Ağzımı oynatarak 'Anlatacağım sonra.' dedim.

 

"Ne taraftasın ki?"

 

Arkamı dönünce aramızda mesafe de göz göze geldik. Gülümseyerek el salladım o da bana sallayıp telefonu kapatıp yanımıza geldi.

 

"Hoşgeldin aslan eltim."

 

"Yenge deme şunu ya."

 

"Takılıyoruz be. Otur bak kaynanan seviyormuş baklava ye."

 

Oturmadan önce Şilan ile tanıştırdım. Hatta onlar biraz fazla bile tanışmışlardı. Bervan telefonu çalınca izin isteyerek kalktı.

 

"Şilan sen hoşlandın mı bizim Bervan'dan?"

 

Başını iki yana sallayıp 'Yok ne alakası var?' dese de gözleri ara ara Bervan'a bakıyordu.

 

"Saçmalama arkadaşım istersen. Vermem seni tanımadığımız adama. Hem ben de ayrılacağım abisinden. Elti olamayız ki.

 

Gözleri hüzünlendi. Kesin hoşlanmıştı bizim kız aslan kayınçodan. Tamam hoş çocuktu,yakışıklıdıydı da ama olmazdı.

 

"Abim aradı. Sana kızgın. Otelde kalmasını söylediğim hâlde parkta ne işi varmış diyor."

 

"Valiz miyim ben? Odaya yerleştirip kendisi gezmeye gidiyor."

 

Kahkaha atarken gözünden akan yaşı parmağıyla sildi. Sonra tekrar endişeli ve ciddi hâle döndü.

 

"Neden orda kalmanı istiyor?"

 

"Çiftlik evine gitmek istediklerinde Hazan Ağa ya hepiniz ya da hiç demişti ya hah beni de götürmüş gibi yapıp buraya bıraktı ve odadan dışarı çıkmamamı söyledi."

 

"Yuh ama yani!"

 

"Evet yuh yani."

 

Sonunda beni anlayan ve destekleyen biri vardı. Ee boşuna ilk gördüğüm an aslan eltim dememiştim.

 

"Bak şimdi de beni arıyor."

 

Telefonunun yan tuşuna basıp aramayı açmadım. Arasındı bakalım.

 

"Açmayacak mısın?"

 

"Açmayacağım Şilan."

 

"Açma boş ver. Kendi abim ama bazen benim bile açasım gelmiyor."

 

Gülümsedim. Kardeşlerdi ama birbirlerine çok zıtlardı. Berzan daha soğuk ve sert mizaçlıyken Bervan daha sıcak ve komikti.

 

"Ne kadar zıtsınız. Biriniz soğuk biriniz sıcak."

 

"Aslında abim de eskiden benden farksızdı. Ama son zamanlarda Rozerin yengemin yaşadıklarıyla birlikte herkesten kendini soyutladı ve kendini tamamen ona adadı. Üstüne bir de dedem seni kuma getirince daha çok onunla ilgilenir oldu."

 

Böyle düşününce o da kendince haklıydı. Eşiyle çocuk sahibi olmak istiyorlar ama hastalık çıkıyor,sorun yaşıyorlar bir de üstüne kuma geliyor.

 

Zor bir durum evet ama ben de bir insandım ve bana böyle davranmamalıydı. Ben zaten gitmek istemediğimi belirtmiştim. Madem beni de aldın yanına,bıraktın birkaç gün kalacağım yere,o zaman ne yaptığımı kontrol etme.

 

Tekrar çalan telefonum ile düşüncelerim dağıldı. Berzan tekrar arıyordu.

 

"Efendim Berzan? Hava almaya çıktım. Tüm gün bir odada mı oturayım Berzan? Tamam."

 

"Otele dönüyoruz Şilan."

 

'Tamam.' diyerek ayağa kalktı. Tepsilerden birini ben birini o alırken Bervan ikimizin de elinden alarak arabasına yöneldi.

 

"Sahi sen nasıl buldun bizi?"

 

"Ben bizim otele gidiyordum,geçerken seni gördüm."

 

"Otelde ne işin vardı?"

 

Dönüp bana baktıktan sonra yürüneye devam etti. Ne olmuş meraklıysam?

 

"Otelin işleriyle ben ilgileniyorum."

 

"Patron sen misin yani?"

 

"Öyle de söylenebilir. Komiserim sorgum bitti mi?"

 

"Bitti." dedim gülerek.

 

Otele girdiğimizde çalışanlar Bervan'a selam veriyordu.

 

"Bervan aşkım!"

 

Çalışan olduğunu sandığım kız aşkım diyerek Bervan'ın boynuna sarıldı.

 

"Kim bu kızlar sevgilim?"

 

Şilan'ın omzunu dürterek kulağına fısıldadım.

 

"Bak sevgilisi varmış."

 

"Evet."

 

Belli etmese de üzülmüştü canım arkadaşım. Hoşlanmıştı işte. Ama aşık olmamıştır birkaç saatte diye düşündüm.

 

"Bu eltin sevgilim. Bu da onun arkadaşı."

 

"Aa! Abinin ikinci karısı mı yani?"

 

Bervan onu başıyla onayladı. Kızın yüzünde anlamlandıramadığım bir ifade dolaştı.

 

"Aşkım biz evlenince sen de ikinci evlilik yaparsan seni boşarım."

 

"Belli olmaz aşkım. Adetler böyle."

 

Kız ona tokat atıp arkasını dönüp gitti. Bervan peşinden şaka yaptığını söyleyerek gitse de kız dönüp bakmadı.

 

Onların hâllerine gülsem mi yoksa kız için üzülsem mi bilemedim.

 

"Ayrılmışlar mıdır?"

 

"Evet Şilan. Birazdan da gelip sana ilanı aşk yapar. Hey Allah'ım ya."

 

Arkadaş tüm manyaklar da beni mi bulurdu? Hepsi manyaktı hepsi.

 

Herkese selam👋🏻.

Nasılsınız? Umarım iyidir herkes ❣️

Sürekli benden bölüm istendiği için 3 bölüm birden attım. Keyifli okumalar❣️

Loading...
0%